புத்தகக் காட்சி புத்தகப் பட்டியல்!

பாராமார்த்த குருவும், அவருடைய மொன்னை சிஷ்யர்களும், பின்னே ஒரு குப்பைத் தொட்டியும்!

புத்தகக் காட்சிக்கு போய்வந்து வாங்கிய புத்தகங்களின் பட்டியலை பதிவிடாவிட்டால் வலைப்பதிவர் சமூகத்தில் இருந்து ‘இவனுக்கு யாரும் பின்னூட்டம் போடக்கூடாது' என்று தள்ளி வைத்து விடுவார்களோ என்ற அச்சம் இரண்டு மூன்று நாட்களாக தூங்கவிடாமல் அலைக்கழித்துக் கொண்டிருக்கிறது.

தோழர்கள் வெளியிட்டு வரும் பட்டியல்கள் அனுமார்வால் மாதிரி நீளமாகவும், அதே சமயம் ஞானாம்பிகை மெஸ் சாப்பாடு மாதிரி தரமாகவும் இருப்பது குறித்த மனவுளைச்சலால் மருத்துவம் பார்க்க வேண்டிய நிலைக்கு தள்ளப்பட்டிருக்கிறேன். காலச்சுவடில் வாங்கிய புத்தகங்கள், உயிர்மையில் வாங்கிய புத்தகங்கள், லெஃப்ட் வேர்ல்டில் வாங்கியவை என்று 'தர'ப்பட்டியல் இடாவிட்டால் சிரச்சேதம் செய்துவிடுவார்களோ என்றளவுக்கு பீதியில் உறைந்துப் போய் நிற்கிறேன். வலைப்பதிவு கலாச்சாரத்தின் நீட்சியாக ஆனந்த விகடனும் கூட வி.ஐ.பி.கள் வாங்கிய புத்தகங்களின் பட்டியலை போட்டிருக்கிறது (அதில் ஒரு வி.ஐ.பி புத்தகக் காட்சிக்கு போகக்கூட இல்லை என்பது வேறு விஷயம்)

சில மொக்கைப் பதிவர்களையே பெரும்பாலும் திரும்ப திரும்ப இந்த சீசனில் புத்தகக்காட்சியில் சந்திக்க முடிந்தது என்றாலும் கூட, அவர்கள் பதிவில் ஏற்றும் பட்டியலும் கூட ஜே.டி.க்ரூஸ், பி.ஏ.கிருஷ்ணன், ஜெயமோகன் என்று ஒருமாதிரியாக பெரிய ரேஞ்சிலேயே நிற்கிறது. வாங்கியதாக இவர்கள் பதிவிட்டிருக்கும் புத்தகங்களை ஒழுங்காக படித்தாலே போதும், பதிவுலகம் அடுத்தாண்டு உருப்பட்டு விடும் என்ற பார்வையற்ற நம்பிக்கை பிறக்கிறது.

நான் வெகுவாக விரும்பித் தேடிய அல்பேனிய புத்தகங்கள் நானூற்றி சொச்சம் ஸ்டால்களிலும் கிடைக்கவில்லை என்பதே என்னுடைய ஒரே வருத்தம். கிழக்குப் பதிப்பகம் ஸ்டாலில் லத்தீன் அமெரிக்க புத்தகங்கள் வந்திருக்கிறதா என்று கேட்டேன். அதை லத்தீன் அமெரிக்கா போய் வாங்கிக் கொள்ளலாமே என்று அசட்டையாக பதில் அளித்தார்கள். இப்படியான ஒரு கசப்பான மனநிலையோடே, இலக்கிய அரிப்பைத் தீர்க்கும் பொருட்டு, ஆபாசங்களை சகித்துக் கொண்டு அரிய புத்தகங்களை தேடித்தேடி வாங்க வேண்டிய சூழல் சென்னை புத்தகக்காட்சியில் நிலவுகிறது.

ஓக்கே, நான் வாங்கிய புத்தகங்களின் லிஸ்ட் :

1. காமசூத்ரா (எ) கொக்கோக சூத்திரம் (ஹார்ட்பவுண்ட் பைண்டிங், ரூ.160, நர்மதா)

2. புஷ்பா தங்கதுரையின் தாய்லாந்து அனுபவங்கள் (நக்கீரனின் பினாமி பதிப்பகம்)

3. இன்னொரு கில்மா புக் - பெயர் நினைவில்லை (இதுவும் நக்கீரனின் பினாமி)

4. ராஜேந்திரகுமாரின் நகைச்சுவைக் கதைகள் (பதிப்பகம் பெயர் தெரியவில்லை)

5. அப்புசாமியும், கலர் டிவியும் (காமிக்ஸ் - மணிமேகலை)

6. டெக்கான் கிரானிக்கிள் (ஓசியில் கொடுத்தார்கள்)

7. புதிய தலைமுறை இதழ் எண் 2 (ஓசியில் கொடுத்தார்கள்)

8. தமிழ்நாடு மேப் (ரூ.20 - ஏதோ பதிப்பகம்)

9. ஒல்லியாக இருக்கும் நீங்கள் குண்டாவது எப்படி? (கிழக்கா மணிமேகலையா நினைவில்லை)

10. ஓவர் குண்டாகிவிட்டால் மீண்டும் ஒல்லியாவது எப்படி? (இதுவும் கிழக்கா மணிமேகலையா நினைவில்லை)

