1 அக்டோபர், 2009

டாஸ்மாக் ஞானி!


நேற்றிரவு தண்ணி அடித்து விட்டு பட்டினப்பாக்கம் டூ மந்தைவெளி ரோட்டில் பைக்கில் சென்று கொண்டு இருந்தான் டமாரு. ஐந்து நிமிடங்களுக்கு முன்பாகதான் வாந்தி எடுத்திருந்தான். மாவா போட்டிருந்ததால் அது கடைவாயில் ஒழுகி சட்டையை கறையாக்கி இருந்தது. ஏர்டெல் ஆபீஸை தாண்டியதுமே கொஞ்சம் இடதுபுறம் திரும்ப வேண்டி இருந்தது. மப்பு அதிகமானதால் க்ளர்ச்சுக்கு பதிலாக ப்ரேக்கையும், ப்ரேக்குக்கு பதிலாக ஹார்னும் அடித்து தலைகுப்புற விழுந்தான்.

அப்படியே ஓரக்கண்ணால் ரோட்டைப் பார்த்தான். பட்லிஸ் ஏதாவது பார்த்துவிட்டால் மானம் போய்விடும் என்ற பயம் வந்தது. 'கபாலீஸ்வரா' என்று போதையில் பினாத்திவிட்டு, தள்ளாடியபடியே எழுந்து, வண்டியை எட்டி உதைத்துவிட்டு தூக்கினான். மணி எட்டேமுக்காலை தாண்டி இருந்ததால் ரோட்டில் பட்லிஸ் நடமாட்டம் இல்லை. காய்கறி விற்றுக்கொண்டிருந்த சப்பை பட்லிஸ் மட்டும் அவனை சைட் அடித்தது. டமாரும் பதிலுக்கு திருப்பி சைட் அடித்தபோது அவன் அட்டு முகத்தை வெளிச்சத்தில் பார்த்த பட்லிஸ் தூவென காறி உமிழ்ந்தது. அவனது பேண்ட் பாக்கெட்டில் வாட்டர் கலந்து வைத்திருந்த குவார்ட்டர் பாட்டில் ஒன்று சாலையில் கிடந்தது.

எடுத்துக்கொண்டு திரும்பும்போது வேகமாக ஒரு தெருநாய் அவனை நோக்கி கொலைவெறியோடு ஓடிவருவதை பார்த்தான்.

நாய் ஓடிவந்த வேகத்தைப் பார்த்த டமாருக்கு, அது அவனது கிட்னியையே கவ்வி விடுமோ என்ற பயத்தை கொடுத்தது. எப்போதும் நாயை அடிக்க பாக்கெட்டில் கல் வைத்திருப்பது டமாருவின் பழக்கம். அன்று கல் ஸ்டாக் இல்லை. போதையில் வாய் குழற முண்டகக் கண்ணியம்மா என்று பினாத்திக்கொண்டே அருகில் இருந்த கல்லை எடுத்தான். கல்லை கண்டதும் நாயை காணோம். போதை சுத்தமாக இறங்கிவிட அருகிலிருந்த ஒயின்ஷாப்புக்கு மீண்டும் வண்டியை விட்டான் டமாரு.

பின்பு வண்டி ஓட்டும்போதுதான் எங்கெங்கு எல்லாம் அடிபட்டு இருக்கும் என்பதை உணரதொடங்கினான். கிண்ணியிலும், முட்டியிலும் லேசாக வலித்தது. போதை லைட்டாக இருந்தது. தனியாக சென்று கொண்டிருந்ததால் பாக்கெட்டில் அமுக்கி வைத்திருந்த மாவா பாக்கெட்டை பிரித்து வாயில் போட்டான். பேச்சு துணைக்கு யாரும் இல்லாததால் ‘நெஞ்சமுண்டு, நேர்மையுண்டு ஓடு ராஜா' என்று வாத்தியார் பாட்டை என்று முணுமுணுக்க தொடங்கினான். கொஞ்சமாக போதை ஏறியது.

“தண்ணி அடிச்சதால தான் கீழே விழுந்தேன்னு சொல்ல வரல. ஆனா தண்ணி அடிச்சா கீழே விழுந்துடுவேனோன்னு பயமாயிருக்கு” என்று அலைபாயுதே மாதவன் மாதிரி பினாத்த ஆரம்பித்தான். டமாரு காண்டாக இருக்கிற நேரங்களில அவனையும் மீறின ஒரு சக்தி, ஒரு தாகம் டாஸ்மாக்குக்கு அவனை அழைத்து செல்கிறது. ஒரு பீரோ, விஸ்கியோ அடித்து அந்த சக்தியை, அந்த தாகத்தை அந்த நேரத்துக்கு தணிக்கிறான்.

டமாரு எப்போதுமே இப்படித்தான். அவனைப் பொறுத்தவரை எப்போதும் டாஸ்மாக் திறந்திருக்கிறதா, மூடியிருக்கிறதா என்று ஒருநாளும் குழம்பியதில்லை. காந்தி ஜெயந்தி அன்றைக்கு கூட ஸ்டாக் வாங்கிவைத்து ரெடியாக இருப்பான். அதுக்காக அன்றைக்கும் ஒயின்ஷாப் ப்ளாக்கில் திறந்திருந்தால் அங்கும் ஒரு குவார்ட்டர் வாங்காமல் இருந்தது இல்லை. ஓசியில் யாராவது சரக்கு வாங்கி கொடுக்க கூப்பிட்டாலும் சரி, கூப்பிடாவிட்டாலும் சரி டமாரே அவர்களோடு போவது உண்டு. டமாரு விஸ்கிதான் சாப்பிடுவான், அதற்காக பீர் அடிப்பவர்களை பார்த்து போதை ஏறுமா என்று ஒருநாளும் அவன் கேட்டது இல்லை. ஒரு கட்டிங் வாங்கி மிக்ஸ் பண்ணி கொள்ளுங்கள் என்று சொல்வதும் இல்லை.

