15 மே, 2009
மரியாதை!
முன்பெல்லாம் பரப்பரப்பாக படப்பிடிப்புகளில் இருந்த இயக்குனர் ஒருவர் வாய்ப்பில்லாமல் வீட்டில் உட்கார்ந்து மெகாசீரியல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாராம். சரி படம் இயக்கத்தான் வாய்ப்பில்லை, மெகாசீரியலாவது எடுக்கலாம் என்று தன்னுடைய பழைய படங்களை உல்டா அடித்து மெகா ஸ்க்ரிப்ட் ஒன்றை தயார் செய்தாராம். இந்த நேரத்தில் அரசியல்வாதியாகி விட்ட பழைய ஹீரோ ஒருவர் இயக்குனரிடம் தனக்கு கதை கேட்டாராம். தயாராக இருந்த மெகாசீரியல் ஸ்க்ரிப்ட்டை ஹீரோவிடம் கையளித்தாராம் இயக்குனர். அனேகமாக ‘மரியாதை’ படத்தின் பின்னணிக்கதை இதுவாக இருக்கக்கூடும்.
’வானத்தைப் போல’ படத்துக்குப் பிறகு விஜயகாந்துக்கும் சரி, இயக்குனர் விக்கிரமனுக்கும் சரி, சொல்லிக் கொள்ளும்படியாக சூப்பர் டூப்பர் ஹிட் எதுவுமில்லை. கிட்டத்தட்ட பத்துவருட இடைவெளிக்குப் பிறகு இருவரும் இணைந்தால்... ‘சூப்பர் டூப்பர் ஃப்ளாப்’
விஜயகாந்த், மீரா ஜாஸ்மினோடு டூயட் பாடுவதைப் பார்ப்பவர்கள் கயிற்றில் தொங்கிவிடலாமா என்று விபரீத முடிவெடுக்கக் கூடும். சீன் சுட அவனவன் ஹாலிவுட் படங்களை பார்க்கும் சூழலில்.. வானத்தைப் போல, பூவே உனக்காக என்று பழைய படங்களை டிவிடியில் திரும்ப திரும்ப பார்த்து சீன் பிடித்திருக்கிறார் விக்கிரமன். பூவே உனக்காக சங்கீதா கேரக்டர் மீரா ஜாஸ்மினுக்கு.
விஜய் ஆண்டனியின் இசை இந்த அளவுக்கு கேவலமாக இருந்ததில்லை. ‘டொய்ங்’கென்றெல்லாம் விக்கிரமனுக்கு அந்த காலத்தில் எஸ்.ஏ.ராஜ்குமார் பின்னணி போட்டிருக்கலாம். இப்போதும் அதையே ஃபாலோ செய்து கழுத்தறுக்க வேண்டுமா? டிஸ்கோதேவுக்கு போகும் மீனாவை அவமானப்படுத்த கேப்டனும் அங்கே போகிறார். கேப்டனும் டிஸ்கோ ஆடி விடுவாரோ என்று அவனவன் பீதியில் உறைந்துப் போன நிலையில் காளையை அடக்கும் ராமராஜன் மாதிரி பாட்டு பாடுகிறார். இவர் பாடுவதைக் கேட்டு அவமானத்தில் மீனா உறைந்துப் போகிறாராம். படத்திலேயே ரொம்ப ரொம்ப யூத்ஃபுல்லாக இருந்த சீனே இதுதானென்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.
காமெடி என்ற பெயரில் ரமேஷ்கண்ணா செய்யும் கருமாந்திரங்கள் வாந்தியை வரவழைக்கின்றன. எப்போதுமே விக்ரமன் படங்களில் காமெடி மட்டம் தானென்றாலும் இவ்வளவு மொக்கையாக இருந்ததில்லை. கேப்டன் பஞ்ச் டயலாக் அடித்து பயமுறுத்தவில்லை என்றாலும் மற்றவர்கள் பயமுறுத்துகிறார்கள். ‘இப்போ எல்லார் வீட்டிலேயும் எம்.ஜி.ஆர் போட்டோ இருக்குறமாதிரி நாளைக்கு இவரோட போட்டோ இருக்கும்’
குட்டி குட்டி சீன்களில் முன்பெல்லாம் விக்கிரமனின் புத்திசாலித்தனம் தெரியும். அப்போதெல்லாம் புத்திசாலித்தனமாக தெரிந்தது இப்போது படுமுட்டாள் தனமாக தெரிகிறது. அம்பிகாவுக்கு சமையல் கற்றுத் தருவது, விஜயகாந்த் தங்கச்சிக்கு பாட்டு சொல்லித் தருவது என்று மீராஜாஸ்மின் சம்பந்தப்பட்ட காட்சிகள் எல்லாம் படு அபத்தம். விஜயகாந்த் பி.எஸ்.சி (அக்ரி) படித்து சரியான வேலை கிடைக்காத பட்டதாரி இளைஞர் என்று சிந்தித்த பாவத்தை காசிக்குப் போயும் விக்ரமனால் கழுவமுடியாது.
