லிச்சி ஜூஸ்!

33வது புத்தகக் காட்சியில் எது சூப்பர் என்று கேட்டால் லிச்சி ஜூஸைதான் கைகாட்டுவேன். என்ன மணம்? என்ன சுவை? விலை ரூ.10/- மட்டுமே. வழிய, வழிய எச்.பி.எம்.சி. ஜூஸ் ஸ்டாலில் பேப்பர் கப்பில் கொடுக்கிறார்கள். ஆயிரம் ரூபாய்க்கு புத்தகங்களை யாராவது எனக்கு வாங்கித் தருவதைவிட, ஒரு கப் லிச்சி ஜூஸ் வாங்கிக் கொடுப்பதையே விரும்புவேன். “எங்கூட வர்றப்ப தயவுசெய்து உன் பர்ஸை தொறக்காதே!” என்ற அன்புக்கட்டளையோடு நாளுக்கு இருமுறை லிச்சி ஜூஸ் வாங்கித் தரும் அன்பர் ஆயிரம் ஆண்டுகள் வாழ்கவென வாழ்த்த வயதில்லாமல் வணங்குகிறேன்.

லிச்சி ஜூஸின் வரலாறு, நன்மை மற்றும் பலன்களை இந்தச் சுட்டியில் காணலாம்!

* - * - * - * - * - * - *

ஆச்சரியப்பட வைத்த இருவரை இப்புத்தகக் காட்சியில் அடிக்கடி சந்திக்கிறேன்.

ஒருவர் ஹாரிஸ். புத்தகக் காட்சிக்கு வழக்கமாக பத்துநாளும் வருவாராம். கிட்டத்தட்ட எல்லாப் புத்தகங்களையும் ஒட்டுமொத்தமாக வாங்கிவிடுவாராம். அடுத்த புத்தகக் காட்சி வருவதற்குள் எல்லாவற்றையும் படித்துவிட்டு மீண்டும் புதிய புத்தகங்களுக்காக படையெடுப்பாராம். எழுத்தாளர் ஒருவர் மூலமாக இந்த தீவிர(வாதி) வாசகரின் அறிமுகம் கிடைத்தபோது கையெடுத்து கும்பிடத் தோன்றியது. துரதிருஷ்டவசமாக அவர் என்னை வலைப்பூ மூலமாக அறிந்திருக்கிறார். எனவே இதுவரை நான் எழுதிய எந்தப் புத்தகத்தையும் அவர் படிக்க விரும்பியதில்லை.

மற்றொருவர் கிருஷ்ணபிரபு. வலைப்பதிவு வாசகர்களுக்கு நன்கு அறிமுகமானவர். கும்மிடிப்பூண்டிக்கு பக்கத்தில் ஏதோ ஒரு கிராமமாம். புத்தகக் காட்சி நடக்கும் பத்து நாட்களுக்கும் வந்துவிடுவாராம். இரு கைகளிலும் பைகள் தளும்ப தளும்ப, கடைசியாக செக்யூரிட்டி 'கெளம்புங்க சார்' என்று வாசல்வரை வந்து தள்ளிவிடும் வரைக்கும் கதியாக கிடப்பாராம். இவரைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் நினைப்பேன், ‘புத்தகம் வாசிப்பதற்கே பிறவி எடுத்தவரோ?' என்று.

* - * - * - * - * - * - *

உயிர்மைக்கு புத்தகம் வாங்க வருகிறார்களோ இல்லையோ. சாருவைப் பார்க்க கூட்டம் கும்முகிறது. உயிர்மையில் முதல்நாள் புத்தகம் வாங்கிய சில வாசகர்களை நேற்று பார்த்தேன். செஞ்சுரி அடிப்படையில் இவ்வருடம் புதியதாக வெளியிடப்பட்ட சில புத்தகங்களின் உள்ளடக்கத் தரம் குறித்து வெம்பிப்போய் பேசினார்கள். உயிர்மை போன்ற ஒரு பதிப்பகம் குவாலிட்டியை பின்னுக்கு தள்ளிவிட்டு குவாண்டிட்டிக்கு முக்கியத்துவம் தருவது இலக்கிய வளர்ச்சிக்கு நல்லதல்ல என்றெல்லாம் சொல்லி என்னை இலக்கியவாதியாக காட்டிக்கொள்ள ஆசைப்பட மாட்டேன். நன்றாக விற்கிறதென்றால் எந்த குப்பையை வேண்டுமானாலும் போட்டு துட்டு பார்க்க இலக்கிய/இலக்கியமல்லாத எந்த பதிப்பகத்துக்கும் உரிமையுண்டு.