அவனுக்கு தோன்றினால் எப்போதாவது ஜோதி தியேட்டருக்கோ, போரூர் பானு தியேட்டருக்கோ தியேட்டருக்கோ அல்லது சாந்தி தியேட்டருக்கு பக்கத்தில் இருக்கும் காபரே கிளப்புக்கோ செல்வதுண்டு. சரக்கடித்தால் தான் போதை என்ற எண்ணம் வந்தால் மலைகளுக்கு மத்தியில் அமைந்துள்ள திருசூலம் டாஸ்மாக், கடல் ஓரத்தில் அமைந்திருக்கும் முனியம்மா சுண்டக்கஞ்சி ஷாப் போன்ற வித விதமான லொகேஷன்களுக்கு ஊறுகாயோடு சென்று விடுவான்.

சரக்குக்கு சைட் டிஷ் வாங்குவதை விட பக்கத்தில் குடிக்கும் குடிகாரர்களிடமிருந்து பொடிமாஸ்ஸோ, இரத்த வறுவலையோ ஆட்டையை போடுவது டமாரின் வழக்கம். ஆனால் பதிலுக்கு ஊறுகாய் கொடுத்து விடுவான். டாஸ்மாக்குக்கு சரக்கடிக்க போவது தப்பா இல்லையா என்று அவனை கேட்டால் தப்பில்லை என்றே சொல்லுவான். ஆனால் மிலிட்டரி சரக்கு வாங்கி வேறு ஒரு பாரில் போய் அந்த கடை சரக்கு வாங்காமல் உட்கார்ந்து அடித்தாலோ, அல்லது சரக்கடிக்காமல் பாரில் உட்கார்ந்து சைட் டிஷ் மட்டும் சாப்பிட்டாலோ அதை கண்டிக்கும் முதல் ஆளும் டமார்தான்.

''ரெண்டு ரவுண்ட் உள்ளப்போனா சுத்தியிருக்குறவன் பேசுற பேச்சுலேர்ந்து, உட்கார்ந்திருக்கிற இடம் வரைக்கும் எதுவுமே விளங்கப்போறதில்லை. இதுல என்ன கருமத்துக்கு 'நான் த்ரீ ஸ்டார் பார்லதான் குடிப்பேன்'னு சிலபேர் வீராப்பா இருக்கானுங்கன்னு தெரியலை. அதே சரக்கு... அதே பாட்டில்... விலை மட்டும் மூணு மடங்கு. அட மடப்பயலுகளா... நானாவது போதையேத்திக்கிட்டு என்னை மறக்குறேன். இவனுங்க போதையேத்தப் போகும்போதே உலகத்தை மறந்து போறானுங்களே.. காசை கரியாக்காதீங்கடா கசுமாளங்களா"

''சரக்கு அடிச்சா போதை வரும். இன்னும் எவ்வளவு அடிச்சாலும் ப்ளாட் ஆகமாட்டோம்ங்குற தன்னம்பிக்கை வரும். அடக்கம் வரும். இங்க்லீஸ் வரும்"

''இந்த ஊரு உலகமே உன்னை சந்தோஷமா இருக்க விடாம அமுக்குது. எவனுக்காச்சும் உன்னோட சந்தோஷத்தைப்பத்தி கவலை இருக்கா. எல்லாரும் அடுத்தவனை ஏறிமிதிச்சுக்கிட்டு 'போடா ங்கொய்யால'னு போறான். அப்புறம் என்னை ......த்துக்கு நீ உலகத்தைப்பத்தி கவலைப்படனும். தவிர உன்னை சந்தோஷமா இருக்கவிடாம செய்யிறதுதானே ஊரு, உலகத்தோட நோக்கம். நீயும் அழுதுகிட்டே இருந்தியன்னா அந்த நோக்கம் நிறைவேறிடும்ல... ஆகக்கூடி நான் சொல்ல வர்றது என்னன்னா, வாழ்க்கையைக் கொண்டாடு தலைவா. டாஸ்மாக் வாழ்க"

இதெல்லாம் டமாருவின் போதை நேரத்து தத்துவ தரிசனங்கள். தற்சமயம் டமாருவை தொடர்புகொள்ள வேண்டிய முகவரி, பச்சை போர்டு கடை, (அனிதா பார் எதிரில்) கடை எண் 887, திருவல்லிக்கேணி ஹை ரோடு.

நாய்க்காதலன்!


டமாருக்கு நாய்கள் என்றாலே ஆவாது. நைட்டு சரக்கடித்துவிட்டு போதையில் தள்ளாடிக்கொண்டு வரும்போது இருட்டில் தெருவில் தூங்கும் சொறிநாய்களை மிதித்துவிடுவான். ஒரு குடிகாரனுக்கு இதற்கு கூட உரிமையில்லையா என்ன? உயிரே போய்விட்டது போல அந்த நாய்கள் 'வாள் வாளென்று' கத்தி அதனாலேயே அவனுக்கு பலமுறை போதை தெளிந்துவிடும். மறுபடியும் போய் ஒரு கட்டிங் அடிக்க வேண்டும்.

இந்த மேட்டராலேயே நாய்கள் மீது கொலைவெறி ஏற்படும். எங்கு எந்த நாயைப் பார்த்தாலும் குறிபார்த்து கல்லால் அடிப்பதை டமாரு ஒரு வேண்டுதலாகவே செய்து வந்தான். கல்லை கண்டால் நாயைக் காணோம் என்ற பழமொழி நம்மாளுக்கு பொருந்தவே பொருந்தாது. நாயை அடிப்பதற்காகவே பாக்கெட்டில் ரெண்டு, மூன்று கல்லு எப்போதும் ஸ்டாக் வைத்திருப்பான். அதிலும் குறிப்பாக நடுரோட்டில் நாலு பேர் பார்க்க காதலிக்கும் நாய்களையும், தெருவோரத்தில் எதையாவது தின்னும் நாய்களையும் பார்த்தால் கூடுதல் ஆர்வத்தோடு அடிப்பான்.