கொடுமைகளுக்கெல்லாம் கொடுமையாக க்ளைமேக்ஸ்! :-(
பத்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வந்திருந்தால் கூட இப்படம் சகித்துக் கொள்ளப் பட்டிருக்கும். இன்றைய பின்நவீனத்துவ தமிழ்ச்சூழலில் படம் பார்த்துவிட்டு வெளியே வருபவர்கள், அடுத்த காட்சிக்கு வரிசையில் நிற்பவர்களை செருப்பால் அடித்து துரத்துகிறார்கள்.
ராஜாதிராஜா!
ஐம்பது ரூபாய் கொடுத்து டிக்கெட் வாங்கினால் ஐநூறு ரூபாய்க்கு படம் காட்டுகிறார்கள். டைட்டிலுக்கு கீழே ‘லோ க்ளாஸ் கிங்’ என்று போடுகிறார்கள். நிஜமாகவே குப்பத்துராஜா தான் இந்த ராஜாதிராஜா. இருபது வருடங்களுக்கு முன்னால் ரஜினிக்கு ராஜசேகர் எழுதிய ஸ்க்ரிப்ட் மாதிரியே இருக்கிறது.
மூன்று அண்ணன்களை டாக்டர், வக்கீல், போலிஸ் என்று படிக்க வைக்கிறார் தம்பி லாரன்ஸ். வில்லி சைதை சைலஜாவிடம் சோரம் போய் சமுதாய விரோதிகளாக மாறிவிட்ட அண்ணன்களை பழிக்கு பழி வாங்குவதுதான் கதை. இளைய தளபதி விஜய் நடித்திருந்தால் ஒருவருட ஓட்டம் நிச்சயம். ஹீரோவுக்கு அவ்வளவு மாஸ். ஆக்சனில் அவ்வளவு ஃபோர்ஸ். இந்தளவுக்கு சூடான ஓபனிங் சீன் சமீபத்தில் பார்த்ததில்லை. ஓபனிங்கே இண்டர்வெல் பிளாக்கில் தொடங்குகிறது. அதன்பிறகு கரம் மசாலா பிளாஷ்பேக். ஆங்காங்கே லைட்டாக அடிக்கும் இரட்டைவசன நெடி. தியேட்டரில் விசில் அடங்க நெடுநேரமாகிறது.
லாரன்ஸ் ரஜினியை இமிடேட்டுகிறார். சக்தி சிதம்பரம் பழைய ரஜினிபடங்களை தூசிதட்டி ஸ்க்ரிப்ட் ரெடி செய்திருக்கிறார். படிக்காதவன், நல்லவனுக்கு நல்லவன், தளபதி, மிஸ்டர் பாரத் என்று பல படங்களில் ஞாபகம் பல சீன்களில் வருகிறது. கருணாஸ் இசையில் பேக்கிரவுண்ட் மியூசிக் குட். குத்துப்பாடல்கள் வெரி வெரி குட். மசாலாவுக்கு உரப்பு சேர்க்க அண்ணன் விஜய டி.ஆர். ஒரு பாட்டு பாடியிருப்பது கூடுதல் சிறப்பு.
ஒன்றுக்கு மூன்று ஹீரோயின்கள். எடைகுறைந்த மும்தாஜ் அழகான வில்லி. மெயின் ஹீரோயின் கிரண்ரத்தோட் பற்றி சொல்ல ஒன்றுமில்லை. வசனகர்த்தாவே வசனத்தில் சொல்லிவிடுகிறார். ’கிரண் ஒரு பஞ்சரான ட்யூப்பாம். மும்தாஜ் நல்லா காத்தடிச்ச டன்லப் டயராம்’
முதல்பாதியில் மீனாட்சி ஆட்சி. கருப்புசாமி குத்தகைதாரரில் குத்துவிளக்காய் வந்தவர் இப்படத்தில் குத்து குத்துவென குத்தியிருக்கிறார். அழகான லகான் கோழி. அதுவும் 90% உரிச்ச கோழி. இவரது தொப்புளுக்கு மட்டும் சிறப்பு மேக்கப் போட்டிருக்கிறார்கள் போலும். அல்லது ஏதேனும் கிராபிக்ஸா என்று தெரியவில்லை. அழகான தொப்புள். ஹாலிவுட் தரம்.
