13 மார்ச், 2010
வில்லனாக இருங்கள்!
’வில்லனாக இருங்கள்!’ - இந்த டைட்டிலில் இன்னமும் கிழக்குப் பதிப்பகம் புத்தகம் போடாதது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. வில்லனாக இருப்பது சவுகர்யம். ஹீரோவாக இருப்பது அசவுகர்யம். இந்தக் கூற்று உங்களுக்கு ஆச்சரியமூட்டலாம். உண்மைகள் எல்லாமே ஆச்சரியம் நிறைந்தவைதான்.
எம்.ஜி.ஆருக்கான புனிதப்பிம்பம் தமிழகத்தில் நிரந்தரமானது. நம்பியாரும், வீரப்பாவும், அசோகனும் இருந்திருக்காவிட்டால் எம்.ஜி.ஆர் இவ்வளவு புனிதமாக போற்றப்பட்டு இருக்கமாட்டார். அடிப்படையில் பார்க்கப்போனால் எம்.ஜி.ஆர்.தான் நிஜமான வில்லன். எப்படியென்றால் நம்பியார் இறுதிக்காட்சியில் கதாநாயகியுடன் பாலியல் வல்லுறவு கொள்ள முயற்சிப்பார். எம்.ஜி.ஆர் வந்து மூன்றுமுறை அடிவாங்கி, உதட்டோரம் ரத்தம் வழிந்தபின் நம்பியாரை அடித்து நொறுக்கிவிட்டு என்ன செய்வார்? நம்பியார் கதாநாயகியை என்ன செய்யநினைத்தாரோ அதைத்தான் அவரும் படத்தில் எண்ட் கார்ட் போட்டபிறகு செய்யப்போகிறார்?
பொதுவாக சிவாஜி படங்களில் வில்லன்களின் ரோல் ரொம்பவும் குறைவு. அதனால் தான் புரட்சித்தலைவர் ஆகமுடியவில்லை. அவர் முன்னூறுக்கும் மேற்பட்ட படங்களில் நடித்திருந்தாலும் வெற்றி பெற்ற படங்களை எடுத்துக் கொண்டோமானால் வில்லன்களை வீழ்த்திய படங்களே மிக அதிகமாக இருக்கும். சிவாஜி மசாலாப்படங்களில் அதிகமாக தோன்றமாட்டார். ஆனால் மசாலாவில் இறங்கி பெரிய வெற்றிகளை கண்டதுமுண்டு. ராஜா, திரிசூலம் போன்ற படங்களில் ரொமான்ஸ், ஆக்சன் என்று பட்டையைக் கிளப்பியதுமுண்டு.
சினிமாவில் எடுத்துக் கொண்டால் வில்லனை சிற்பம் மாதிரி இயக்குனர்கள் செதுக்கிய படங்களே பெரும் வெற்றிப் பெற்றதை காணலாம். ரஜினிகாந்த், கமல்ஹாசன் போன்றோரின் மசலா வெற்றிகளுக்குப் பின்னால் எவ்வளவு வில்லன்கள்? ரஜினியின் மாஸ்டர் பீஸான பாட்ஷாவில் ரகுவரனை விலக்கிவிட்டு படத்தை நினைவுபடுத்த முடிகிறதா? ‘பாபா’ ஏன் தோல்வி அடைந்தது? ‘இப்போ’ ராமசாமி ரஜினி கெத்துக்கு செட் ஆகவில்லை. காக்கிச்சட்டை, சகலகலாவல்லவன் என்று கமலின் வெற்றிப்பட வரலாற்றில் வில்லன்களுக்கும் முக்கியப் பங்குண்டு. சத்யராஜ், சரத்குமார் என்று பலமாக ரசிக்கப்பட்ட வில்லன்களை மக்கள் பிற்பாடு சூப்பர்ஹீரோக்களாகவே ஏற்றுக்கொண்டார்கள்.
வில்லன்களே இல்லாத விக்கிரமன் படங்கள் வெற்றி கண்டது எப்படி என்ற கேள்வி எழலாம். படம் பார்ப்பவர்களுக்கு பொறுமையை சோதித்தவர் என்ற அடிப்படையில் விக்கிரமன் தான் வில்லன். விஜய்யின் சூப்பர்ஹிட் படமான குஷியில் வில்லன் இல்லையே என்று கேட்கலாம். ஹீரோ, ஹீரோயினின் ஈகோதான் அங்கே வில்லன். காதலுக்கு மரியாதையில் குடும்பப்பாசம் மிக மோசமான வில்லன். ‘தல’க்கு சொல்லிக்கொள்ளும்படி ஹிட்டான ஒன்றிரண்டு படங்களில் வாலிக்கே முதலிடம். வாலி வில்லனை தவிர்த்து அந்தப் படத்தில் வேறென்ன சிறப்பம்சம் இருக்கமுடியும்? இப்படியே குத்துக்காலிட்டு யோசித்து, யோசித்து ஏராளமான உதாரணங்களை காட்ட முடியும்.
ஹிட்லரும், முசோலினியும் இல்லாதிருந்தால் சர்ச்சிலுக்கு இன்று என்ன மரியாதை இருந்திருக்கும்? அமெரிக்காவும், ரஷ்யாவும் வல்லரசுகளாக மாறியிருக்க முடியுமா? இந்திராகாந்தி இருந்திருக்காவிட்டால் இந்தியாவில் ஜனநாயகத்தின் அருமை, பெருமை மக்களுக்கு தெரிந்திருக்குமா? கலைஞர் வில்லனாக இருந்ததால் தான் எம்.ஜி.ஆர் இங்கே ஹீரோவாக இருக்க முடிந்தது. ஜெயலலிதா வில்லியாக இருப்பதால் தான் கலைஞர் இப்போது ஹீரோவாக வலம் வர முடிகிறது. ஜெயவர்த்தனேவும், ராஜபக்ஷேவும் பிரபாகரனுக்கு தமிழ்வரலாற்றில் நிரந்தர இடம் பிடித்துத் தந்திருக்கிறார்கள்.