டமாரும் ஒரு காலத்தில் நாய் வளர்த்தவன் தான். சூப்பர் ஸ்டாரின் தாய்வீடு படத்தைப் பார்த்தவன் அதுபோலவே ஒரு நாய் வளர்க்க ஆசைப்பட்டான். இராம. நாராயணன் படங்களில் நாய்கள் செய்யும் சாகசங்களை கண்டவன் நாய் இனத்தை நேசிக்க ஆரம்பித்தான். ஒரு கார்த்திகை மாத மழைநாள் இரவில் சாய்பாபா கோயில் வாசலில் ஒரு நாய் நாலு குட்டி போட்டது.

பெரிய நாய்க்கு தெரியாமல் ரகசியமாக ஒரு குட்டி நாயை அபேஸ் பண்ணிக் கொண்டு வந்து சீராட்டி, தாலாட்டி வளர்த்தான். காலையில் டீக்கடைக்கு போகும் போது நாலு பொறை வாங்கிப் போடுவான். ஊட்டில் தனக்கு போடப்படும் சோற்றில் ஒரு பங்கினை அந்த நாய்க்கும் போடுவான், அது கண்டதை தின்றுவிடக்கூடாது என்பதில் டமாரு குறியாக இருந்தான். பார்ப்பதற்கு ரொம்ப பரிதாபமாக சோனியாக அந்த நாய் தென்பட்டாலும் கம்பீரமாக, வெயிட்டாக டைகர் என்று பெயர் வைத்தான். டமாரின் காலையே டைகர் எப்போதும் சுற்றிக் கொண்டிருக்கும்.

டமாரின் பால்ய சிநேகிதன் முத்து. ஒரு முறை டமாரு வீட்டுக்கு வந்தவன் டைகரை பார்த்து ரொம்பவும் இம்ப்ரஸ் ஆகிவிட்டான். அவனோடு டைகர் நல்லவிதமாகவே விளையாடியது. "டமாரு பார்க்க நல்ல ஜாதி நாயா தெரியுது. நம்ம தெரு சொறிநாய்ங்க கூட ஏதாவது அஜாலு குஜாலு ஆயிடப்போவுது. கொஞ்சம் கேர்புல்லா இருந்துக்கோ" என்று அட்வைஸ் செய்தான்.

முத்து சொன்னது நியாயமாகவே டமாருக்கு பட்டது. நடுத்தெருவில் வேறொரு பொட்டை நாயோடு டைகரை இணைத்துப் பார்க்கவே டமாருக்கு குமட்டியது. அதற்கும் முத்து இன்னொரு ஐடியாவை எடுத்துவிட்டான், முத்து ஒரு ஐடியா மணி. "தோ பாரு டமாரு. நாயின்னா கொஞ்சம் முன்ன பின்ன தானிருக்கும். இப்போ டைகரு ஒழுக்கமா நடந்துக்கணும்னா நீ நெனைச்சியானா அதோட வாலை கொஞ்சம் வெட்டி உட்டுடணும்"

"இன்னாடா சொல்றே முத்து. வாலை வெட்டணுமா?"

"ஆமாண்டா. அய்யிரு வூடுங்கள்ல நீ பாத்ததில்லை. அவுங்கல்லாம் அப்படித்தான் செய்வாங்கோ."

முத்து சொன்னால் சரியாக தானிருக்கும் என்று டமாரு நம்பினான். தெருநாய்களோடு சேர்ந்து டைகர் கெட்டுப்போகாமலிருக்க இதுதான் வழியென்றால் அதை செய்துவிட வேண்டியதுதான் என்று டமாரு முடிவெடுத்தான். டைகரின் வாலை வெட்ட ஒரு சுபமுகூர்த்த சுபதினத்தை குறித்தான். லஸ் கார்னர் பாய் பேன்சி கடையில் பத்து ரூபாய் கொடுத்து ஷார்ப்பாக ஒரு கத்தி வாங்கினான்.

வீட்டில் யாருமில்லாத ஒரு நேரத்தில் நாலு பொறையை எடுத்து டைகரின் முன்னால் போட்டான். போனஸாக எக்ஸ்ட்ரா பொறை கிடைத்த சந்தோஷத்தில் டைகர் வாலை ஆட்டிக்கொண்டே பொறையை மொசுக் மொசுக்கென்று திங்க ஆரம்பிக்க, டமாரு கத்தியை எடுத்தான். அப்போது அவன் முகம் அந்த காலத்து நம்பியார் முகம் போல மாறிப்போனது. முகத்தில் சிகப்பு விளக்கு எரிந்ததைப் போல வில்லன் எஃபெக்ட்.

டைகர் ஆட்டிக் கொண்டிருந்த வாலை நீவி விட்டவன் அப்படியே இழுத்துப் பிடித்து சரக்கென்று கத்தியை போட்டான். கத்திப் பட்டதுமே டைகர் துள்ளிக் குதித்து பெருங்குரலெடுத்து குலைக்க ஆரம்பித்து விட்டது. வாலும் முழுமையாக அறுபடாமல் பாதியாக தொங்கிக் கொண்டிருக்க மேட்டரை சரியாக முடிக்காமல் விட்டுவிட்டோமே என்று கலங்கிவிட்டான் டமாரு.

எப்போதுமே முதலாளி விசுவாசத்தோடு நன்றியான பார்வையை டமாரு நோக்கி செலுத்தும் டைகர் அப்போது வெறிபிடித்த ஓநாயைப் போல ஆவேசமாக காட்சியளித்தது. பக்கத்தில் நெருங்கிய டமாரை சைக்கோ கொலைவெறியோடு பார்த்த டைகர் பாய்ந்து வந்து கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் அவனது கையை கடித்து, சத்தம் போட்டு குலைத்துக் கொண்டே குணா கமல் மாதிரி டமாரை ஆவேசமாக சுற்றி சுற்றி வந்தது. டமாருக்கு குலை நடுங்கிவிட்டது. சடாரென்று கதவை மூடிக்கொண்டு ஓடித்தப்பினான். வீட்டுக்குள் டைகர் வால் வலி தந்த வேதனையில் கோரமாக ஊளையிட்டுக் கொண்டிருந்தது.