11. வலைப்பதிவர்களிடமிருந்து தொகுத்த மொக்கை கதைகள் (ரிசர்வ் செய்திருக்கிறேன்,
இன்னும் ப்ரிண்ட் ஆகவில்லை)

12. வலைப்பதிவர்களிடமிருந்து தொகுத்த ஆகச்சிறந்த மொக்கை கவிதைகள் (ரிசர்வ் செய்திருக்கிறேன், இன்னும் ப்ரிண்ட் ஆகவில்லை)

13. சரோஜாதேவி கதைகள் - முழுத்தொகுப்பு (புத்தகக் காட்சிக்கு எதிரிலிருக்கும் பிளாட்ஃபார்மில்)

14. விருந்து - மருதம் - திரைச்சித்ரா உள்ளிட்ட பழைய செவ்விலக்கிய இதழ்கள் தனித்தனியாக (புத்தகக் காட்சிக்கு எதிரிலிருக்கும் பிளாட்ஃபார்மில்)

15. இன்னும் சில மொக்கை மற்றும் கில்மா புத்தகங்கள் (பெயரை கூட நினைவில் வைத்துக் கொள்ள இயலா மொக்கைத்தன்மை கொண்டவை)

எனக்கும் கூட புலிநகக்கொன்றை, விஷ்ணுபுரம், பிரமிளின் முழுத்தொகுப்பு, சுந்தரராமசாமி சிறுகதைகள், நகுலன் கவிதைகள், அ.மார்க்ஸ், துருக்கித் தொப்பி என்றெல்லாம் பட்டியலிட ஆசையாக இருந்தாலும், வாங்கித் தொலைத்தவற்றையே பட்டியலிட வேண்டும் என்ற நேர்மையும், அறமும் இருப்பதால் இப்பட்டியலை வெளிப்படையாக நீதிபதி சொத்துக் கணக்கு வெளியிடுவது மாதிரி வெளியிடுகிறேன்.

ஜெயமோகன் - தத்துவம் நம்பர் பத்தாயிரத்து ஒண்ணு!

தோழர் ஜெயமோகன் இதுவரை எவ்வளவோ தத்துவமுத்துகளை உதிர்த்திருக்கிறார். தொடர்ந்து உதிர்த்துக் கொண்டிருக்கும் இருக்கிறார். பிரச்சினை என்னவென்றால் எனக்கென்னவோ அவரை மைடியர் மார்த்தாண்டன் 'ஐடியாமணி' ரேஞ்சுக்கு மட்டுமே பார்க்க முடிகிறது.

பாருங்கள். அவரது லேட்டஸ்ட் தத்துவமுத்தினை : இந்துமதம் பின்நவீனத்துவப் பண்புகளை அதிகமாக கொண்டிருக்கும் மதம்.

மோசமான சாதிய கட்டமைப்பு கொண்ட ஒரு மதத்தை, காலாவதியாகிப் போய்விட்ட அம்மதத்தின் தத்துவங்களை, இப்போதைய சமகால போக்குடன் கஷ்டப்பட்டு ஒட்டவைக்கும் தந்திரத்தை தவிர வேறென்ன இக்கருத்தில் இருக்கிறது. மூன்றாம் உலகநாடுகளின் காலத்திலும் ஆயிரக்கணக்கான மாற்றுமதத்தினரை கொன்று குவிக்கும் மதத்தை, அறிவுஜீவிகள் என்று சொல்லிக் கொள்கிறவர்களே தலையில் தூக்கிவைத்துக் கொண்டு ஆடும் கூத்தை எங்கு போய் அடித்துக் கொள்வது?

'பின்நவீனத்துவம் என்றால் என்ன?'வென்று சிறுபான்மை மதத்தை சேர்ந்த சையது கடிதம் எழுதுவாராம். அதற்கு ஜெமோ ஒரு பதிவு எழுதுவாராம். பின்னூட்டத்தில் பெருமாள் என்பவர் திடீரென உதித்து, அப்படியென்றால் ‘இந்துமதம் ஒரு பின்நவீனத்துவ மதமா?' என்று கேள்வி கேட்பாராம். மைல்டாக ஜெமோ ‘ஆமாம்' என்பாராம். இதுபோன்ற நாடகத்தன்மை கொண்ட இலக்கியச்சேவையை ஜெமோவைத் தவிர வேறு யாரிடமும் நாம் பெற்றுவிட முடியாது. பதிவிலேயே இந்துமதத்தை பின்நவீனத்துவ மதமாக முன்னிறுத்தினால் ‘ஆர்.எஸ்.எஸ். வெறியர்' என்ற விமர்சனத்தை உண்மையாக்கி விடுவோமோ என்ற அச்சம் ஜெமோவுக்கும் இருக்குமில்லையா?

நண்பர்களே, ஒரு விஷயத்தை நீங்கள் உணர்ந்திருக்கலாம். மொட்டைக்கடுதாசி உங்களுக்கும் வந்திருக்கலாம், அல்லது நீங்களும் யாருக்காவது எழுதியிருக்கலாம். உலகிலேயே ‘பெருமாள்' என்ற பெயரில்தான் மொட்டைக்கடுதாசி அதிகமாக எழுதப்படும், தெரியுமில்லையா? அப்பெயருக்கான வலிமையும், தன்மையும் அது அது. ‘இந்து மதம் பின்நவீனத்துவ மதமா?' என்று ஜெமோவை கேள்வி கேட்பதும் பெருமாள்தான் என்பதை மட்டும் நினைவில் வைத்துக் கொள்ளுங்கள்.