வில்லன்களை புறக்கணித்துவிட்டு ஹீரோக்களை நினைத்துகூட பார்க்கமுடியவில்லை. ஹீரோக்களின் தனித்தன்மை வில்லன்களின் வில்லத்தனத்தால் பூஸ்ட் செய்யப்படுகிறது. வில்லனாக இருப்பது நிஜமாகவே வசதி. வெற்றி பெறுவதில் வில்லன்களுக்கு இயற்கையே இடஒதுக்கீடு அளித்திருக்கிறது. வில்லனைவிட ஹீரோ புத்திசாலியாகவும், பலசாலியாகவும் இல்லாதபட்சத்தில் வில்லனுக்கு வெற்றி உறுதி. ஹீரோ அவனுடைய புனிதப்பிம்பத்தை கட்டிக் காப்பதிலேயே அதிகக் கவனம் செலுத்திக் கொண்டிருக்க வேண்டும். இமேஜ் இல்லாத வில்லனுக்கு அந்தப் பிரச்சினையே இல்லை.
கோமாளிகள் சிலர் ஹீரோவாக வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் அவர்களுக்கு அவர்களாகவே புனிதப்பிம்பத்தை கட்டியெழுப்பி பாதுகாத்தும் கூட, அவ்வப்போது ‘எக்ஸ்போஸ்’ ஆகி காமெடியன்களாகிவிடும் காட்சியை அன்றாடம் நாம் காணமுடிகிறது. எனவே வில்லனாகவே எப்போதும் இருங்கள். வெற்றி மேல் வெற்றி கண்டு கொண்டாடுங்கள்.
12 மார்ச், 2010
சென்னை 600015
உலகமே ஆவலோடு எதிர்ப்பார்த்துக் கொண்டிருந்த வருடாந்திர திருவிழா ஐபிஎல் ஆரம்பமாகி விட்டது. ஐபிஎல்-லுக்கு இருக்கும் இதே எதிர்ப்பார்ப்பு சென்னையில் வேறொரு டோர்ணமெண்டுக்கு உண்டு. அது தளபதி கோப்பை. மார்ச் 1 தளபதியின் பிறந்தநாள். அதைத் தொடர்ந்து நடத்தப்படும் போட்டியில் சுமார் 2000 அணிகள் வரை கலந்துக் கொள்ளும்.
கிட்டத்தட்ட 25000 வீரர்கள் விளையாடும் மாபெரும் மின்னொளி கிரிக்கெட் போட்டி இது. அதாவது அடுத்த தேர்தலில் திமுகவுக்கு பணியாற்றப் போகும் 25000 இளைஞர்கள் என்றும் சொல்லலாம். தேர்தலுக்காக இளைஞர்களை ஆள் பிடிக்கும் இந்தப் பாணியை வெற்றிகரமாக 2000களில் தென்மாவட்டங்களில் கையாண்டவர் நயினார் நாகேந்திரன்.
சீரியஸ் கிரிக்கெட் அல்ல என்பதால் டென்னிஸ் பால்தான். சென்னை 600028 படத்தின் கிளைமேக்ஸில் உணர்ந்திருப்பீர்களே ஒரு டென்ஷன்? அதே டென்ஷன் தளபதி கோப்பை போட்டிகளிலும் அட்சரம் பிசகாமல் இருக்கும். பின்னே? 50, 100 என்று பெட் கட்டி விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் லோக்கல் டீம்களுக்கு ஒரு லட்ச ரூபாய் முதல் பரிசு என்றால் கசக்கவா செய்யும்? சொக்கா சொக்காவென்று சொக்கிப் போய் மொய்க்கிறார்கள் இளைஞர்கள். தளபதி படம் போட்ட டீஷர்ட் ஃப்ரீ.
முன்பெல்லாம் கோல்டன் ஸ்போர்ட்ஸ் க்ளப் நடத்தும் தளபதி கோப்பை மின்னொளி கிரிக்கெட் போட்டி என்று விளம்பரப்படுத்தப் படும். இப்போது டைரக்டாகவே தென்சென்னை திமுக இளைஞரணி நடத்தும் போட்டி என்று விளம்பரப்படுத்தப் படுகிறது. இந்த சீஸனுக்கு சென்னையில் மூன்று மைதானங்களில் தரமான மின்னொளி ஏற்பாட்டில் பரபரப்பாக நடந்து வருகிறது. அடையார், டிரஸ்ட்புரம், சைதாப்பேட்டை.
எட்டு ஓவர் போட்டிகள். சராசரியாக 60, 70 அடித்துவிட்டாலே நல்ல ஸ்கோர். பவுலர்களுக்கு இங்கே மதிப்பேயில்லை. சிக்ஸர்களும், ஃபோர்களுமாக விளாசும் சச்சின்களும், தோனிகளும்தான் ஹீரோக்கள். பங்கேற்கும் வீரர்களில் 99.99 சதவிகிதம் பேர் கேஸுவல் ப்ளேயர்கள் என்பதால் ஏகப்பட்ட கேட்ச் மிஸ் ஆகிக்கொண்டே இருக்கும். ஒரு நாளைக்கு பத்து போட்டிகள். கிட்டத்தட்ட இரண்டாயிரம் அணிகள் என்பதால் இது மிகப்பெரிய கடினமான பிராசஸ் கொண்ட விஷயம். சென்னையில் இருப்பவர்கள் டைம்பாஸுக்காக மாலை வேளைகளில் இந்த கிரவுண்டுகளுக்கு போகலாம்.