டைகர் ரொம்ப ஸ்ட்ராங்காக கடிக்கவில்லையென்றாலும் லைட்டாக குமாரின் கை எரிந்தது. கை வலித்ததை விட தான் செல்லமாக வளர்த்த நாயை இப்படி சின்னாபின்னப் படுத்திவிட்டோமே என்றுதான் அதிகமாக வருத்தப்பட்டான். அன்றிரவு சோகம் தாங்காமல் எப்போதையும் விட கொஞ்சம் அதிகமாகவே குடித்தான். குடித்துவிட்டு வழக்கமாக அவன் போதையில் விழுந்து கிடக்கும் லஸ் கார்னர் ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு வந்து உட்கார்ந்தான். கண் செருகிக்கொண்டே போனது.

யாரோ தன் முகத்துக்கு அருகே மூச்சு விடுவதைப் போல உணர்ந்தவன் ஒன்றரை கண்ணை லேசாக திறந்துப் பார்த்தான். டைகர். டைகரைப் பார்த்ததுமே உணர்ச்சிவசப்பட்ட டமாரு, தான் அதற்கு இவ்வளவு கொடுமை செய்தும் நன்றியோடு தன்னை தேடி வந்திருக்கிறதே என்ற உணர்ச்சிப் பெருக்கில் டைகரை கட்டியணைத்து முத்தம் தர முயன்றான்.

அவன் கன்னத்தில் தான் முத்தம் தர முயன்றான். அந்த நேரத்தில் டைகர் கொஞ்சம் முகத்தை திருப்பிவிட அதனது உதட்டில் முத்தமிட வேண்டிய நிலை வந்துவிட்டது டமாருக்கு. இவன் முத்தமிட்டமிட்டதுமே குடி நெடி தாங்காத டைகர் ஆவேசமாகி இவனது உதட்டை கடித்து குதறிவிட்டு, வந்த வழியே திரும்பி நிதானமாக ஓடியது. திரும்ப ஓடும்போது தான் கவனித்தான் டமாரு, வால் முழுமையாக இருந்தது. அய்யய்யோ டைகர்னு நெனைச்சின்னு வேற ஏதோ நாய்க்கு முத்தம் கொடுத்து உதட்டை கிழிச்சிக்கிட்டோமே என்று நொந்துப் போனான்.

டீயில் தொட்டு பொறையை சாப்பிடும்போது வாயில் போனது போக மீதி இருக்கும் பொறையின் ஷேப்பை பார்த்திருக்கிறீர்களா? ஒரு மாதிரியாக பிஞ்சிப்போய் அமீபா ஷேப்பில் இருக்கும். இப்பொது டமாரு குமாரின் உதடும் அதுபோல தான் ஒழுங்கற்ற ஒரு வடிவத்தில் இருந்தது. வாலை அறுக்க முயற்சித்த அன்றே டைகர் வீட்டை விட்டு ஓடிவிட்டிருந்தது. அது எங்கேயிருக்கிறது என்று தேடிக்கண்டுபிடிக்கிற மனநிலையில் டமாரு இல்லை.

கிட்டத்தட்ட டைகரை மறந்துவிட்ட நிலையில் ஒரு நாள் மாலை திருவள்ளுவர் சிலைக்கு எதிரேயிருந்த டாஸ்மாக்கில் சரக்கு அடிக்க டமாரு போனான். கடைக்கு எதிரே பாதிவால் அறுந்து ஒப்புக்குத் தொங்கிக்கொண்டிருந்த ஒரு நாய் இன்னொரு பெண் நாயுடன்.. ச்சே.. ச்சே.. எது நடக்கக்கூடாது என்று டமாரு நினைத்தானோ, அது அவன் கண் முன்பாகவே நடந்துகொண்டிருந்தது. எப்போதும் குவார்ட்டர் அடிக்கும் டமாரு அன்று வெறுப்பில் ஹாப் அடித்தான். நாயென்றாலே டமாரு குமாருக்கு வெறுப்பு வந்த கதை இதுதான்.

நேற்று இரவு மெலோடி தியேட்டரில் அடிமைப்பெண் பார்த்துவிட்டு வந்தான். சரக்கடிக்காததால் ஸ்டெடி என்று சொல்லிக் கொள்ளும் ரேஞ்சில் டமாரு இல்லை. தெருமுனைக்கு வந்தபோது எப்போதும் டமாருவை பார்த்து குரைக்கும் கருப்பு நாய் அவன் போதையில் இல்லை என்பதை தெரிந்துகொண்டு அன்று கொஞ்சம் ஓவராகவே குரைத்தது. சூ.. சூ.. என்று டமாரு விரட்டியும், ரெண்டு மூன்று கல்லெடுத்து அடித்தும் கூட அவனை கடிப்பதைப் போல அருகில் வந்து அச்சுறுத்தியது.

வாத்தியார் படம் பார்த்துவிட்டு வந்த வீரத்தாலோ, என்னவோ வாத்தியார் அடிமைப்பெண்ணில் சிங்கத்தை தலைக்கு மேல் தூக்கிப் போடுவதை சடாரென குனிந்து அந்த கருப்புநாயை தலைக்கு மேல் தூக்கி நான்கு சுற்று சுற்றி எங்கேயோ தூக்கிப் போட்டான். ஒரு இருபதடி தூரத்தில் போய் விழுந்திருக்கும் போலிருக்கிறது. வலியில் "அய்யய்யோ.. அம்மா!" என்று கத்தியது.