இரண்டாவது பாதியில் காம்னா வருகிறார். நர்ஸாக வருபவர் தொப்புளுக்கு கீழே நாலேமுக்கால் இஞ்ச் வரைக்கும் தான் உடையணிந்து வருகிறார். இவரது ஓப்பனிங் அபாரம் என்பதால் இன்னும் நிறைய எதிர்பார்க்கிறார்கள் ரசிகர்கள். ஆனாலும் அதற்கும் மேலே எதுவும் காட்டாமல் ஒரு குத்துப்பாட்டோடு இயக்குனர் இவரது கேரக்டரை முடித்து வைத்துவிடுவதால் ஏமாற்றமே மிஞ்சுகிறது.
படத்தில் ஹீரோயின், வில்லியென்று ஆளாளுக்கு மாராப்பு விஷயத்தில் கவனம் செலுத்தாமல் விட்டுவிட்டதால் கேமிராமேன் புகுந்து விளையாடியிருக்கிறார். ஏகப்பட்ட ஐட்டங்களை இறக்குமதி செய்திருப்பதில் இயக்குனரின் சாமர்த்தியம் மிளிர்கிறது. படத்துக்குப் பாடல் எழுதியிருப்பவர் மசாலா கிங் பேரரசு. ‘கத்தரிக்கா கத்தரிக்கா காம்பு நீண்ட கத்தரிக்கா’ என்ற இலக்கிய கவித்துவம் மிக்கப் பாடல் மூலம் தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றில் தன் பெயரை பொன்னெழுத்துக்களால் பொறித்து விட்டார் பேரரசு.
படத்தின் முதல் பாதியில் நிறைய ப்ளஸ். இரண்டாவது பாதியில் நிறைய மைனஸ். குறைந்தது 300 காட்சிகளாவது இருப்பதே இப்படத்தின் பலமும், பலகீனமும். ஆனாலும் இந்த லோ கிளாஸ் கிங் வசூலிலும் கிங்காக இருப்பதற்கே வாய்ப்புகள் அதிகம். தெலுங்கில் லாரன்ஸுக்கு நல்ல அறிமுகம் உண்டு என்பதால் அங்கேயும் டப்பினால் டப்பு அள்ளலாம்.
ராஜாதிராஜா - மீனாட்சியின் தொப்புளுக்கு ஜே!
11 மே, 2009
பிரச்சாரம் - யாரு பெஸ்ட்?
தேர்தலில் வாக்குகளை கவருவதில் பிரச்சாரத்துக்கு பிரதான இடமுண்டு. திமுகவின் பிரச்சாரம் பொதுவாக நடுத்தர வர்க்கத்தை குறிவைத்தே நடத்தப்படும். எம்.ஜி.ஆர் தனிக்கட்சி ஆரம்பித்தவுடன் அடித்தட்டு மக்களை அடிப்படையாக கொண்டு பிரச்சாரத்தை நடத்தினார். அடித்தட்டு மக்களுக்கான பிரச்சாரம் தான் எடுபடும் என்பதை தன்னுடைய அறுபதாண்டுக்கால அரசியல் அனுபவத்தில் கடந்த 2006 தேர்தலில் தான் கலைஞர் உணர்ந்தார்.
சிறுவயதில் டி.ராஜேந்தரின் பிரச்சாரத்தை கண்டு அதிசயித்திருக்கிறேன். மேடையில் பேசும்போது விரல் சொடுக்கி பேக்கிரவுண்டு மியூசிக் தந்து ‘லஞ்சம் லஞ்சம் ஊரெல்லாம் லஞ்சம்.. டண்டனக்கா’ என்று பாடுவார். கூட்டம் சொக்கிப்போய் நிற்கும். தீப்பொறி, வண்ணை தேவகி, வெற்றிகொண்டான் வகையறாக்கள் தேர்தல் பிரச்சாரத்துக்கு லாயக்கில்லை. இதே லிஸ்டில் வைகோவையும் சேர்த்துக் கொள்ளலாம். லோக்கல் பாலிடிக்ஸ் பேசாமல் உலக அரசியலும், ஈழப்போராட்டமும் பேசி பிரச்சாரம் செய்வதில் அர்த்தமேயில்லை. மார்க்சிஸ்டு கம்யூனிஸ்டுகளின் பிரச்சாரம் இதனால் தான் எப்போதும் விழலுக்கு இறைத்த நீராகிறது. இந்திய கம்யூனிஸ்டாவது விவசாயிகள் பிரச்சினை பற்றிப் பேசுகிறது.