ஒருபக்கம் மரத்தால் கட்டப்பட்ட கேலரி இருக்கும். 100 பேர் வரை அமர்ந்துப் பார்க்கலாம். கமெண்ட்ரி பாக்ஸ் என்ற பெயரில் ஒரு மேடை இருக்கும். யாராவது கரைவேட்டி எப்போதும் நிரந்தரமாக அமர்ந்திருப்பார். கமெண்ட்ரிகள் சுவாரஸ்யம்.
“எங்கள் நடுவர்கள் துல்லியமானவர்கள் என்பதை கேள்விப்பட்டு ஐபிஎல் நிர்வாகம் தங்களது போட்டிக்கு இவர்களை அழைத்திருக்கிறது. நடுவர்களை இழந்துவிடுவோமோ என்று வருந்திக் கொண்டிருக்கிறோம்”
“153வது வட்டச் செயலாளர் உங்களோடு போட்டியை ரசித்துக் கொண்டிருக்கிறார். அகலப்பந்து வீசாமல் ஒழுங்காக பந்து வீசப் பாருங்கள் பவுலர்களே!”
“இது தளபதி கோப்பை. எனவே நடுவரிடம் வாக்குவாதம் செய்யும் வீரர்கள் காவல்துறையிடம் ஒப்படைக்கப் படுவார்கள்”
“அட்டகாசமான ஆர்ர்ர்ரூ... ராஜேஷ் அடித்த அடியில் பந்து தொலைந்துவிடுமோ என்று அஞ்சிவிட்டோம்”
- இந்த ரேஞ்சில்தான் வர்ணனை இருக்கும். வர்ணனையாளரின் தொல்லை ஒருபுறம் ஒலிபெருக்கியில் ஒலித்துக் கொண்டிருக்க, பார்வையாளர்கள் வேறு தங்கள் மேதமையை மறுபுறம் காட்டிக் கொண்டிருப்பார்கள்.
“அவன் லைன் அண்ட் லெந்தா போட்டிருக்கணும். ஃபுல் டாஸ் போட்டதாலதான் சிக்ஸ் அடிச்சான். ஸ்ட்ரெயிட்டா ஸ்லோ பால் போட்டா கூட இவனுக்கு ஆடத் தெரியாது” எனுமளவில் நுணுக்கங்களை கரைத்துக் குடித்து வாந்தியெடுத்துக் கொண்டிருப்பார்கள்.
இடையிடையே மைதானத்தின் துப்புரவுப் பணியாளர் டவுசர் பாண்டிக்கு வேறு நன்றி சொல்லி கொண்டிருப்பார் வர்ணனையாளர். டவுசர் பாண்டியோ தன்னுடைய பெயர் மைக்கில் அறிவிக்கப்படும் பிரக்ஞையேயின்றி ஒரு கையில் துடப்பத்தோடும், மறுகையில் காஜாபீடியோடும் சுற்றிக் கொண்டிருப்பார்.
பார்வையாளர்களின் பசியாற்ற பிரெட் ஆம்லெட் போட்டுத் தரும் உணவு விடுதி ஒன்றும் மைதானத்தில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்கிறது. சிகரெட், பான்பராக் வாங்க சைதாப்பேட்டை மைதானத்துக்கு அருகில் கடையேயில்லை. எனவே சில சிறுவர்கள் வெளி மார்க்கெட்டில் வாங்கிவந்து பிளாக்கில் கொள்ளை ரேட்டுக்கு விற்கிறார்கள்.
போட்டிகளில் கலந்துக் கொள்ளும் அணிகளின் பெயர்களும் வித்தியாசமானவை. இம்பார்ட்டண்ட் லெவன் ஸ்டார்ஸ், ஸ்பேரோஸ், லெவன் டெர்மினேட்டர்ஸ், தந்தை பெரியார் சிசி, ஏவிபி ஆசைத்தம்பி சிசி என்று வரைமுறையே இல்லாமல் பெயர் வைத்திருப்பார்கள்.
தினமும் திமுக விஐபி யாராவது மேட்ச் பார்க்க ஆஜராகிவிடுவதுண்டு. தென்சென்னை மாவட்டச் செயலாளர் அன்பழகன் அடிக்கடி வந்துவிடுவார். அவர் வரும்போதெல்லாம் வர்ணனையாளருக்கு உதறல்தான். “அண்ணன் மாவட்டம் பெண்ணாகரம் தேர்தல் பணி பிஸிகளுக்கு இடையேயும் வீரர்களை ஊக்கப்படுத்த இங்கே வந்திருக்கிறார். அண்ணன் மாவட்டத்தை வரவேற்கிறோம்” என்று உச்சஸ்தாயியில் கத்துவார்.
அண்ணன் மாவட்டத்தின் மகன் ராஜாவும் அவ்வப்போது வருவதுண்டு. அவர் பார்க்கும்போது வெற்றியடையும் அணிக்கு ஆயிரம் ரூபாய் இன்ஸ்டண்ட் பரிசும் வழங்குவதுண்டு. வட்ட மற்றும் சதுரச் செயலாளர்களும் கூட தங்கள் வட்ட டீம்கள் விளையாடும்போது 500, 1000 என்று அள்ளிவிடுவதுண்டு. பசங்களுக்கு பீர் செலவுக்கு ஆச்சி.