மறுநாள் காலை டமாரு ட்யூட்டிக்கு கிளம்பும்போது தெருமுனையில் சாவுமோளம் அடித்துக் கொண்டிருந்தது. "எது புட்டிக்கிச்சோ தெரியலையே?" என்ற கேள்வியோடு தெருவில் வந்தபின் தான் தெரிந்தது, அஞ்சலை ஆயா செத்துவிட்டதாம். நேற்று இரவு "அய்யய்யோ.. அம்மா!" என்று கத்தியது நாயல்ல என்பது டமாருக்கு இப்போதுதான் புரிந்தது.

காதலித்த கதை!


டமாரு கொமாரை உங்களுக்கு தெரியுமா? டமாரு கொமாரு மயிலாப்பூர் பல்லாக்கு மாநகரில் வாழும் சாமானியத் தமிழன். சாயங்காலம் ஆறரை மணிக்கு மேல் பட்டினப்பாக்கம் டாஸ்மாக்குக்கு புனித யாத்திரை சென்று வந்தவுடன் 'தமிளு' அவன் நாவில் கொஞ்சி வெளையாடும். லஸ் கார்னர் கேசவன் பீடா ஸ்டாலின் பரமணெண்டு கஸ்டமர் நம்ம டமாரு. மாவா போட்டு வாயை குதக்கி குதக்கி அவன் வாயே மிக்கி மவுஸின் ரப்பர் வாய் போல ஆகிவிட்டது. பத்து மணிக்கு மயிலாப்பூர் ஸ்டேஷன் எஸ்.ஐ. ரவுண்ட்ஸ் வரும் வரை டமாரு கொமாருவின் லந்து லஸ் ரயில்வே ஸ்டேஷன் வாசலில் கொடிகட்டிப் பறக்கும்.

கொமாருக்கு பல்லு கொஞ்சம் நீளம். பார்க்க தேங்காய் துருவி மாதிரி இருக்கும். சினிமா நடிகன் மாதிரி நல்ல கலரு. வடிவேலுவும் சினிமா நடிகர் தானே? அந்த காலத்து வையாபுரி மாதிரி நல்ல உடல்வாகு. ஹிப்பு சைஸு 26. ஆனா சட்டை சைஸு 44. ஏழாவது படிக்கும்போது பெரியம்மை போட்டதால, மூஞ்சி, காதல் படத்தில் வரும் சந்தியாவின் அப்பா மாதிரி கொதறிவெச்சி இருக்கும். மொத்தத்துலே ஒருத்தன் எப்படியெல்லாம் இருக்கக் கூடாதோ அப்படியெல்லாம் டமாரு இருப்பான்.

அதிருக்கட்டும், அவனுக்கு டமாருன்னு ஏன் பேரு வந்துச்சி தெரியுமா? அது ஒரு சப்பை மேட்டரு. வூட்டாண்ட கையை உட்டு சைக்கிள் ஒட்டி பொண்ணுங்களுக்கு ஃபிலிம் காட்டிக்கினு இருந்தப்போ சைக்கிள் டயர் டமாருன்னு வெடிச்சிடிச்சி. ஏர்யால மூக்கு ஒழுவினு இருந்த சின்னப்பசங்கள்லாம் அப்போலேருந்து 'டமாரு மாமா, டமாரு மாமா'னு கூப்பிட்டு அதுவே 'டமாரு கொமாரு' ஆயிப்போச்சி. போலிஸ் ஸ்டேசன்லே கூட கேசு ஃபைல் பண்றப்போ டமாரு குமாருன்னு தான் ஃபைல் பண்ணுவாங்க. டமாருங்கிறது ஒரு மாதிரியா டெர்ரரா இருந்ததாலே கொமாருக்கு டமாரு ரொம்ப பிடிச்சிருந்திச்சி!

டமாரு எப்பவாச்சும் படம் பார்ப்பான். சரக்கு அடிக்க கையிலே காசில்லைன்னா காமதேனு தியேட்டருக்கு போயிடுவான். பத்து ரூவாய்க்கு மாவா வாங்கிப்பான், அஞ்சு ரூவாய்க்கு பீடி வாங்கிப்பான். டிக்கெட் ரேட்டு பத்து ரூவாதான். ஒரு முறை அவன் பார்த்த படம் 'பூவே உனக்காக'. படத்தோட லவ்வு அவனுக்கு ரொம்ப ஃபீலிங்க்ஸ் ஆயிப் போச்சு. படத்துக்கு எஸ்.ஏ.ராஜ்குமார் போட்ட 'லால்ல.. லா.. லா..' மியூசிக்கு அப்படியே அவனுக்கு ங்கொய்யின்னு ரீங்காரம் அடிச்சிக்கினு இருந்தது. க்ளைமேக்ஸுலே விஜய் பேசுற டயலாக்கு 'வெற்றி தோல்வின்னு சொல்றதுக்கு காதல் ஒண்ணும் எக்ஸாம் இல்லே. ஃபீலிங்' இன்ற டயலாக்கு அப்படியே அவன் மூளையிலே ஆணி அடிச்சி உட்காந்திடிச்சி...

அதே ஃபீலிங்கோடு எதுர்லே இருந்த கேசவன் கடைக்கு வந்தான்.

"இன்னா டமாரு இன்னிக்கு ஆபிஸ் போவலியா?" லுங்கியில் இருந்த டமாரை பார்த்து கேசவன் கேட்டான். டமாரு ஒரு ஆபிஸில் ஆபிஸ் பாயா வேலை பார்க்குறான். மாசத்துக்கு ரெண்டு நாள் லீவு போடுவான்.

"ஆமா சகா. நேத்து நைட்டு அடிச்ச சரக்கு ஒடம்புக்கு ஒத்துக்கலே. ரெண்டு தரம் காலீலேர்ந்து காவாக்கரைக்கு போயாந்துட்டேன். டயர்டா இருந்திச்சா. அப்டியே படத்துக்கு வந்துட்டேன்". சிகப்பாக இருப்பவர்களை 'அய்யிரே' என்று கூப்பிடுவதும், மற்றவர்களை 'சகா' என்று கூப்பிடுவதும் டமாரின் வழக்கம்.