ஜெமோ அவரது வாசகர்களுக்கு சொல்லித்தர விரும்புவது மதவெறியே தவிர, பின்நவீனத்துவம் அல்ல என்று அவரது முன்னாள் வாசகர்கள் அறிந்திருக்கிறோம். துரதிருஷ்டவசமாக இன்னும் பெருமாள்கள் மட்டுமே ஆட்டுமந்தையாய் அவர் பின்னே சென்றுக் கொண்டிருக்கிறார்கள், பின் தொடரும் நிழல்களின் குரல்களாக, பரிதாபமாய் ‘மே'வென்று கத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

* - * - * - * - * - *

உ.போ.ஒருவனுக்குப் பிறகாக உலகநாயகன் தொடர்ந்து இஸ்லாமிய வெறுப்பை கக்கிக் கொண்டிருக்கிறார். திருட்டு டி.வி.டி.க்கு எதிரான ஜக்குபாய் குழுவினரின் அதிரடிக்கூட்டம் நேற்று நடந்திருக்கிறது. எதையாவது கோஷமாய் போட்டுவிட்டு செல்வதில் நமக்கு பிரச்சினையில்லை.

உலகநாயகனின் பேச்சில் குறிப்பாக ஒரு விஷயம் நெருடுகிறது. 'திருட்டு டி.வி.டியில் வருவது கருப்புப் பணம். இப்பணம் தேசவிரோதச் செயல்களுக்கு பயன்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. மும்பை குண்டுவெடிப்பு போன்றவற்றுக்கு இப்பணமே செலவழிக்கப்படுகிறது'

ஏதோ பெரிய, அரிய, புதிய கண்டுபிடிப்பை உ.நாயகன் கண்டு சொல்லிவிட்டதாக புல்லரித்துப் போய்விட்டோம். “பர்மாபஜார் பாய்கள் இங்கே திருட்டுத்தனமாக சம்பாதித்து, தீவிரவாத செயல்களுக்கு முதலீடு செய்கிறார்கள்” என்று நேரடியாகவே சொல்லிவிட்டிருக்கலாம். பாய்களுக்கு டிவிடி சப்ளை செய்பவர்கள் காஞ்சிபுரம் தேவநாதன்கள் என்பதையும் கூட சேர்த்து சொல்லியிருந்தாரானால், இன்னமும் அவரை செக்யூலரிஸ்டாகவே நாங்களும் நம்பித் தொலைக்கலாம்.

* - * - * - * - * - *

செல்போன் என்ற வஸ்துவை தமிழனுக்கு பயன்படுத்தத் தெரியவில்லை என்று நினைக்கிறேன். 'முக்கிய' நேரங்களில் வரும் அழைப்புகள் எரிச்சல்படுத்துகின்றன. நாம் ‘முக்கிய' விஷயத்தில் ஈடுபட்டிருக்கிறோம் என்பதை, அழைப்பவருக்கு சொல்லும் முகமாக 'கட்' செய்தாலும், பதினைந்து நொடிகள் கழித்து மீண்டும் ரிங்குகிறார்கள். செல் அழைப்புகள் நல்ல சூழல்களை நாசப்படுத்துகின்றன.

யாராவது மூன்று ரிங்குக்கு மேல் போனை எடுக்கவில்லை, அல்லது எடுத்து கட் செய்கிறார் என்றால், பேச இயலாத சூழலில் இருக்கிறார் என்று பொருள். முக்கியமான விஷயமாக இருந்தால் எஸ்.எம்.எஸ். செய்யலாம். அல்லது மிஸ்ட் கால் பார்த்து அழைத்த நபரே உங்களை திரும்ப அழைத்துத் தொலைப்பார்.

கடந்த வாரம் முழுக்க இதுபோன்ற அழைப்புகளால் கடுமையான மன உளைச்சலை அடைந்தேன். தொடர்ந்து ஐந்து முறை ஒரு நண்பர் ரிங் அடித்துக் கொண்டேயிருக்க, நானும் கட் அடித்துக் கொண்டேயிருந்தேன். ஆறாவது முறையும் சற்றும் மனம் தளராத விக்கிரமாதித்தனாய் அவர் அடிக்க, என்னவோ ஏதுவோவென்று அச்சத்துடனே, வேறுவழியின்றி எடுத்தேன். “ரொம்ப வேலையா இருக்கீங்களா பாஸூ. சும்மாதான் போன் பண்ணேன்” என்கிறார். என்னத்தைச் சொல்ல?

எவரெஸ்ட், எட்டி விடும் உயரம்தான்!

காட்சி 1 :

அப்பா, அம்மா இல்லாத திவ்யா தாத்தாவின் பொறுப்பில் வளர்ந்தார். செங்கல்பட்டுக்கு அருகில் ஒரு கிராமம். தாத்தாவுக்கு பென்ஷன் மட்டுமே வருமானம். உணவுக்கு கூட அக்கம்பக்கம் இருப்பவர்கள் உதவவேண்டிய நிலை. வாடகை வீடு. வீட்டு உரிமையாளர் மிக நல்லவர். இவர்களது நிலையறிந்து, குறைந்த வாடகை வாங்கினார்.