கடந்த வாரத்தில் நடந்த ஒரு போட்டியில் இதுவரை இப்போட்டி வரலாற்றில் நடைபெறாத அதிசயம் ஒன்று நடந்தது. குரோம்பேட்டை பகுதியைச் சார்ந்த அணி ஒன்று எதிரணியைப் போட்டு புரட்டியெடுத்து விட்டது. 8 ஓவரில் 128 ரன். அந்த அணியின் நட்சத்திர ஆட்டக்காரரான பெர்னார்ட் 15 சிக்ஸர், 4 நான்கு என்று விளாசி 109 ரன்கள் எடுத்திருந்தார். தளபதி கோப்பையில் அணியின் ஒட்டுமொத்த ஸ்கோர் என்ற அடிப்படையிலும், தனிமனித செஞ்சுரி என்ற அடிப்படையிலும் இது புதிய சாதனை.
தோற்றுப் போகும் அணியினர் வெறுத்துப் போய் தங்கள் டீஷர்ட்டுகளை தூக்கியெறிந்து விட்டுச் செல்லுவதுண்டு. ஏரியா பொடிசுகள் இதனாலேயே எந்த டீம் தோற்கிறதோ அந்த டீமிடம் சென்று டீஷர்ட்களை தங்களுக்கென்று கேட்டு வாங்கிக் கொள்கிறார்கள்.
சுமார் ஒருமாதத்துக்கும் மேலாக நடைபெறப் போகும் இப்போட்டியில் வெல்லும் அணிக்கு பரிசினை அளிக்க தளபதியை நேரம் கேட்டிருக்கிறாராம் மாவட்டம். தளபதி கையால் பரிசு பெறப்போகும் அதிர்ஷ்டம் எந்த அணிக்கோ?
ஓட்டம்தான் மூச்சு!
ஒரு மாரத்தான் ஓட்டக்காரருக்கு என்ன தேவை? புரோட்டின், சமவிகிதத்தில் கார்போ-ஹைட்ரேட், விட்டமின் இவையெல்லாம் அதிகளவில் இருக்கும் உணவுப்பொருட்கள், உடல் ஊட்டத்துக்கு தேவையான மருந்துகள் இதெல்லாம் அவசியம் என்பீர்கள். ஐம்பத்து மூன்று வயதான ராஜம் கோபிக்கு துரதிருஷ்டவசமாக இதெல்லாம் கிடைக்கவில்லை.
“இட்லி, சாப்பாடு, ரொட்டி, ஆம்லெட், அப்பளம் - இவைதான் என் ஓட்டத்துக்கு ஊட்டம். என்னிடம் இருக்கும் பணத்துக்கு அதிகபட்சமாக இவற்றைதான் என்னால் வாங்கமுடியும்” என்கிறார்.
சிறுவயதிலிருந்தே தடகளப் போட்டிகளில் ராஜமுக்கு ஆர்வம் அதிகம். ஒன்பதாம் வகுப்போடு பள்ளியை ஏறக்கட்டி விட்டார். துப்புரவுப் பணியாளராக கொச்சியில் பணிபுரிந்திருக்கிறார். இடையில் திருமணமும் ஆனது. கணவர் கோபி, அரசுப் பேருந்து நிலையம் ஒன்றில் சுமை தூக்குபவர். பொருளாதாரக் காரணங்களுக்காக அவ்வப்போது இடம்பெயர நேரிட்டது. மகன், மகள் என்று இரண்டு குழந்தைகள்.
திடீரென ஒரு நாள் ராஜமுக்கு மீண்டும் தடகளப் போட்டிகளில் சாதிக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வம் ஏற்பட்டது. பொதுவாக இந்தியக் கணவர்கள் தங்கள் இல்லத்தரசிகளின் இல்லம் தாண்டிய ஆர்வங்களை ஊக்குவிப்பதில்லை. கோபி ஒரு விதிவிலக்கு. கோட்டயத்தில் நடைபெற்ற மூத்தோருக்கான ஒரு போட்டியில் பங்குகொண்டு ராஜம் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் சாதித்தார். 100 மீட்டர் மற்றும் 200 மீட்டர் போட்டிகளிலும், நடைப்போட்டியிலும் தங்கம் வென்றார்.
இரண்டு குழந்தைகளுக்கு தாயானபிறகும் ராஜம் விளையாட்டுத் துறையில் மீண்டும் நுழைந்து வெற்றி கண்டதற்குப் பின்னால் அவரது கணவர் மட்டுமே இல்லை. இன்னொருவரும் உண்டு. ராஜமுக்கு பயிற்சியளித்த கோச் ஏ.ராமச்சந்திரன். இவர் திரிச்சூர் போலிஸ் அகாடமியில் சப்-இன்ஸ்பெக்டராக வேலை பார்த்தவர்.
இதெல்லாம் பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நடந்த விஷயம். அதன்பின் நடந்தது வரலாறு. ராஜம்கோபியின் ஓட்டத்தை காலத்தால் கூட தடுத்து நிறுத்த முடியவில்லை. இப்போது கிட்டத்தட்ட 80 பதக்கங்கள் அவரது வசம். தேசிய மற்றும் சர்வதேசப் போட்டிகளில் வென்ற 40 பதக்கங்களும் அவற்றுள் அடக்கம்.