"மாவா போடறியா டமாரு"

"வேணாம் சகா. ஒரே பீலிங்ஸா இருக்கு"

"இன்னா பீலிங்ஸு டமாரு?"

"லவ்வு பண்ணனும் மாதிரி இருக்குது சகா. யாரை லவ்வு பண்ணுறதுன்னு தெரியலை!"

"டமாரு கேட்குறேன்னு தப்பா நெனைச்சிக்காதே. லவ்வு பண்ணனும்னா கொஞ்சமாவது பார்க்குறமாதிரி இருக்கணும். நாமெல்லாம் லவ்வு பண்ணுறவங்களுக்கு ஹெல்ப்பு தான் பண்ணமுடியும்"

டமாருக்கு கோவம் கன்னாபின்னாவென்று வந்தது. "சகா லவ்வுங்கிறது அழகை பார்த்து வர்றது கிடையாது. அப்புடி வந்துச்சின்னா கமலாசனும், அஜித்தும் மட்டும் தான் லவ்வு பண்ணமுடியும்! அவ்ளோயேன... நம்ம பல்லி பன்னீர் கூட லவ்வு மேரேஜி தானே பண்ணான். அவன் இன்னா என்னை விட அழகா?"

கேசவனுக்கு புரிந்துவிட்டது. பயல் காதல்வெறியில் இருக்கிறான். என்ன சொன்னாலும் அவன் காதில் விழப்போவதில்லை.

"எங்க வூட்டு எதிர்லே இருக்கே மஞ்சு. அத்த ஜூட்டு உட்டுக்கலாமா சகா?" ஏதோ ஒரே நாளில் காதலித்தே ஆகவேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தவனை போல கேட்டான் டமாரு.

"ஒன் இஷ்டம் டமாரு. ஆனாக்க மஞ்சு நல்லாருக்குமான்னு தெர்ல. உனக்கு செட் ஆவும்னா லவ்வு பண்ணு. மஞ்சுவோட அண்ணனுங்க நம்ம கடைக்கு வருவானுங்கோ. பாடி கீடில்லாம் காட்டுத்தனமா இருக்கும். கவுன்சிலரு கிட்டே வேலை பார்க்குறானுங்களாம். ஏதாச்சிம் ஏடாகூடமா ஆச்சின்னா பிரச்னை பெருசாயிடும். பார்த்துக்கோ!" கேசவன் தீர்மானமாக சொன்னான். 'இவன் என்ன எழவோ ஆயிட்டு போவட்டும், எனக்கென்ன' என்று மனசுக்குள் நினைத்துக் கொண்டான்.

அதிலிருந்து தினமும் கேசவன் கடைக்கு வரும் டமாரு 'மஞ்சு புராணம்' பாட ஆரம்பித்துவிட்டான்.

"எக்ஸ்போர்ட்டு வேலைக்கு போவுது சகா. 45பிலே தான் கிண்டி வரைக்கும் போவுது. டெய்லி சைக்கிள்லே தேனாம்பேட்டை வரைக்கும் ஃபாலோ பண்ணுறேன்"

"மஞ்சத்தாவணிலே எப்டி இருந்திச்சி தெரீமா?"

"வெள்ளிக்கெளம வெள்ளிக்கெளம முண்டக்கன்னி அம்மன் கோயிலுக்கு போவுது"

"பயமாயிருக்கு சகா. அவனுங்க அண்ணனுங்க மேலே ஏற்கனவே கொல கேசுல்லாம் இருக்காம்"

டமாரு சொல்வதெல்லாம் காமெடியாகவே இருந்தது கேசவனுக்கு. மஞ்சு கொஞ்சம் செவப்பா இருந்திருப்பா போலிருக்கு. நம் கருமை நிற டமாருக்கு அதனாலேயே அவள் மீது 'பீலிங்சு' வந்திருக்கணும். ஆனாலும் வெட்டு ஒன்று, துண்டு ரெண்டுன்னு பேசுற டமாரு தன் பீலிங்ஸை மட்டும் அவளிடம் சொல்வதற்கு ரொம்பவும் ஷையா இருந்தான்.

மயிலாப்பூர் அறுவத்தி மூவர் திருவிழா வந்தது. டமாரு எப்படியாவது தன் மனசை படக்குன்னு தாப்பா தொறக்குறா மாதிரி தொறந்து மஞ்சுவிடம் காட்டிடலாம்னு முடிவு பண்ணிட்டான்.

"திருவிழாவுக்கு மஞ்சு ஃப்ரெண்ட்ஸோட வரும். நேரா போயி, 'எனக்கு பீலிங், உனக்கு பீலிங்கா?'ன்னு கேட்டுடணும் சகா. நீயும் என் கூட தொணைக்கு வா. அவனுங்க அண்ணனுங்க பார்த்துட்டாங்கன்னா எஸ்கேப் ஆவ வாட்டமா இருக்கும்" என்றான். கேசவனும் தலையெழுத்தே என்று வந்தான். அறுவத்து மூவர் திருவிழா நடக்கும்போதெல்லாம் கேசவன் கடையை மூடிவிடுவது வழக்கம்.

தெற்கு மாடவீதியில் இருந்த ஒரு திண்ணையில் ஏறி நின்றுகொண்டான் டமாரு. டென்ஷனாக இருந்ததால் ஒரு மாவா பாக்கெட்டை அப்படியே வாயில் போட்டு துப்பிக்கிட்டிருந்தான். மஞ்சூ தூரத்தில் வருவது தெரிஞ்சது. குமார் பேஸ்கட்டுக்கு அது கிடைச்சா அவனுக்கு லாட்டரியில் பம்பர் விழுந்தது மாதிரிதான். அவளோடு ரெண்டு எக்ஸ்போர்ட் பிகருங்க. அதுங்க கொஞ்சம் சுமாரா இருந்ததாலே அதுங்கள்லே ஒண்ணை கரெக்ட் பண்ணிடலாமான்னு கேசவன் கூட யோசிக்க ஆரம்பிச்சிட்டான்.