கூட்டங்கள் தவிர்த்துப் பார்த்தால் சுவர் விளம்பரங்கள், பிளெக்ஸ் பேனர்கள் போன்றவை சின்னங்களை திரும்ப திரும்ப ஞாபகப்படுத்தும் பிரச்சார சாதனங்கள். தேர்தல் கமிஷனின் கெடுபிடியெல்லாம் நகர எல்லைகளோடு முடிந்துவிடுகிறது. தாம்பரத்தை தாண்டினால் எல்லா வருமே ஏதோ ஒரு கட்சி வண்ணத்தை தாங்கித்தான் ஆகவேண்டியிருக்கிறது.
ஜெ. பிரச்சாரமே செய்யவேண்டியதில்லை. அவர் வந்து நின்றாலே போதும். இம்முறை ஜெ.வின் பிரச்சாரம் புதுமையானது. டெல்லி தலைவர்கள் பாணியில் பிரச்சாரம் செய்திருக்கிறார். இது தமிழ்நாட்டுக்கு புதியது. ஒவ்வொரு தொகுதியில் ஒரு பிரச்சார மாநாடு. தெருத்தெருவாக வேனில் போய் பேசவில்லை. ஹெலிகாப்டரில் பதவிசாக இறங்கி குவிக்கப்பட்ட பிரம்மாண்ட கூட்டத்தைப் பார்த்து ’தனி ஈழம்’ என்று முழங்கினார். போயஸ் கார்டனிலிருந்து ஆவடிக்குப் போகக்கூட, மீனம்பாக்கம் போய் ஹெலிகாஃப்டரில் பயணித்த அம்மான்னா அம்மாதான். ஒவ்வொரு பிரச்சாரக் கூட்டமும் ஒரு மாநிலமாநாட்டுக்கு சமம். இதுபோன்ற கூட்டங்களில் பொதுமக்களின் பங்களிப்பு குறைவு. அக்கட்சி சார்பான ஊடகங்கள் இதை எப்படி பூஸ்ட் செய்து காண்பிக்கிறது என்பது முக்கியம். ஜெயாடிவி அதை சரியாகவே செய்திருக்கிறது. ஆனால் எத்தனை பேர் ஜெயாடிவியை பார்த்திருப்பார்கள்? என்ற கேள்வியை புறந்தள்ளிவிட முடியாது.
கலைஞரின் பிரச்சாரம் மிகக்குறைந்த அளவே இருந்த தேர்தல் இது. திருச்சியில் நல்லக் கூட்டம். சென்னை தீவுத்திடலில் கூடிய கூட்டம் தேசியமுன்னணிக்கு 89ல் கூடிய கூட்டத்தை நினைவுப்படுத்தியது. ஈழவிவகாரத்தில் கலைஞர் மீது திமுக உடன்பிறப்புகளே கடுங்கோபத்தில் இருந்தார்கள். உண்ணாவிரதம், அப்போலோவில் படுத்துக்கொண்டே உரை என்று அடுத்தடுத்து கலைஞர் போட்ட போடு மக்களை கன்வின்ஸ் செய்ததோ இல்லையோ, திமுக உடன்பிறப்புகளை கன்வின்ஸ் செய்திருக்கிறது. என்ன ஆனாலும் சரி. கலைஞர் இருக்கும் வரை உதயசூரியனுக்கே கண்ணை மூடிக்கொண்டு ஓட்டை போட்டுவிட வேண்டியதுதான் என்ற முடிவுக்கு பல உடன்பிறப்புகள் வந்திருக்கிறார்கள்.
திமுகவின் பிரச்சாரம் தளபதி ஸ்டாலினையே இம்முறை நம்பியிருக்க வேண்டியிருக்கிறது. சில காலம் முன்பு உடல்நலம் குன்றியிருந்த தளபதி தாங்குவாரா? என்ற கேள்வி திமுகவினருக்கு இருந்தது. கிட்டத்தட்ட 85 சதவிகித தமிழ்நாட்டை வேனிலேயே சுற்றி வந்து ஒரு நாளைக்கு பதினைந்து மணி நேரத்துக்கும் மேலாக தினமும் பிரச்சாரம் செய்து திமுகவின் அடுத்தத் தலைவர் என்ற இமேஜை தக்கவைத்துக் கொண்டிருக்கிறார் தளபதி. இதுவரை இவர் பாமக தலைவர் மருத்துவர் அய்யாவை இந்த தேர்தலில் சீண்டிய அளவுக்கு முன்னெப்போதும் சீண்டியதில்லை. ‘அரசியல் வியாபாரி’ என்று தளபதி விமர்சித்தது என்னைப் போன்ற திமுகவில் இருக்கும் அய்யா அனுதாபிகளுக்கு கொஞ்சம் அதிருப்தியாக தானிருக்கிறது. ஆனாலும் மக்கள் ரசித்து கைத்தட்டுகிறார்களே? என்ன செய்வது?