கடந்த 2008ஆம் ஆண்டு தாய்லாந்தில் நடந்த மூத்தவர்களுக்கான ஆசிய தடகளப் போட்டியில் இந்தியாவின் சார்பில் இரண்டு தங்கப்பதக்கம் மற்றும் இரண்டு வெள்ளிப்பதக்கம் வென்ற வீராங்கனை இவர். கடந்த ஆண்டு நடந்த 22வது மலேசிய மூத்தோர் தடகளப் போட்டியில் நான்கு தங்கம். கடந்த 2000ஆம் ஆண்டின்போது பெங்களூரில் உலக மூத்தோர் தடகளப்போட்டி நடந்தபோது, 5 கி.மீ நடைப்போட்டியில் தங்கப் பதக்கம் வென்று, மூத்தோர் தடகளப்போட்டியில் முதல் பதக்கம் வென்ற இந்தியராய் தன் பெயரை பதிவு செய்துகொண்டார்.
2007ஆம் ஆண்டு இத்தாலியில் மூத்தோர் உலக தடகளப்போட்டி நடந்தபோது, இவர் பங்கேற்க தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட போதும், துரதிருஷ்டவசமாக விசா பிரச்சினைகளால் இவரால் கலந்துகொள்ள இயலாமல் போய்விட்டது. இதுபோலவே 2005ல் இங்கிலாந்திலும், 2006ல் ஆஸ்திரேலியாவிலும் நடந்த சர்வதேச மூத்தோர் தடகளப் போட்டிகளில் பொருளாதாரம் காரணமாக இவரால் கலந்துகொள்ள முடியவில்லை.
போதுமான ஊட்டச்சத்துகளோடு கூடிய உணவு கிடைக்காவிட்டாலும், இன்றும் பத்தாயிரம் மற்றும் ஐயாயிரம் மீட்டர் ஓட்டம், பத்தாயிரம் மீட்டர் நடை, நானூறு மீட்டர் தடைதாண்டிய ஓட்டம் மற்றும் மாரத்தான் போட்டிகளில் கலந்துகொள்ள தேவையான உடல் தகுதிகளோடு இருக்கிறார்.
பொதுவாக தடகள வீராங்கனைகள் ஐம்பது வயதிற்குள்ளாக ஓய்வு பெற்று தங்கள் வாழ்க்கையை வாழதான் விரும்புவார்கள். பேரன், பேத்தியோடு நேரத்தை செலவிடுவார்கள். ராஜம் கோபியோ தன்னுடைய வாழ்க்கையே இப்போதுதான் தொடங்கியிருப்பதாக பெருமிதப்படுகிறார். “என் ஒரு நாள் உணவை உட்கொள்ள நான் மறந்தாலும் மறப்பேனே தவிர, ஓட்டப்பயிற்சியை ஒருநாளும் மறந்ததில்லை” என்று சிரிக்கிறார். மலையாளம் சரளமாகப் பேசும் இவருக்கு இந்தியும், ஆங்கிலமும் கொஞ்சம் கொஞ்சம் வருகிறது.
என்னதான் பதக்கங்களும், பெருமையுமாக குவிந்தாலும் ராஜம்கோபியின் பொருளாதார நிலைமை ஒன்றும் பெரியதாக மேம்பட்டு விடவில்லை. அவரது கணவர் இப்போது வேலை எதுவும் இல்லாமல் இருக்கிறார். மகன் ஆட்டோ ஓட்டுகிறார். மகளை ஒரு கார்பெண்டருக்கு கட்டி கொடுத்திருக்கிறார். தற்போது கொச்சியின் தல்வால்க்கர் மைதானத்தில் ராஜமும் பயிற்சியாளராகப் பணிபுரிகிறார். வருமானம் போதாமல் லேப் ஒன்றிலும் துப்புரவுப் பணிகளுக்குப் போகிறார். “நான் சம்பாதிக்கும் பணம் என் குடும்பத்துக்கு போதவில்லை என்பது நிஜம்தான்!” என்று வருத்தப்படுகிறார்.
துப்புரவு பணியாளர் பணிக்கு கேரள அரசின் முதல்வரிடமும், விளையாட்டுத் துறை அமைச்சரிடமும் விண்ணப்பித்திருக்கிறார். பல்வேறு விண்ணப்பங்களை அளித்தும் பலன் ஒன்றுமில்லையாம். இத்தனைக்கும் ‘2008ஆம் ஆண்டின் சிறந்த தடகள வீராங்கனை’ விருதினை கேரள மூத்தோர் விளையாட்டு அமைப்பிடம் இருந்து பெற்றவர் ராஜம்கோபி.
ஐம்பத்தி இரண்டு வயதானாலும் பயிற்சியில் இவர் எந்தக் குறையும் வைப்பதில்லை. தினமும் ஒருமணி நேர ஓட்டப் பயிற்சி. இதுமட்டுமன்றி வாரம் ஒருமுறை தொடர்ச்சியாக பதினைந்து கிலோ மீட்டர் ஓட்டம். “ஓடிக்கொண்டிருக்கும் போதே என் மூச்சு நின்றுவிட வேண்டும்!” என்பதுதான் ராஜம்கோபியின் இறுதிவிருப்பமாம்.
எக்ஸ்ட்ரா மேட்டர் 1 :
ராஜம் கோபியின் டயட் ரகசியம்!
காலை 6.30 - 8.30 :
ஓட்டப் பயிற்சியின் போது தண்ணீர் மட்டும்
காலை 8.45 :
ஒரு கப் தேனீர்
காலை 10.45 :
பால் மற்றும் இரண்டு கப் ஓட்ஸ்
இரண்டு இட்லி அல்லது ஒரு வாழைப்பழம் அல்லது ஒரு முட்டை
பிற்பகல் 12.30 :
சாம்பார் சாதம், ஏதாவது ஒரு காய்கறியுடன்.