சூழல்தான் இப்படியே தவிர, திவ்யா படுப்பில் படுசுட்டி. அவர் படித்த மெட்ரிக்குலேஷன் பள்ளியின் நிர்வாகம், திவ்யாவுக்கு ஒரு சலுகை தர முன்வந்தது. மெட்ரிக்குலேஷனில் ஏதாவது ஒரு பாடத்தில் ’செண்டம்’ எடுத்தாலும் போதும். +1, +2 படிப்பை இலவசமாகவே வழங்குகிறோம் என்றது. திவ்யா மூன்று பாடத்தில் ‘செண்டம்’ எடுத்தார்.

+2வில் 1200க்கு 1142 மதிப்பெண். என்ஜினியரிங் படிக்க ஆசை. இவரது மதிப்பெண்ணுக்கு முன்னணிக் கல்லூரிகள் கூப்பிட்டு சீட்டு தர தயாராகவே இருந்தார்கள். ஆனால் திவ்யாவுக்கோ வயதான தாத்தாவை விட்டு, விட்டு தூரமாகச் சென்று படிக்க முடியாது. அவர் வசித்த பகுதிக்கு அருகிலேயே ஒரு தனியார் கல்லூரி இருந்தது. ஆனால் செலவு அதிகம். கையைப் பிசைந்துகொண்டு கலங்கினார் திவ்யா.

காட்சி 2 :

போடிநாயக்கனூர் கார்த்திக் கடுமையான ஏழ்மையிலும் செம்மையாக படித்தார். அவரது அப்பா சமோசா வியாபாரி. தள்ளு வண்டியில் தெரு தெருவாக சென்று சமோசா விற்பார். அப்பாவுக்கு உதவியாக கார்த்திக்கும் விடுமுறை நாட்களில் சமோசா விற்கச் செல்வதுண்டு.

+2வில் கார்த்திக்கின் மார்க் 1200க்கு 1080. இவருக்கும் என்ஜினியரிங் படிக்கவே ஆசை. சமோசா விற்று கிடைக்கும் வருமானம் வயிற்றுக்கும், வாய்க்குமே சரியாகப் போகிறது. எங்கிருந்து மகனை என்ஜினியரிங் படிக்கவைப்பது என்று யோசித்தார் அவரது அப்பா. பேசாமல் ஒரு வண்டி வாங்கி, நாமும் சமோசா வியாபாரத்தில் இறங்கி விடலாமா என்று மனதை கல்லாக்கிக் கொண்டு சிந்திக்க ஆரம்பித்தார் கார்த்திக்.

மேற்கண்ட இரு காட்சிகளிலும் சொல்லப்பட்டதைப் போல நம் நாடெங்கும் ஆயிரக்கணக்கான, லட்சக்கணக்கான திவ்யாக்களும், கார்த்திக்குகளும் இருக்கிறார்கள். காசில்லை என்பதற்காக கல்வியை கைவிடுவது எவ்வளவு கொடுமையானது?

நல்ல வேளையாக திவ்யாவுக்கும், கார்த்திக்குக்கும் கைகொடுக்க ‘எவரெஸ்ட்’ முன்வந்தது. திவ்யா இப்போது அவர் இருக்கும் பகுதியிலேயே தான் ஆசைப்பட்ட கல்லூரியில் என்ஜினியரிங் படிக்கிறார். கார்த்திக் திருச்சியில் ஆட்டோமொபைல் என்ஜினியரிங் படித்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

நன்றி எவரெஸ்ட்!

எவரெஸ்ட் என்பது உலகின் உயர்ந்த சிகரம். மலையேறும் வீரன் சிகரத்தைத் தொட்ட மகிழ்ச்சிக்கு இணையான மகிழ்ச்சி, ஏதேனும் சிறு உதவியை மற்றவர்களுக்கு செய்துப் பார்த்தாலும் கிடைக்கும். எனவேதான் உயர்ந்த உள்ளங்களின் சங்கமமான இந்த அமைப்புக்கும் ‘எவரெஸ்ட்’ என்று பெயர்.

சுமார் மூவாயிரத்து ஐநூறு பேர் இவ்வமைப்பில் தங்களை தன்னார்வலர்களாக இணைத்துக் கொண்டு சமூகத்துக்கு, தங்களால் ஆன பங்களிப்பினை செய்துவருகிறார்கள். இவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் மென்பொருள் நிறுவனங்களில் பணியாற்றுபவர்கள்.

எவரெஸ்ட்டுக்கு என்று அலுவலகம் கூட கிடையாது. ஒருவரை ஒருவர் இவர்கள் பெரும்பாலும் சந்தித்தது கூட இல்லை. இண்டர்நெட்தான் இவர்களை ஒருங்கிணைக்கிறது. யாருக்காவது உதவி தேவை என்பதை அறிந்தால், உடனடியாக இண்டர்நெட்டில் தங்கள் அமைப்பை சேர்ந்தவர்களுக்கு மின்னஞ்சல் அனுப்புகிறார்கள். அச்சமயத்தில் இயன்றவர்கள் உடனடியாக பங்களிக்கிறார்கள். அவ்வப்போது இவர்களில் சிலர் ஒன்றுகூடி களச்சேவையும் செய்வதுண்டு.

எங்கே, எப்படி தொடங்கப்பட்டது எவரெஸ்ட்?