தளபதியை விட மிக அதிகமாக இத்தேர்தலில் உழைத்தவர் கேப்டன் விஜயகாந்த். கடந்த சட்டமன்றத் தேர்தலைப் போலவே இம்முறையும் இருபத்தைந்தாயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட கிலோ மீட்டர் தூரத்தை எம்.ஜி.ஆரின் பிரச்சார வேனிலேயே பயணித்து சிங்கிள் சிங்கமாய் முரசுக்கு வாக்கு கேட்டு வந்தார். கடந்த முறை தினமலர், விகடன் போன்ற ஊடகங்கள் கைகொடுத்தது. இம்முறை ஊடகங்களின் ஆதரவு பெரியளவில் அவருக்கு இல்லாவிட்டாலும் ஒவ்வொரு ஊருக்கும் நேரில் சென்று வாக்கு கேட்ட அவரது பண்பு அவருக்கு கைகொடுக்கலாம்.
மருத்துவர் அய்யாவின் பிரச்சாரம் இந்த முறை கொஞ்சம் டல் தான். அவருக்கு வயதாகிறது இல்லையா? சின்ன அய்யாவை களமிறக்கியிருக்கிறார். “கொல்லைப்புற வழியா ஏன் வந்தேன்னு உன் தங்கச்சியை கேளு. முப்பது வருஷமா உன் மாமாவைக் கேட்டியா?” என்று தயாநிதி ரேஞ்சில் ஸ்டாலினை ஒத்தைக்கு ஒத்தை அழைத்தது சூப்பர். ஆனாலும் தமிழ்நாடு முழுக்கச் செல்லாமல் குறிப்பிட்ட தொகுதிகளிலில் மட்டும் லைட்டாக உடலை வருத்திக் கொள்ளாமல் பிரச்சாரம் செய்தார். எப்போதுமே கிராமங்களில் திண்ணை பிரச்சாரம் செய்யும் பா.ம.க. இம்முறை மேடைப்பிரச்சாரங்களிலே அதிகக் கவனம் செலுத்தியதாகத் தெரிகிறது.
காங்கிரஸின் பிரச்சாரத்தைப் பற்றி என்ன எழுதுவது? சூரியன் உச்சிக்கு வந்ததுமே பிரச்சாரத்தை முடிச்சுக்கலாமா? என்பார்கள். டெல்லியிலிருந்து யாராவது தலைவர் வந்தால் உடல்நோகாமல் ஒரு கூட்டத்தை நடத்திவிட்டு போதுமென்ற மனதோடு திருப்தியடைந்து விடுவார்கள். கூட்டணிக்கட்சிகள் இல்லாவிட்டால் காங்கிரஸ் பிரச்சார மேட்டரிலும் ஜீரோதான். திருமாவின் பிரச்சார வீச்சு இம்முறை ரொம்பவும் குறைவு. காங்கிரஸ் கூட்டணியில் இருப்பது இதற்கு ஒரு காரணமாக இருக்கலாம்.
சீமான் - பாரதிராஜா கூட்டம் கொஞ்சம் சலசலப்பை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. என் பார்வையில் இந்த கூட்டம் ஒரு பெரிய காமெடியன்கள் கூட்டமாகவே தெரிகிறது. காங்கிரஸுக்கு எதிரான பிரச்சாரம் என்று இவர்கள் நடத்திய கூட்டங்களில் கலந்துகொண்டவர்கள் தொண்ணூறு சதவிகிதம் அதிமுக கூட்டணித் தொண்டர்கள். மீதி பேர் சினிமாக்காரர்களை வேடிக்கை பார்க்க வந்தவர்கள். இவர்கள் பிரச்சாரம் செய்யாமலேயே காங்கிரஸ் தலைவர்கள் தோல்வியடையும் நிலையில் தான் இருக்கிறார்கள். தோற்றதும், எங்களால் தான் தோற்றார்கள் என்று மார்தட்டிக் கொள்ளப் போகிறார்கள்.