மாலை 4.00 :
டிக்காஷன் காஃபி, நான்கு மேரி பிஸ்கட்டுகளுடன்
அல்லது இரண்டு சிறிய தோசை
மாலை 6.00 :
ஒரு கப் பூஸ்ட் (சுடுதண்ணீர் கலந்தது)
இரவு 8.30 :
சாம்பார் சாதம், ஒரு ஆம்லெட்
இரவு 11.30 :
ஒரு ஆப்பிள் மற்றும் கைநிறைய திராட்சைப்பழம்
(நன்றி : புதிய தலைமுறை)
11 மார்ச், 2010
வச்ச குறி தப்பாது!
’தில்லுதுர’ என்ற மொக்கையான சீண்டல் விளம்பரத் தொடரின் தொல்லை இப்போதுதான் முடிந்திருக்கிறது. அடுத்தது ஆரம்பித்து விட்டார்கள். வெச்சகுறி தப்பாதாம்.
அதிருக்கட்டும். அதென்ன சீண்டல் விளம்பரம்?
‘சுண்டி இழுக்கும் விளம்பர உலகம்’ நூலில் பின்வருமாறு குறிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது :
சீண்டல் விளம்பரங்களை (Teaser ads) நீங்கள் அதிகம் கண்டிருக்க முடியும். இங்கே சீண்டுதல் என்பது மக்களை சீண்டுவதாக பொருள்படும். ஒரு விளம்பரத்தை கண்டதுமே தலையும் புரியாமல், வாலும் புரியாமல் அந்த விளம்பரத்தை தந்த நிறுவனம் எது, விற்க விரும்பும் பொருள் எது என்று தெரியாமல் நீங்கள் குழம்பினால் அதுதான் சீண்டல் விளம்பரம்.
சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக ‘புள்ளிராஜாவுக்கு எய்ட்ஸ் வருமா?’ என்ற கேள்வியை எங்கு பார்த்தாலும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள் இல்லையா? அதுதான் சீண்டல் விளம்பரம். சீண்டல் விளம்பரங்கள் எந்த பொருளையும் உடனடியாக விற்றுத் தராது, எந்த நிறுவனத்தையும் பற்றி உடனே மக்களை பேசவைக்காது. ஆனாலும் சீண்டலை மக்கள் அவ்வளவு சீக்கிரமாக மறந்து விட மாட்டார்கள். சீண்டல் விளம்பரங்கள் மூலமாக நிறுவனத்தின் பிராண்டை மக்கள் மத்தியில் வெகுவாக பரவலாக்க முடியும்.
ஓக்கே, கமிங் பேக் டூ த பாயிண்ட்.
‘வச்ச குறி தப்பாது’ யாரை குறிவைத்து விளம்பரப் படுத்தப் படுகிறது என்று கடந்த ஒருவாரமாய் பல்வேறு வேண்டுகோள்களை ஏற்று ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கிறேன். இந்த விளம்பரத்துக்கான மீடியம் மூன்று வகைகளாக இருக்கிறது. 1) போஸ்டர், 2) பத்திரிகை விளம்பரம், 3) டிவி விளம்பரம்.
சினிமா சுவரொட்டிகளுக்கு நடுவில் வச்ச கண்ணு வாங்காமல் பார்த்தால்தான் இந்த போஸ்டர்களை காணமுடிகிறது. பொதுவாக அரசியல் போஸ்டர்களும், ஏனைய அடாசுகளும் ஒட்டப்படும் இடங்களில் காணமுடிவதில்லை. எனவே சினிமா போஸ்டர் ஒட்டும் ஆட்களே இதையும் ஒட்டுகிறார்கள் என்று கண்டுகொள்ளலாம்.
பத்திரிகை விளம்பரங்களிலும் விண்ணை தாண்டி வருவாயாவுக்கு கீழேயும், தம்பிக்கு இந்த ஊருக்கு மேலேயும் நம் வச்சகுறி இடம்பெறுகிறது. டிவி விளம்பரம் என்று பார்த்தால் விஜய் டிவியில் மட்டும் கவுபாய் இசையோடு ஒளிபரப்பாகிறது.
விசிபிலிட்டி மற்றும் டார்கெட் ஆடியன்ஸ் அடிப்படையில் பார்த்தோமானால் இது சினிமா விளம்பரமென்று அதிநிச்சயமாக சொல்லலாம். அப்படி மட்டும் இல்லையெனில் விளம்பரத்தை தரும் விளம்பர ஏஜென்ஸியின் கிரியேட்டிவ் டைரக்டர்கள் அதிபுத்திசாலிகள் என்று எடுத்துக் கொள்ளலாம்.
விளம்பரத்துக்கு பயன்படுத்தியிருக்கும் எலிமெண்ட்ஸை வைத்துப் பார்த்தோமானால் இது ‘இரும்புக்கோட்டை முரட்டுச் சிங்கம்’ படத்துக்கான விளம்பரங்களாக இருக்கக்கூடும் என்று கணிக்க முடிகிறது. பொதுவாக சினிமாவுக்கு இதுபோல சீண்டல் விளம்பரங்கள் சரியாக எடுபடுவதில்லை. ஓரிரு விதிவிலக்குகள் இருக்கலாம். விதிவிலக்குக்கு உதாரணம் : ‘ஜெயம்’ படம் வெளியானபோது செய்யப்பட்ட சாதாரணமான போஸ்டர் கேம்பைன்.