அது ஒரு தனி கதை. ஆரணியைச் சேர்ந்த கார்த்தீபனின் அப்பா ஒரு வீடியோகிராபர். அம்மா ஒரு பள்ளியில் தலைமையாசிரியை. அருகிலிருந்த பத்தியாவரம் பள்ளியில் படித்தார் கார்த்தீபன். வயலுக்கு நடுவே பள்ளி. ரம்மியமான சூழல். ஆனால் அப்பள்ளியில் படித்த பல மாணவர்களும் குழந்தைத் தொழிலாளர்கள். படிப்பு என்பதை பகுதிநேரப் பணியாக வைத்திருந்தார்கள். பள்ளி முடிந்ததுமே தனது பக்கத்து சீட் மாணவன் பஞ்சர் ஒட்டும் வேலைக்கு அவசரமாக ஓடுவதை கண்டார் கார்த்தீபன். அரசுப்பள்ளியில் கட்டணம் என்பதே மிகச்சொற்பமானது. அதை கட்டக்கூட இயலாத வகையில் அம்மாணவர்களுக்கு வறுமை. பசுமரத்தாணியாய் பத்தியாவரம் கார்த்தீபனின் மனதில் பதிந்தது. இந்த மாணவர்களுக்கு யாராவது உதவ வேண்டுமே? யார் உதவுவார்கள்.

சேலத்தில் என்ஜினியரிங் படித்தபோது, சில சேவை அமைப்புகளோடு சேர்ந்து செயல்பட ஆரம்பித்தார். நான்காம் ஆண்டு படித்தபோது, தன்னோடு ஒத்தக் கருத்து கொண்ட சில நண்பர்களோடு பேசினார். காசுக்காக கல்வி யாருக்கும் மறுக்கப்பட்டு விடக்கூடாது. என்ன செய்யலாம்? சமூகம் ஒவ்வொருவருக்கும் எவ்வளவோ பங்களிக்கிறது. சமூகத்துக்கு தனிமனிதனின் பங்களிப்பு என்ன?

எவரெஸ்ட் ரெடி.

ஒரு மென்பொருள் நிறுவனத்தில் பணியில் சேர்ந்ததும், தன்னுடைய முதல் மாத சம்பளத்தில் இருந்து ஆயிரம் ரூபாயை தனியாக தரும்படி அம்மாவை கேட்டார் கார்த்தீபன்.

“எதுக்குப்பா?”

“எங்கிட்டே இப்போ நிறைய காசிருக்கு. இல்லாதவங்களுக்கு இதில் கொஞ்சமாவது கொடுக்கணும் இல்லையா?”

கார்த்தீபனின் நண்பர்களும் கைகொடுத்தார்கள். நான்காயிரம் ரூபாய் தயார். திருவண்ணாமலைக்கு அருகில் சிறுமூர் என்றொரு கிராமம். அங்கிருக்கும் உயர்நிலைப் பள்ளியில் படித்தவர்கள் பெரும்பாலானோர் ஏழை மாணவர்கள். காலையில் பூப்பறிக்கும் வேலை. முடிந்ததும் பள்ளிக்கு வருவார்கள். மாலையில் மீண்டும் பூ விற்பனை. இந்த மாணவர்களுக்கு சீருடை, நோட்டுப் புத்தகங்கள் என்று வாங்கித் தந்து தங்கள் அமைப்பின் சேவைகளுக்கு பிள்ளையார் சுழி போட்டார்கள்.

சேவை ஒரு போதை. மீண்டும் மீண்டும் சேவை செய்யத் தூண்டும். அடுத்தடுத்து தாங்கள் வாங்கிய சம்பளத்தின் ஒரு பகுதியை சேவைக்கு ஒதுக்கத் துவங்கினார்கள். கல்விக்கான சேவைதான் முதல் இலக்கு. ஏனெனில் கல்வி எல்லாவற்றையும் பெற்றுத் தரும். பிரதீப் என்ற நண்பர் தொடர்ச்சியாக தனது சம்பளத்தில் இருந்து ஐநூறு ரூபாய் கொடுத்துவந்தார். அவருக்கு சம்பள உயர்வு தரப்பட்டபோது, ஐநூறை எழுநூற்றி ஐம்பது ஆக்கினார்.

சேவை ஒரு தொற்றுநோய். நீங்கள் சேவை செய்பவராக இருந்தால், உங்கள் நண்பர்களும் செய்ய விரும்புவார்கள். கார்த்தீபன், பிரதீப் போன்றவர்களின் ஆர்வம் அவர்களது நண்பர்களுக்கு தொற்றிக் கொண்டது. பத்து பேராக இருந்தவர்கள் நூறு பேரானார்கள். நூறு பேர் ஆயிரமாக, இப்போது ஆயிரம் மூவாயிரத்து ஐநூறாக பெருகி நிற்கிறது.

இதெல்லாம் வெறும் நான்கு ஆண்டுகளிலேயே நடந்த வெற்றிக்கதை. இப்போது எவரெஸ்ட் அமைப்பின் உதவிக்கரம் நீண்டுவிட்டது. ஏழை மாணவர்கள் ஆயிரக்கணக்கானோருக்கு கை கொடுக்கிறது. இவர்களின் உதவிகளைப் பெற்றவர்களும், மற்றவர்களும் உதவ வேண்டுமென்ற மனப்பான்மையோடு இவர்களது அமைப்பில் சேருகிறார்கள். முதல் பத்தியில் வந்த கல்லூரி மாணவியான திவ்யா இப்போது ஆறு ஏழை மாணவர்களுக்கு இலவசமாக டியூஷன் எடுக்கிறார்.

“நான் என் பெற்றோரின் கண்ணாடி. மற்றவர்களுக்கு உதவவேண்டும் என்பதற்கு எனக்கு தூண்டுகோலாக இருந்தவர்கள் என் பெற்றோரே!” – சமூகச்சேவைக்கு நேரமும், பணமும் செலவழிப்பதால் வீட்டில் பிரச்சினை இல்லையே என்று கேட்டதற்கு இப்படி பதில் சொல்லுகிறார் கார்த்தீபன்.