பிரச்சாரம் என்ற அடிப்படையில் பார்க்கப் போனால் இந்த முறை அம்மா தான் லீடிங். ஆனால் இத்தேர்தலில் மேடை மற்றும் தெருப்பிரச்சாரத்தைவிட முக்கியமான நவீன பிரச்சார மேட்டர் ஒன்றிருக்கிறது. அரசல் புரசலாக கேள்விப்படுவதில் ஒரு வாக்குக்கு ரூ.200/- என்று தொகுதி தொகுதியாக கட்சிப்பேதமில்லாமல் வழங்கப்பட்டு வருகிறது. எந்தக் கட்சி முழுமையாக இந்த மேட்டரில் கவரேஜ் செய்கிறதோ அக்கட்சிக்கே ’பிரச்சார’ அனுகூலம் அதிகம். தோராயமாக பத்து லட்சம் வாக்காளர்களை கொண்ட ஒரு தொகுதியில் 100% பிரச்சாரத்தை ஒரு கட்சி முடித்துவிட்டதாக கேள்விப்பட்டதில் மயக்கமே வந்துவிட்டது. அதிகாரப்பூர்வமாக நேற்று மாலையோடு மற்ற பிரச்சாரங்கள் முடிந்துவிட்டாலும் தேர்தல் நாளான நாளை மாலை வரைக்கும் கூட இந்த நவீனப்பிரச்சாரம் நடந்து கொண்டுதானிருக்கும்.
8 மே, 2009
பசங்க!
தந்தைபெரியார் அரசினர் உயர்நிலைப் பள்ளியில் ஆறாவதோ, ஏழாவதோ படித்துக் கொண்டிருந்தேன். குழந்தைகள் படம் என்று சொல்லி ஆதம்பாக்கம் ஜெயலட்சுமிக்கு அழைத்துப் போனார்கள். ஒரு தலைக்கு ‘75 காசு’ மானியவிலை டிக்கெட். படத்தின் பெயர் ‘எங்களையும் வாழவிடுங்கள்’ என்பதாக நினைவு. சுமார் ஐந்து, ஆறு கிலோ மீட்டர் தூரத்துக்கு வரிசையாக நடத்தியே அழைத்துச் சென்றார்கள். அது கூடப்பரவாயில்லை. குழந்தைகளுக்கு இதுதான் பிடிக்கும் என்று நினைத்து அவர்கள் போட்ட அந்த பாடாவதிப்படம். இதைவிட குழந்தைகளுக்கு எதிரான பெரிய வன்முறையை யாரும் நிகழ்த்திவிட முடியாது.
குழந்தைகள் படம் என்றாலே முதலில் தொலைந்துப்போவது யதார்த்தம். குழந்தைகள் வயசுக்கு மீறிய செயல் செய்பவர்களாக காட்டுவார்கள். அல்லது பத்து, பண்ணிரண்டு வயது சிறுவர் சிறுமிகளைகூட நான்கைந்து வயதுக் குழந்தைகளுக்கான மனமுதிர்ச்சியோடு அநியாயத்துக்கு குழந்தைத்தனமாக காட்டுவார்கள். அதிலும் மணிரத்னம் படங்களில் காட்டப்படும் குழந்தைகளை நாலு சாத்து சாத்தலாமா என்று இருக்கும். ’அழியாத கோலங்கள்’ படத்துக்குப் பிறகு யதார்த்தமான ஒரு குழந்தைகளுக்கான படம் வந்ததா என்று யோசித்து யோசித்து மண்டை காய்கிறது. ‘பசங்க’ குழந்தைகளுக்கான எதிர்ப்பார்ப்பை சரியாகப் பூர்த்தி செய்கிறது.
படத்தின் ஆரம்பத்தில் காட்டப்படும் காட்சிகள் செம கடுப்பு. அதுவும் போலிஸ் ஸ்டேஷனுக்கு ஊர் முக்கியஸ்தர்கள் வந்து பசங்க பற்றி புகார் சொல்லுவதெல்லாம் ரொம்பவும் ஓவர். பில்டப் சாங், ஹீரோ - ஹீரோயின் ஓபனிங்கையெல்லாம் ரசிக்க முடியவில்லை. படத்தின் ஆரம்பக் காட்சிகளில் கத்திரி போட்டிருந்தால் இயக்குனர் நினைத்ததை விட படம் நறுக்கென்று வந்திருக்கும்.
ஒரு பையன் தான் படிக்கும் ஒரு வகுப்பை மட்டுமன்றி, இரு குடும்பங்களில் எத்தகைய தாக்கத்தை உருவாக்குகிறான் தன் ஆட்டிட்யூட்டால் மாற்றுகிறான் என்பதுதான் படத்தின் ஒன்லைனர். ஸ்டார்டிங் ட்ரபுள் இருந்தாலும் ரன்னிங்கில் இயக்குனர் செம ஸ்பீட். ‘பசங்க’ நடிக்காமல் வாழ்ந்திருப்பது ஆச்சரியமோ ஆச்சரியம். இயக்குனர் அப்துல்கலாம் ரசிகர் போலிருக்கிறது. படம் முழுக்க கனவு பற்றி நீதிபோதனை ஏராளம். விக்ரமன் மாதிரி நிறைய குட்டி குட்டி ஐடியாக்களை படம் முழுக்க தூவியிருக்கிறார்.