என் விளம்பர அனுபவத்தில் உணர்வது என்னவென்றால் புராடக்டுக்கு டீசர் வேலைக்கு ஆகாது. சர்வீஸுக்கு தான் இந்த உத்தியை பயன்படுத்தலாம். புராடக்ட்டை டமாலென்று காட்சிக்கு வைத்து சிறப்பம்சங்களை வரிவரியாக அடுக்குவதே இந்திய மனோபாவத்துக்கு வேலைக்கு ஆகும்.
சினிமா என்பது ஒரு புராடக்ட். சர்வீஸ் அல்ல. ’இரும்புக்கோட்டை முரட்டு’ படத்தைப் பொறுத்தவரை குழந்தைகளை டார்கெட் செய்து அடித்தால் மட்டுமே வெச்சகுறி தப்பாமல் வசூலை அள்ளலாம். கோடைவிடுமுறை ரிலீஸ் என்பது அருமையான வாய்ப்பு. ஆனால் இதுபோல சீண்டலாக மாற்றி மாற்றி அடிப்பது என்பது இலக்கில்லாத வெத்து அடியாக மட்டுமே இருக்கும்.
சிம்புதேவன் ‘இம்சை அரசன்’ விளம்பரங்களில் டக்கர் அடி அடித்திருந்தார். குழந்தைகளை சரியாக டார்கெட் செய்து அடிக்கப்பட்ட சரியான அடி அது. அதே பாணியையே இப்படத்துக்கும் தொடர்ந்திருக்கலாம். இப்பொழுதே கவுபாய் எலிமெண்ட்ஸை (தொப்பி, பொம்மை துப்பாக்கி போன்றவை) விற்பனைக்கு வைத்து அல்லது குழந்தைகளுக்கு பரிசுகளாக கொடுத்து படத்துக்கு ஹைப்பை ஏற்றமுடியும்.
இவ்வளவு நாளாக இறைக்கப்பட்டது விழலுக்கு இறைத்த நீர் என்றே நினைக்கிறேன்.
தொடர்புடைய பழையப் பதிவு ஒன்று இங்கே!
10 மார்ச், 2010
ராமர் பாலம்!
இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்பாக எழுதிய பதிவிது. சேதுசமுத்திரத் திட்டம் அப்போதெல்லாம் ஊடகங்களில் பற்றியெறிந்துக் கொண்டிருந்தது. இப்போது அதைப் பற்றி பேச்சு மூச்சே காணோம். ஒருவேளை நிஜமாகவே அங்கு ராமர்பாலம் இருந்ததை மத்திய அரசு கண்டுபிடித்து விட்டதா என்று தெரியவில்லை! :-(
என்ன கொடுமை சார் இது?
இந்தச் செய்தியை படித்ததிலிருந்தே மனசு சரியில்லை. முல்லாக்களும், அண்டோமேனியா தலைமையிலான கிறிஸ்தவ மிஷனரிகளும் நம் புண்ணிய பூமியை சுடுகாடாக்கி விடுவார்களோ என்ற கவலை மேலிடுகிறது.
அம்மாவின் புண்ணியத்தால் ஹைகோர்ட்டில் நம் மகளிர் அணியினரின் சிறப்புத்தரிசனம் பெற்றவர் சுப்பிரமணியசாமி. அதன் மூலமாக அவருக்கு ஞானம் கிடைத்தது. ஹிந்துக்களுக்கு ஏதாவது பிரச்சினை என்றால் சுப்பிரமணியசாமி மூலமாக தீர்த்து வைப்பது அம்மாவின் வாடிக்கை. அம்மாவின் நம்பிக்கைக்குரிய சாணக்கியர் சோ ராமசாமிக்கு ரொம்பவும் நெருங்கியவர் இந்த சுப்பிரமணியசாமி. ராமபிரான் பாலம் குறித்து அவர் தொடுத்த வழக்கு ஒன்றினை கொத்துபரோட்டா போட்டிருக்கிறார்கள் உச்சநீதிமன்றத்தில்.
முன்பெல்லாம் நமக்கு சோதனை என்றால் உச்சநீதிமன்றத்துக்கு தான் ஓடி நல்ல தீர்ப்பு பெறுவோம். திம்மிக்கள் வயிறு பொறுமுவார்கள். இப்போதெல்லாம் உச்சநீதிமன்றத்தை கூட நம்பமுடியவில்லை. இராமர் பாலம் கட்டியதற்கு ஆதாரமெல்லாம் கேட்கிறார்கள். ஆதாரமாக தான் ஹிந்துக்கள் போற்றும் இராமாயணம் இருக்கிறதே? சன் டிவியில் ஞாயிறு தோறும் இராமாயணம் போடுகிறார்களே? இதைவிட வேறென்ன ஆதாரம் வேண்டும்? இவற்றுக்கெல்லாம் மேலாக இராமர் பாலம் இருந்தது உண்மை என்று அம்மாவே சொல்லியிருக்கிறாரே? துக்ளக்கில் கட்டுரை எழுதப்பட்டிருக்கிறதே?