“நீங்கள் சொல்லுவதைப் போல பிரச்சினை வரவும் வாய்ப்புண்டு. எப்படி என்றால் சம்பாதிக்கும் மொத்தப் பணத்தையும், ஊருக்கு வாரியிறைத்துவிட்டு வீட்டை பட்டினிப்போட்டால் நிச்சயம் பிரச்சினை வரும். எனவே சமூகசேவை செய்ய வரும் இளைஞர்கள் தங்கள் வருமானத்தின் ஒரு பகுதியை இதற்காக ஒதுக்கினால் போதுமானது. வெறும் பணத்தை பங்களிப்பது மட்டுமே சேவையல்ல.

சினிமாவுக்கும், பீச்சுக்கும், பார்க்குக்கும் பொழுதுபோக்க போகிறோமில்லையா? அதுபோல சமூகசேவைக்கும் மாதத்தில் ஒரு நாள் ஒதுக்கலாம். அந்த நாளை ஏதாவது ஆதரவற்றோர் இல்லத்துக்கோ, பின் தங்கிய கிராமப்புற மாணவர்களுக்கு விழிப்புணர்வு தருவதற்கோ பயன்படுத்தலாம். இன்று பணத்தை விட, நேரடிப் பங்களிப்பே நம் சமூகத்துக்கு அதிகமாக தேவைப்படுகிறது” என்று மேலும் சேர்த்துக் கொண்டார்.

மென்பொருள் நிறுவனம் ஒன்றில் பணியாற்றி வரும் கார்த்தீபனுக்கு வயது 24. அவரது நிறுவனம் மூலமாக வெளிநாட்டுக்கு செல்ல வாய்ப்பிருந்தும், நாசூக்காக மறுத்திருக்கிறார்.

“வெளிநாட்டுக்கு போனால் மாதம் ஒரு லட்சம் ரூபாய் சம்பாதிக்கலாம். எனக்கு இங்கே கிடைக்கும் இருபதாயிரமே போதும். என் சமூகத்தோடு, என் மக்களோடு, என் நாட்டில் வாழ்வதே எனக்கு திருப்தி. பணம் சம்பாதிப்பது நிம்மதிக்குதானே? அது இங்கு கிடைக்காமல் வேறு எங்கு கிடைக்கும்?” – ஆன்சைட் வேலை கிடைக்காதா என்று பலரும் அலையும் நேரத்தில் வித்தியாசமாக சிந்திக்கிறார். டாக்டர் கலாமும், மகாத்மா காந்தியும் தான் கார்த்தீபனுக்கு இன்ஸ்பிரேஷனாம். எவரெஸ்ட் குழு, டாக்டர் கலாமுக்கு எப்போதுமே செல்லமான குழு. அவ்வப்போது அழைத்துப் பாராட்டி ஆலோசனைகளும் வழங்குகிறார்.

எவரெஸ்ட் அமைப்பினர் தமிழகத்தின் எல்லா மாவட்டங்களில் மாணவர்களுக்கு அறிவுப்போட்டிகள் நடத்தி வருகிறது. கடந்தாண்டு ஒரு லட்சம் மாணவர்களை தங்கள் போட்டிகளில் கலந்துகொள்ள இலக்கு நிர்ணயித்தார்கள். கூடுதலாக பத்தாயிரம் பேர் கலந்துகொண்டார்கள். வெற்றி பெறுபவனை மட்டுமே போற்றுவது என்பது நெருடலான விஷயமில்லையா? பங்கெடுப்பவர்கள் அனைவருமே பாராட்டுக்கு உரியவர்கள் இல்லையா? அதனால்தான் எவரெஸ்ட் பங்கேற்கும் மாணவர்கள் அனைவருக்கும் சான்றிதழும், பரிசுகளும் வழங்குகிறது.

“எங்கள் அமைப்பினர் எப்போதும் உதவ தயாராக இருக்கிறோம். யாருக்கு உதவி தேவை என்று தயவுசெய்து சொல்லுங்கள்” என்கிறார்கள் எவரெஸ்ட் அமைப்பினர்.

இவர்களைப் போல இயன்றவர்கள் இல்லாதவர்களுக்கு உதவ முன்வந்தால், இந்தியாவில் இல்லாமை என்ற சொல்லே எதிர்காலத்தில் இருக்காது.

எக்ஸ்ட்ரா மேட்டர் 1 :

எவரெஸ்ட் அமைப்பின் சார்பில் ‘இளம் இந்தியா’ என்றொரு நீதிநூல் வெளியிடப்பட்டிருக்கிறது. இந்நூலில் உலகத் தலைவர்களின் 100 வெற்றிக்கதைகள் இடம்பெற்றிருக்கிறது. இந்த அமைப்பினைச் சேர்ந்த 23 பேர் சேர்ந்து இந்நூலை எழுதியிருக்கிறார்கள்.

காலையில் பள்ளி பிரார்த்தனைக் கூட்டத்தில் இந்நூலில் உள்ள தலைவர்களின் கதைகளை மாணவர்களுக்கு எடுத்துச் சொல்ல வேண்டி, ஒவ்வொரு பள்ளிக்கும், மாவட்ட கல்வித்துறை மூலமாக இந்நூலை இலவசமாக வழங்குகிறார்கள்.
ரூ.25/- செலுத்தி, யார் வேண்டுமானாலும் ‘இளம் இந்தியா’ நூலை வாங்கி, தங்கள் பகுதி குழந்தைகளுக்கு கதை சொல்லலாம்.