பசங்க கோஷ்டி சேர்ந்து சண்டை போடும்போது ஒரு புத்திசாலி மாணவி சண்டையை நிறுத்த தேசியகீதம் ஒலிக்கச் செய்கிறார். கலவரத்தில் ஈடுபட்டவர்கள் அப்படியே ஸ்டேண்டடீஸில் நிற்கிறார்கள். தியேட்டரில் ஒருவர் கூட எழுந்து நிற்கவில்லை என்பது இயக்குனருக்கு கிடைத்த படுதோல்வி. இந்திய தேசிய எதிர்ப்பாளர்களுக்கு கிடைத்திருக்கும் மிகப்பெரிய வெற்றி.
ஒரு சின்ன காதலும் உண்டு. காதலன் தாடிவைத்திருந்தாலும் அழகாக இருக்கிறார். சுப்பிரமணியபுரம் ஜெய்யை நக்கலடித்து நடிக்கிறார். காதலி வேகா. தமிழன் எதிர்பார்க்கும், திரையை வியாபிக்கும் பிரம்மாண்ட கவர்ச்சி அம்சங்கள் இவரிடம் குறைவு. குறைவு என்பதைவிட சுத்தமாக இல்லவேயில்லை எனலாம். ஹீரோயினின் இடுப்பைக்கூட காட்டாத முதல் தமிழ் சினிமாவென்றும் இப்படத்தைச் சொல்லலாம். ஆனால் அடிக்கடி புருவத்தை வில்மாதிரி அழகாக நெரிக்கிறார். தெரித்துவிடுகிறது மனசு. வேகா மாதிரி ஃபிகர்களை காதலிக்கவே முடியாது. கட்டிக்க மட்டும் தான் தோணும். கண்ட கண்ட படங்கள் பார்த்து ஹீரோயின்களை பார்த்து லிட்டர் லிட்டராக ஜொள்ளுவிடும் லக்கியே, பசங்க படத்துக்கு விமர்சனம் எழுது என்று கோஷமிட்ட சென்னை ‘சுட்டி’ வாசகி மன்னிக்க. நாய்வாலை நிமிர்த்த முடியாது. ஹீரோயின்களை வர்ணிக்காமல் இருக்க என்னால் முடியவே முடியாது.
இடைவேளைக்குப் பிறகு சூப்பர் குட் ஃபிலிம்ஸ் தயாரித்தப் படமோ என்று சந்தேகம் வருகிறது. முழுக்க லால்லலாலா தான். ஃபிரேமுக்கு ஃப்ரேம் செண்டிமெண்ட். க்ளைமேக்ஸ், தாங்கலை சாமி. படம் முழுக்க நிறைய மைனஸ் பாயிண்டுகள். டைரக்டரின் முதல் படம் என்ற பதட்டத்தை, படத்தில் நிறைந்திருக்கும் யதார்த்தத்தை மீறியும் கணிக்க முடிகிறது. ஆனால் வலுவான கதை, திரைக்கதை மூலமாக மைனஸ்களை, பிளஸ்களாக்கும் சாமர்த்தியம் இயக்குனரிடம் இருக்கிறது.
வெளிவந்து ஒருவாரமாகியிருக்கும் இப்படத்தின் வசூல் சொல்லிக்கொள்ளும்படி இல்லை. காண்வெண்ட் மோக ‘ஏ’ செண்டர்களில் இப்படம் சாதிக்கவில்லை என்றால் கூட பரவாயில்லை. நான் படம் பார்த்த அர்பன் சிட்டி காஞ்சிபுரம் அருணா காம்ப்ளக்ஸில் இருபத்தைந்து சதவிகித இருக்கைகள் கூட நிரம்பவில்லை. இலவச டிவி தரும் அரசாங்கம் இப்படத்துக்கு இலவச டிக்கெட் தந்தாவது இப்படத்தை மக்களிடையே கொண்டு செல்ல வேண்டும். குறைந்தபட்சம் வரிவிலக்கு அளிக்கவாவது பரிசீலிக்கலாம். குடும்பம் குடும்பமாக பார்த்து மக்கள் ஆராதிக்க வேண்டிய படமிது.
தமிழின் சிறந்த படங்களின் பட்டியலில் ’பசங்க’ளுக்கு கட்டாயம் ஒரு இடமுண்டு.
4 மே, 2009
போயஸ்கார்டன் அங்காள பரமேஸ்வரி மகிமை!