இராமேஸ்வரம் போனால் கடலில் பிரம்மாண்டமாக இராமர் பாலம் தெரியும். அதன் வழியாக நாம் இலங்கைக்கு கூட போகலாம் என்பது தமிழ்நாட்டின் சிறுபிள்ளைக்கும் தெரியும். திம்மிக்கள் சூழ்ச்சி செய்து டி.ஆர்.பாலு மூலமாக அந்த பாலத்தை கடலில் அமுக்கி வைத்திருக்கிறார்கள். ரவுடி திம்மி கூட்டம் அந்த பாலத்தை சேதப்படுத்த முயற்சித்தால் அவர்களை 295வது பிரிவின் கீழ் கைது செய்ய வேண்டும் என்று சுப்பிரமணிசாமி கோர்ட்டில் கேட்டிருக்கிறார். அது வழிபாட்டுத்தலமா? அங்கே யாராவது வழிபடுகிறார்களா? அப்படி ஒரு பாலம் இருக்கிறதா? என்று நீதிபதிகள் கேள்வி கேட்கிறார்களாம். ராமர் பாலத்தை நம்பும் எண்பது கோடி ஹிந்துக்களை முட்டாள் என்று நினைக்கிறதா உச்சநீதிமன்றம்?
இனியும் ராமர்பாலம் இருக்கிறதா என்று உச்சநீதிமன்றம் கேட்டால், அந்த பாலத்தை கட்டிய அணிலை சாட்சிக்கூண்டில் நிறுத்தி சாட்சி சொல்லவைக்க எண்பது கோடி ஹிந்துக்களும் தயாராக இருக்க வேண்டும். இதற்காக எத்தகைய தியாகத்தையும் செய்ய நாம் தயாராக இருப்போம்.
என்ன கொடுமை சார் இது?
இந்தச் செய்தியை படித்ததிலிருந்தே மனசு சரியில்லை. முல்லாக்களும், அண்டோமேனியா தலைமையிலான கிறிஸ்தவ மிஷனரிகளும் நம் புண்ணிய பூமியை சுடுகாடாக்கி விடுவார்களோ என்ற கவலை மேலிடுகிறது.
அம்மாவின் புண்ணியத்தால் ஹைகோர்ட்டில் நம் மகளிர் அணியினரின் சிறப்புத்தரிசனம் பெற்றவர் சுப்பிரமணியசாமி. அதன் மூலமாக அவருக்கு ஞானம் கிடைத்தது. ஹிந்துக்களுக்கு ஏதாவது பிரச்சினை என்றால் சுப்பிரமணியசாமி மூலமாக தீர்த்து வைப்பது அம்மாவின் வாடிக்கை. அம்மாவின் நம்பிக்கைக்குரிய சாணக்கியர் சோ ராமசாமிக்கு ரொம்பவும் நெருங்கியவர் இந்த சுப்பிரமணியசாமி. ராமபிரான் பாலம் குறித்து அவர் தொடுத்த வழக்கு ஒன்றினை கொத்துபரோட்டா போட்டிருக்கிறார்கள் உச்சநீதிமன்றத்தில்.
முன்பெல்லாம் நமக்கு சோதனை என்றால் உச்சநீதிமன்றத்துக்கு தான் ஓடி நல்ல தீர்ப்பு பெறுவோம். திம்மிக்கள் வயிறு பொறுமுவார்கள். இப்போதெல்லாம் உச்சநீதிமன்றத்தை கூட நம்பமுடியவில்லை. இராமர் பாலம் கட்டியதற்கு ஆதாரமெல்லாம் கேட்கிறார்கள். ஆதாரமாக தான் ஹிந்துக்கள் போற்றும் இராமாயணம் இருக்கிறதே? சன் டிவியில் ஞாயிறு தோறும் இராமாயணம் போடுகிறார்களே? இதைவிட வேறென்ன ஆதாரம் வேண்டும்? இவற்றுக்கெல்லாம் மேலாக இராமர் பாலம் இருந்தது உண்மை என்று அம்மாவே சொல்லியிருக்கிறாரே? துக்ளக்கில் கட்டுரை எழுதப்பட்டிருக்கிறதே?
இராமேஸ்வரம் போனால் கடலில் பிரம்மாண்டமாக இராமர் பாலம் தெரியும். அதன் வழியாக நாம் இலங்கைக்கு கூட போகலாம் என்பது தமிழ்நாட்டின் சிறுபிள்ளைக்கும் தெரியும். திம்மிக்கள் சூழ்ச்சி செய்து டி.ஆர்.பாலு மூலமாக அந்த பாலத்தை கடலில் அமுக்கி வைத்திருக்கிறார்கள். ரவுடி திம்மி கூட்டம் அந்த பாலத்தை சேதப்படுத்த முயற்சித்தால் அவர்களை 295வது பிரிவின் கீழ் கைது செய்ய வேண்டும் என்று சுப்பிரமணிசாமி கோர்ட்டில் கேட்டிருக்கிறார். அது வழிபாட்டுத்தலமா? அங்கே யாராவது வழிபடுகிறார்களா? அப்படி ஒரு பாலம் இருக்கிறதா? என்று நீதிபதிகள் கேள்வி கேட்கிறார்களாம். ராமர் பாலத்தை நம்பும் எண்பது கோடி ஹிந்துக்களை முட்டாள் என்று நினைக்கிறதா உச்சநீதிமன்றம்?
இனியும் ராமர்பாலம் இருக்கிறதா என்று உச்சநீதிமன்றம் கேட்டால், அந்த பாலத்தை கட்டிய அணிலை சாட்சிக்கூண்டில் நிறுத்தி சாட்சி சொல்லவைக்க எண்பது கோடி ஹிந்துக்களும் தயாராக இருக்க வேண்டும். இதற்காக எத்தகைய தியாகத்தையும் செய்ய நாம் தயாராக இருப்போம்.
இதற்கு குழுசேர்:
இடுகைகள் (Atom)