எக்ஸ்ட்ரா மேட்டர் 2 :

எவரெஸ்ட் அமைப்பினரை குறுஞ்செய்தி (SMS) மூலமாக தொடர்பு கொள்ள : +919976953287. மின்னஞ்சல் : teameverest@yahoo.co.in இணையத்தளம் : http://teameverest.wordpress.com

லிச்சி ஜூஸ்!

33வது புத்தகக் காட்சியில் எது சூப்பர் என்று கேட்டால் லிச்சி ஜூஸைதான் கைகாட்டுவேன். என்ன மணம்? என்ன சுவை? விலை ரூ.10/- மட்டுமே. வழிய, வழிய எச்.பி.எம்.சி. ஜூஸ் ஸ்டாலில் பேப்பர் கப்பில் கொடுக்கிறார்கள். ஆயிரம் ரூபாய்க்கு புத்தகங்களை யாராவது எனக்கு வாங்கித் தருவதைவிட, ஒரு கப் லிச்சி ஜூஸ் வாங்கிக் கொடுப்பதையே விரும்புவேன். “எங்கூட வர்றப்ப தயவுசெய்து உன் பர்ஸை தொறக்காதே!” என்ற அன்புக்கட்டளையோடு நாளுக்கு இருமுறை லிச்சி ஜூஸ் வாங்கித் தரும் அன்பர் ஆயிரம் ஆண்டுகள் வாழ்கவென வாழ்த்த வயதில்லாமல் வணங்குகிறேன்.

லிச்சி ஜூஸின் வரலாறு, நன்மை மற்றும் பலன்களை இந்தச் சுட்டியில் காணலாம்!

* - * - * - * - * - * - *

ஆச்சரியப்பட வைத்த இருவரை இப்புத்தகக் காட்சியில் அடிக்கடி சந்திக்கிறேன்.

ஒருவர் ஹாரிஸ். புத்தகக் காட்சிக்கு வழக்கமாக பத்துநாளும் வருவாராம். கிட்டத்தட்ட எல்லாப் புத்தகங்களையும் ஒட்டுமொத்தமாக வாங்கிவிடுவாராம். அடுத்த புத்தகக் காட்சி வருவதற்குள் எல்லாவற்றையும் படித்துவிட்டு மீண்டும் புதிய புத்தகங்களுக்காக படையெடுப்பாராம். எழுத்தாளர் ஒருவர் மூலமாக இந்த தீவிர(வாதி) வாசகரின் அறிமுகம் கிடைத்தபோது கையெடுத்து கும்பிடத் தோன்றியது. துரதிருஷ்டவசமாக அவர் என்னை வலைப்பூ மூலமாக அறிந்திருக்கிறார். எனவே இதுவரை நான் எழுதிய எந்தப் புத்தகத்தையும் அவர் படிக்க விரும்பியதில்லை.

மற்றொருவர் கிருஷ்ணபிரபு. வலைப்பதிவு வாசகர்களுக்கு நன்கு அறிமுகமானவர். கும்மிடிப்பூண்டிக்கு பக்கத்தில் ஏதோ ஒரு கிராமமாம். புத்தகக் காட்சி நடக்கும் பத்து நாட்களுக்கும் வந்துவிடுவாராம். இரு கைகளிலும் பைகள் தளும்ப தளும்ப, கடைசியாக செக்யூரிட்டி 'கெளம்புங்க சார்' என்று வாசல்வரை வந்து தள்ளிவிடும் வரைக்கும் கதியாக கிடப்பாராம். இவரைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் நினைப்பேன், ‘புத்தகம் வாசிப்பதற்கே பிறவி எடுத்தவரோ?' என்று.

* - * - * - * - * - * - *

உயிர்மைக்கு புத்தகம் வாங்க வருகிறார்களோ இல்லையோ. சாருவைப் பார்க்க கூட்டம் கும்முகிறது. உயிர்மையில் முதல்நாள் புத்தகம் வாங்கிய சில வாசகர்களை நேற்று பார்த்தேன். செஞ்சுரி அடிப்படையில் இவ்வருடம் புதியதாக வெளியிடப்பட்ட சில புத்தகங்களின் உள்ளடக்கத் தரம் குறித்து வெம்பிப்போய் பேசினார்கள். உயிர்மை போன்ற ஒரு பதிப்பகம் குவாலிட்டியை பின்னுக்கு தள்ளிவிட்டு குவாண்டிட்டிக்கு முக்கியத்துவம் தருவது இலக்கிய வளர்ச்சிக்கு நல்லதல்ல என்றெல்லாம் சொல்லி என்னை இலக்கியவாதியாக காட்டிக்கொள்ள ஆசைப்பட மாட்டேன். நன்றாக விற்கிறதென்றால் எந்த குப்பையை வேண்டுமானாலும் போட்டு துட்டு பார்க்க இலக்கிய/இலக்கியமல்லாத எந்த பதிப்பகத்துக்கும் உரிமையுண்டு.