சென்னை போயஸ்கார்டன் திருத்தலத்தில் ஸ்ரீ ஜெயலலிதா அம்மா ஆலயத்தில் ஒரு அற்புதம் நடந்தது. அந்த சமயம் ஒரு தேர்தல் நடந்தது. தேர்தலை கண்ட கோபாலசாமி பூசாரி பயப்படுவதை பார்த்ததும், ”நான் பூமியில் தீயசக்திகளை அழிக்க அவதாரம் எடுத்திருக்கிறேன். தர்மத்தை கெடுக்கும் தீயவன் கருணாநிதியைஅழிப்பேன். இந்த அதிசயத்தை கேட்பவர்கள் தமிழ்நாடு முழுக்க இரட்டை இலைக்கு ஓட்டு போடுமாறு பிரச்சாரம் செய்தால் அவர்கள் நினைத்ததை கூட்டு எண் ஒன்பதாக வரும் நாளொன்றில் தீர்த்து வைப்பேன். இந்த அற்புதத்தை கேள்விப்பட்டும் கூட இன்று, நாளை என்று நாட்களை கடத்தி, பிரச்சாரம் செய்யாவிட்டால் அவர்களுக்கும் கருணாநிதி கதிதான் ஏற்படும்” என்று கனவில் கூறிவிட்டு அங்காள பரமேஸ்வரியின் அவதாரம் ஸ்ரீ ஜெயலலிதா அம்மையார் மறைந்துவிட்டார்.
இந்தக் கனவினை நம்பிய பூசாரி கோபாலசாமி ஊரெங்கும் மேடைபோட்டு இரட்டை இலைக்கு வாக்கு கேட்டார். அவருக்கு சரியாக ஒன்பதாவது நாளில் ரூபாய் நாற்பது கோடி கிடைத்தது. இந்த விஷயத்தைக் கேட்டு பாரக் ஒபாமா என்பவர் அமெரிக்கா முழுக்க அனுமார் சிலையோடு போய் இரட்டை விரலை காட்டினார். அவர் இரட்டை விரலை காட்டிய தொண்ணுற்றி ஒன்பதாவது நாளில் அமெரிக்க அதிபர் ஆனார்.
விஷயத்தை கேள்விப்பட்ட தமிழக கம்யூனிஸ்டுகள் மேடையில் இரட்டை இலைக்கு ஓட்டு கேட்பதாக கனவு மட்டுமே கண்டனர். அடுத்த ஒன்பதாவது நிமிடத்திலேயே கிடைக்க வேண்டியது வெயிட்டாக கிடைத்து இன்று ஊரெல்லாம் இரட்டை இலைக்கு வாக்கு கேட்டு வருகிறார்கள். ராமதாஸர் என்ற பக்தரும் அம்மாவையும், இரட்டை இலையையும் மனதுக்குள் நினைத்து போயஸ் கார்டனை சுற்றி ஒன்பது முறை அங்கப்பிரதட்சணம் செய்ய என்ன நினைத்தாரோ அது ஒன்பது நாளில் கிடைத்தது.
இந்த அற்புதங்களை எல்லாம் கேள்விப்பட்டும் கூட இரட்டை இலைக்கு வாக்கு கேட்க மறுத்த கருணாநிதிக்கு முதுகுவலி வந்து மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டு அறுவைச்சிகிச்சை செய்ய வேண்டியதாயிற்று. எனவே தமிழீழம் வேண்டுமென்ற கனவோடு இருப்பவர்கள் அவுஸ்திரேலியா, கனடா, சுவிட்ஸர்லாந்து, தென்னாப்பிரிக்கா, வட அமெரிக்காவென அவரவர் இருக்கும் பகுதிகளில் மேடை போட்டு அங்காளப் பரமேஸ்வரியாம் அம்மன் ஸ்ரீ ஜெயாவை பூஜை செய்து வழிபட்டு இரட்டை இலைக்கு வாக்கு கேட்டால் தேர்தல் முடிந்த ஒன்பதாவது நாளே தமிழீழம் மலரும்.
இதைப் படித்துவிட்டு உதாசீனம் செய்பவர்கள் பன்றிக்காய்ச்சல் வந்து தண்டையார்பேட்டை அரசு மருத்துவமனையில் அட்மிட் செய்யப்படுவார்கள் என்பது அவர்கள் தலையில் விதிக்கப்பட்டிருக்கிறது.
ஓம்சக்தி அற்புதம்! ஆனால் உண்மை!! ஆதிபராசக்தி!!! ஜெயாசக்தி!! சசிசக்தி!!
தொடர்புடைய பதிவு :
அம்மா கொடுத்த ஆன்மபலம்!
ஈழத்தாய் அம்மா!
இதற்கு குழுசேர்:
இடுகைகள் (Atom)