மெதுவாக திண்ணைலேர்ந்து இறங்கி மஞ்சுவை நெருங்கினான் குமார். கேசவன் சுத்தும் முத்தும் மஞ்சுவோட அண்ணனுங்க வர்றானுங்களான்னு பாத்துகினே இருந்தான். திக்கு.. திக்கு..ன்னு இருந்திச்சி. இவன் மூஞ்சிய அது ஏத்துக்குமா என்ற சந்தேகம் கேசவனுக்கு இருந்தது. நாளாக நாளாக டமாரு மூஞ்சி மூஞ்சூறு மாதிரி ஷேப்பு மாறிக்கினே போவுதே?

"இன்னா மஞ்சு எப்டி கீறே?"

"நா நல்லா கீறேன். நீ எப்டி கீறே?"

"நான் சூப்பரா கீறேன். ரெண்டு பேரும் கண்ணாலம் கட்டிக்கலாமா?"

டீ சாப்பிட போலாமா என்பது மாதிரி டமாரு டமாருன்னு கேட்டிட கேசவனுக்கு தாவூ தீர்ந்துவிட்டது. சினிமாவில் பார்த்தமாதிரி எல்லாம் இல்லாம ரொம்ப கேஸ்வலா கேட்டுட்டான் டமாரு. 'லால்லா.. லா.. லா...' மியூசிக்கெல்லாம் எதுவும் கேட்கலை. ஏதோ பெரீய்ய மேட்டருன்னு நெனைச்சுக்கினு இருந்த கேசவனுக்கு சப்புன்னு போயிடிச்சி. மஞ்சுவும் ஒத்துக்கிட மஞ்சு பின்னாடியே டமாரு போயிட்டான்.

ஒருவாரம் கழிச்சி கேசவனுக்கு நியூஸ் வந்தது. டமாரு மஞ்சுவை இஸ்துக்கினு எங்கியோ ஒடிட்டானாம். மஞ்சுவோட அண்ண‌னுங்க டமாரை மட்டுமில்லாம டமாரோட ப்ரெண்ட்ஸுகளையும் தேடிக்கிட்டிருக்கானுங்களாம். கேசவன் ரெண்டு வாரத்துக்கு கடையை தொறக்கலை.

ஒரு ரெண்டு மூணு மாசம் கழிச்சி டமாரு, மஞ்சுவோட பல்லக்குமாநகருக்கு வந்திருக்கான். அதுக்குள்ளே மஞ்சுவோட அண்ணனுங்களும் சமாதானம் ஆயிட்டானுங்க. கல்யாணம் கட்டிக்கினு ரெண்டு மூணு மாசமா வேலைக்கு போவாததாலே டமாருக்கு வேலை போயிடிச்சி. டமாரு இப்போ பாண்டிபஜார் பிளாட்பார்முலே துணிக்கடை பிசினஸு பண்ணுறான். ரெண்டு கொழந்தைங்க ஆயிடிச்சி. இன்னா பணம் கையிலே பொரள்றதாலே டெய்லி ரெண்டு வேளை குடிக்கிறானாம்.

நம்மாளுங்க இப்படித்தான... டவுசர் கயட்டுற நேரத்துலே லவ்வு வந்துரும். அதே டவுசரை திருப்பி மாட்டுற நேரத்துலே கல்யாணத்தையே முடிச்சிட்டிருப்பானுங்க.

அன்னைக்கி பிஸினஸ் டல்லா இருந்திச்சி. கேசவனுக்கு ரொம்ப போர் அடிச்சிடுச்சு. கடையை இளுத்து மூடிட்டு சினிமாவுக்கு போவலாம்னு இருந்தான். அஞ்சு ரூவாய்க்கு பீடி கட்டு வாங்கிக்கினு எதிர்லேருந்த காமதேனு தியேட்டருக்கு போனான். விஜய் நடிச்ச காதலுக்கு மரியாதை. படம் பார்த்ததுமே கேசவனுக்கு ரொம்ப பீலிங்ஸா ஆயிடிச்சி.. இளையராஜா போட்ட 'லால்ல.. லா.. லா..' மியூசிக்கு, அப்படியே அவனுக்கு ங்கொய்யின்னு ரீங்காரம் அடிச்சிக்கினு இருந்தது. ஷாலினியும், விஜய்யும் பீச்சுலே பேசுற டயலாக்கு அப்படியே அவன் மனசுல‌ ஆணி அடிச்சாமாதிரி உட்கார்ந்திடுச்சி...

அப்புறம் என்னா ஆச்சா? ஸ்டோரியை பர்ஸ்ட்டுலே இருந்து மறுபடியும் படி மாமு...

அக்டோபர் மாத உலகப்படம்!


உரையாடல் அமைப்பு சார்பாக மாதமொருமுறை உலகப்பட கொண்டாட்டம் என்ற வரிசையில் அக்டோபர் மாத படமாக ’The Legend of 1900’ கிழக்கு டூரிங் டாக்கீஸில் திரையிடப்படுகிறது.

படத்தின் பெயர்: The Legend of 1900 (123 நிமிடங்கள்)
நாடு : இத்தாலி
மொழி: ஆங்கிலம்
இயக்குநர் : Giuseppe Tornatore
நாள் : அக்டோபர் 4ம் தேதி, ஞாயிற்றுக் கிழமை
நேரம் : மாலை 6.00 மணி
இடம் : கிழக்கு பதிப்பகம் மொட்டை மாடி
எல்டாம்ஸ் ரோடு,
ஆழ்வார்பேட்டை
சென்னை.