காலச்சுவடு இம்முறை ஜாலச்சுவடு. ஒரு சர்ட்டுக்கு இன்னொரு சர்ட்டு ஃப்ரீ பாணியில், ஒரு புத்தகம் எடுத்தால் இன்னொரு புத்தகம் இலவசம் என்றொரு திட்டம். இத்திட்டத்தில் கிட்டத்தட்ட 60 புத்தகங்கள் இருக்கின்றன. இரண்டு புத்தகம் எடுத்தால் மூன்றாவது புத்தகம் இலவசம் என்று மற்றொரு திட்டம். இலவச கலர் டிவி திட்டத்தை மிஞ்சிவிடுவார்கள் போலிருக்கிறது. ஏதோ ஒரு ஸ்டாலில் 600 ரூபாய்க்கு புத்தகம் வாங்கினால் சூட்கேஸ் இலவசம் என்று போர்டு மாட்டியிருந்தார்கள். காலச்சுவடு அடுத்த புத்தகக் காட்சிக்கு இந்தத் திட்டத்தையும் முயற்சித்துப் பார்க்கலாம்.

* - * - * - * - * - * - *

பாரதி புத்தகாலயத்தின் ஐந்து, பத்து, பதினைந்து ரூபாய் வெளியீடுகளுக்கு நான் ரசிகன். தரமான உள்ளடக்கம் மற்றும் தயாரிப்பு, பாரதியின் பலம். நியூட்டன், டார்வின் என வெ.சாமிநாதசர்மாவின் எழுத்துக்கள் பத்து, பதினைந்து விலைக்கு கிடைக்கின்றன. யாரும் மிஸ் பண்ணிடாதீங்க.

* - * - * - * - * - * - *

உ.வே.சா. நூலகத்தின் ஸ்டாலில் அய்யரின் ‘என் சரிதம்' சல்லிசாக ரூ. 300/- (டிஸ்கவுண்ட் போக ரூ.270/-) கிடைக்கிறது. சுமார் 90 வருடங்களுக்கு முன்பாக எழுதப்பட்டிருந்தும் உரைமொழி ஆச்சரியப்படுத்துகிறது. அரிய புத்தகம் என்பதால் வாங்கி ஸ்டாக் வைத்துக் கொண்டேன்.

* - * - * - * - * - * - *

சென்ற புத்தகக் காட்சியில் இந்தியா மேப்ஸ் ஸ்டாலில் லயன், முத்து காமிக்ஸ்கள் கிடைத்தன. இம்முறையும் அதே ஸ்டாலில் தமிழ் காமிக்ஸ்கள் விற்பனைக்கு வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. காமிக்ஸ் வாசகர்கள் சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்திக் கொள்ளவும்.

லட்சுமி குடியிருக்கிற வீடா இது?

அலப்பறையான ஆள் அவர். டி.எஃப்.டி. படித்தவர். ஒளிப்பதிவாளராக சினிமா வாழ்க்கையை தொடங்கியவர். மன்னிக்கவும் ஒளி ஓவியராக சினிமா வாழ்க்கையை தொடங்கியவர். மனிதருக்கு கொஞ்சம் இலக்கிய முகமும் உண்டு. அவ்வப்போது அதிரடியான அறிக்கைகள் மூலமாக தமிழகமெங்கும் அறியப்பட்டவர்.

ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட ஒருநாளில் திடீரென இவரும் இயக்குனராகி விட்டார். முதல் படத்தின் முதல் நாள் ரிசல்ட்டை பார்த்து முந்திரிக்காட்டுக்கே மூட்டைக் கட்டிக் கொண்டு ஓடிவிடலாமா என்று நொந்துப் போனார். அதிசயத்தக்கவண்ணம் அப்படம் லேட் பிக்கப் ஆகிவிட, கோலிவுட் சிகப்பு கம்பளம் விரித்து ஒளி ஓவியரை இயக்குனராக வரவேற்றது.

அடுத்தடுத்து ஏகப்பட்ட படங்கள் 'புக்' ஆக ஒளிஓவியர் கண்மண் தெரியாமல் ஆடினார். ஏதோ ஒரு படத்துக்கு லொக்கேஷன் பார்க்க சென்றார். லொக்கேஷன் என்றால், ஓவியர் மனதுக்குள் சித்தரித்து வைத்த ஒரு வீடு. ஏகப்பட்ட வீடுகளை பார்த்தும் அவருக்கு திருப்தி ஏற்படவில்லையாம்.

கடைசியாக ஒரு வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றிருக்கிறார்கள். சுற்றிப் பார்த்த ஓவியர் அசிஸ்டண்டிடம், “ஏண்டா என்னோட லட்சுமி (எடுக்கப்போகும் படத்தின் கதாபாத்திரம்) குடியிருக்க இந்த கந்தாயம்தான் ஒனக்கு கிடைச்சுதா?” என்று எகிறியிருக்கிறார். அருகில் எளிமையானத் தோற்றத்தில் அந்த வீட்டின் உரிமையாளர் நின்றுக் கொண்டிருந்திருக்கிறார். ஓவியருக்கு அவர்தான் உரிமையாளர் என்று தெரியாது.

கோபமடைந்த வீட்டு உரிமையாளர் பதிலுக்கு ஓவியரிடம் கத்தியதுதான் ஹைலைட். “ஏன்யா முப்பது வருஷமா எம்பொண்டாட்டியே குடியிருக்குற வீடு இது. உன் லஷ்மி நாளஞ்சி நாள் வெறும் ஷூட்டிங்குக்கு குடியிருக்க மாட்டாளா?”

ஒளி ஓவியர் பதில் பேசாமல் தலைதெறிக்க திரும்ப ஓடிவந்துவிட்டாராம்.