இப்படத்தைப் பற்றி அறிந்துகொள்ள விரும்புபவர்கள் பைத்தியக்காரனின் இந்தப் பதிவை தயவுசெய்து வாசித்துவிட வேண்டாம். தாவூ தீருகிறது :-( அதற்குப் பதிலாக கூகிளில் இப்படத்தின் பெயரை தட்டி ஏதாவது கில்மா படங்கள் விழுகிறதா என்று உபயோகமாக தேடிப்பார்க்கலாம்.

இப்படத்தின் இயக்குனர், தமிழ் அறிவுஜீவிகளிடம் ஏகத்துக்கும் லோல்பட்ட ’சினிமா பாரடைஸோ’ என்ற டக்கர் படத்தையும் இயக்கியவராம்.

30 செப்டம்பர், 2009

உளியின் ஓசை!


வேற என்னத்தைச் சொல்ல? :-(

* - * - * - * - * - * - * - *

இப்போது எல்லாம் திரைவிமர்சனம் செய்யவே பயமாக இருக்கிறது? உன் நண்பனை காட்டு, உன்னைப் பற்றி சொல்கிறேன் என்பது மாதிரி, உனக்குப் பிடித்த நாலு படங்களின் லிஸ்டைக் கொடு என்று பின்னூட்டத்தில் மிரட்டுகிறார்கள். முன்பெல்லாம் விஜய் படங்களையோ, ரஜினி படங்களையோ கொஞ்சம் அப்படி இப்படி விமர்சித்தால் பின்னூட்டத்தில் ஆபாசமாக திட்டுவார்கள். இப்போது கமல் ரசிகர்களும் லுங்கியை மடித்துக் கட்டிக் கொண்டு ஆட்டையில் இறங்கிவிட்டதாக தெரிகிறது.

'திரு திரு.. துறு துறு'. லோ பட்ஜெட்டில் ஹை குவாலிட்டி. ஆட் ஏஜென்ஸிகளில் சீனியர் விஷுவலைஸராக சில காலம் குப்பை கொட்டிய அருகதையில் சொல்கிறேன். ஆட் ஏஜென்ஸி சூழலை அப்பட்டமாக கொண்டு வந்திருக்கிறார்கள். படத்தின் டைட்டிலுக்கே நாக்கை மடித்துக் கொண்டு விசிலடிக்கலாம். ஹீரோ அஜ்மல் தேமேவென்று இருக்கிறார். ஹீரோயினின் கண்கள் (மட்டும்) கொள்ளை அழகு. மற்ற சமாச்சாரங்கள் பெரியதாக சொல்லிக் கொள்ளும்படி இல்லை.

இது காமெடி படமா, சீரியஸ் படமாவென்று தெளிவில்லாமல் இயக்குனர் திருதிருவென்று முழித்திருப்பது புரிகிறது. அதே நேரத்தில் திரைக்கதை துறுதுறுவென்று ஓடுகிறது. சத்யம் சினிமாஸ் இன்னும் கொஞ்சம் தாராளமாய் செலவழித்து, கிரேஸி மோகனை இப்படத்துக்கு வசனம் எழுத வைத்திருந்தால் நிறைவாக இருந்திருக்கும்.

இரண்டேகால் மணிநேர எண்டெர்டெயின்மெண்டுக்கு இந்த படம் காரண்டி!

* - * - * - * - * - * - * - *

'மதுரை டூ தேனி, வழி : ஆண்டிப்பட்டி' என்ற வித்தியாசமான டைட்டிலோடு போனவாரத்துக்கு போனவாரம் ரிலீஸ் ஆகி, இந்த வாரம் ஒரு படம் மூட்டையை கட்டிவிட்டது. படத்தைப் பற்றி பெரியதாக சொல்வதற்கு எதுவுமில்லை. யதார்த்த படம் எடுக்க வேண்டும் என்று இயக்குனர் ரொம்ப முக்கியிருக்கிறார். அட்டகாசமான ஒன்லைனர் மோசமான திரைக்கதையால் பேவென்று இளிக்கிறது. ஹீரோயின் மட்டும் பக்கத்து வீட்டு ஃபிகர் மாதிரி பாந்தம்.

இந்தப் படத்தை பொறுத்தவரை பாராட்டப்பட வேண்டியவர்கள் இருவர். ஒருவர் கேமிராமேன். இவருக்கு ஒரு நல்ல படம் கிடைத்தால் சீக்கிரமே முன்னுக்கு வந்துவிடுவார். இன்னொருவர் பி.ஆர்.ஓ சக்திவேல். ஒரு மொக்கைப் படத்துக்கு கூட இந்தளவுக்கு மக்கள் தொடர்பு செய்யமுடியுமா என்பது ஆச்சரியம். அதுவும் உன்னைப் போல் ஒருவன் வெளியான வாரத்தில் இந்தப் படமும் வெளிவந்து சொல்லிக்கொள்ளத்தக்க வகையில் பேசப்பட்டது ஆச்சரியம்.

* - * - * - * - * - * - * - *

தமிழ் பதிவுகளை எல்லாம் அவ்வளவாக பார்க்க நேரம் கிடைப்பதில்லை. எப்போதாவது எட்டிப் பார்த்தாலும் அரைகுறைகள் அரசியல் பேசுவதை கண்டால் அஜீரணமாக இருக்கிறது. கவிஞர்கள் கவிதையை மட்டுமாவது உருப்படியாக எழுதி தொலைக்கலாம். அரசியல் எழுதுபவர்கள் நாராசமாய் கவிதை எழுத முற்படாமல் இருக்கலாம். இரண்டுமே கண்ணறாவியாக இருக்கிறது.

சில பேர் தினவும் பதிவு போட்டே ஆகவேண்டும். இல்லாவிட்டால் உம்மாச்சி கண்ணை குத்திவிடுமோ என்ற பயத்தில் எந்த கருமத்தையாவது சக்கையாக எழுதி உயிரை வாங்குகிறார்கள். ம்ஹூம். இது ஆவறதில்லே!