காலச்சுவடு இம்முறை ஜாலச்சுவடு. ஒரு சர்ட்டுக்கு இன்னொரு சர்ட்டு ஃப்ரீ பாணியில், ஒரு புத்தகம் எடுத்தால் இன்னொரு புத்தகம் இலவசம் என்றொரு திட்டம். இத்திட்டத்தில் கிட்டத்தட்ட 60 புத்தகங்கள் இருக்கின்றன. இரண்டு புத்தகம் எடுத்தால் மூன்றாவது புத்தகம் இலவசம் என்று மற்றொரு திட்டம். இலவச கலர் டிவி திட்டத்தை மிஞ்சிவிடுவார்கள் போலிருக்கிறது. ஏதோ ஒரு ஸ்டாலில் 600 ரூபாய்க்கு புத்தகம் வாங்கினால் சூட்கேஸ் இலவசம் என்று போர்டு மாட்டியிருந்தார்கள். காலச்சுவடு அடுத்த புத்தகக் காட்சிக்கு இந்தத் திட்டத்தையும் முயற்சித்துப் பார்க்கலாம்.

* - * - * - * - * - * - *

பாரதி புத்தகாலயத்தின் ஐந்து, பத்து, பதினைந்து ரூபாய் வெளியீடுகளுக்கு நான் ரசிகன். தரமான உள்ளடக்கம் மற்றும் தயாரிப்பு, பாரதியின் பலம். நியூட்டன், டார்வின் என வெ.சாமிநாதசர்மாவின் எழுத்துக்கள் பத்து, பதினைந்து விலைக்கு கிடைக்கின்றன. யாரும் மிஸ் பண்ணிடாதீங்க.

* - * - * - * - * - * - *

உ.வே.சா. நூலகத்தின் ஸ்டாலில் அய்யரின் ‘என் சரிதம்' சல்லிசாக ரூ. 300/- (டிஸ்கவுண்ட் போக ரூ.270/-) கிடைக்கிறது. சுமார் 90 வருடங்களுக்கு முன்பாக எழுதப்பட்டிருந்தும் உரைமொழி ஆச்சரியப்படுத்துகிறது. அரிய புத்தகம் என்பதால் வாங்கி ஸ்டாக் வைத்துக் கொண்டேன்.

* - * - * - * - * - * - *

சென்ற புத்தகக் காட்சியில் இந்தியா மேப்ஸ் ஸ்டாலில் லயன், முத்து காமிக்ஸ்கள் கிடைத்தன. இம்முறையும் அதே ஸ்டாலில் தமிழ் காமிக்ஸ்கள் விற்பனைக்கு வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. காமிக்ஸ் வாசகர்கள் சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்திக் கொள்ளவும்.

லட்சுமி குடியிருக்கிற வீடா இது?

அலப்பறையான ஆள் அவர். டி.எஃப்.டி. படித்தவர். ஒளிப்பதிவாளராக சினிமா வாழ்க்கையை தொடங்கியவர். மன்னிக்கவும் ஒளி ஓவியராக சினிமா வாழ்க்கையை தொடங்கியவர். மனிதருக்கு கொஞ்சம் இலக்கிய முகமும் உண்டு. அவ்வப்போது அதிரடியான அறிக்கைகள் மூலமாக தமிழகமெங்கும் அறியப்பட்டவர்.

ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட ஒருநாளில் திடீரென இவரும் இயக்குனராகி விட்டார். முதல் படத்தின் முதல் நாள் ரிசல்ட்டை பார்த்து முந்திரிக்காட்டுக்கே மூட்டைக் கட்டிக் கொண்டு ஓடிவிடலாமா என்று நொந்துப் போனார். அதிசயத்தக்கவண்ணம் அப்படம் லேட் பிக்கப் ஆகிவிட, கோலிவுட் சிகப்பு கம்பளம் விரித்து ஒளி ஓவியரை இயக்குனராக வரவேற்றது.

அடுத்தடுத்து ஏகப்பட்ட படங்கள் 'புக்' ஆக ஒளிஓவியர் கண்மண் தெரியாமல் ஆடினார். ஏதோ ஒரு படத்துக்கு லொக்கேஷன் பார்க்க சென்றார். லொக்கேஷன் என்றால், ஓவியர் மனதுக்குள் சித்தரித்து வைத்த ஒரு வீடு. ஏகப்பட்ட வீடுகளை பார்த்தும் அவருக்கு திருப்தி ஏற்படவில்லையாம்.

கடைசியாக ஒரு வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றிருக்கிறார்கள். சுற்றிப் பார்த்த ஓவியர் அசிஸ்டண்டிடம், “ஏண்டா என்னோட லட்சுமி (எடுக்கப்போகும் படத்தின் கதாபாத்திரம்) குடியிருக்க இந்த கந்தாயம்தான் ஒனக்கு கிடைச்சுதா?” என்று எகிறியிருக்கிறார். அருகில் எளிமையானத் தோற்றத்தில் அந்த வீட்டின் உரிமையாளர் நின்றுக் கொண்டிருந்திருக்கிறார். ஓவியருக்கு அவர்தான் உரிமையாளர் என்று தெரியாது.

கோபமடைந்த வீட்டு உரிமையாளர் பதிலுக்கு ஓவியரிடம் கத்தியதுதான் ஹைலைட். “ஏன்யா முப்பது வருஷமா எம்பொண்டாட்டியே குடியிருக்குற வீடு இது. உன் லஷ்மி நாளஞ்சி நாள் வெறும் ஷூட்டிங்குக்கு குடியிருக்க மாட்டாளா?”

ஒளி ஓவியர் பதில் பேசாமல் தலைதெறிக்க திரும்ப ஓடிவந்துவிட்டாராம்.

கமல் எஃபெக்ட்!

* 1978ல் கமல்ஹாசன் சிகப்பு ரோஜாக்களில் நடித்தார். சைக்கோ கொலைக்காரன் வேடம். ஓராண்டு கழித்து ‘சைக்கோ ராமன்' என்பவர் பிடிபட்டார். தமிழகத்தில் பெண்களை குறிவைத்து நடத்தப்படும் சைக்கோ கொலைகளுக்கு பிள்ளையார் சுழி போட்ட பெருமை சைக்கோ ராமனையே சேரும்.

* 1988ல் கமல் வேலையில்லாத இளைஞனாக ‘சத்யா' திரைப்படத்தில் நடித்தார். வேலையில்லாத இளைஞர்களை அரசியல்வாதிகள் தங்கள் சுயநலங்களுக்கு இரையாக்குவதை தோலுரித்துக் காட்டிய படம் அது. 89-90களில் இந்திய இளைஞர்கள் பலரும் அதே பிரச்சினையை சந்தித்தார்கள். நாட்டில் வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் கூந்தல் விரித்து ஆடியது.

* 1992ல் தேவர்மகன். சாதிமோதல் குறித்த சூடான படம். 93ல் தென்மாவட்டங்களில் படத்தில் சித்தரிக்கப்பட்ட பல காட்சிகள் நிஜமானது.

* 1994ல் மகாநதி. பைனான்ஸ் நிறுவனங்கள் அப்பாவிகளை ஏமாற்றுவது குறித்த கதை. 1996ல் பைனான்ஸ் நிறுவனங்களின் பித்தலாட்டம் வெட்டவெளிச்சமானது.

* இந்து-முஸ்லிம் பிரிவினை மற்றும் வன்முறைகளை அப்பட்டமாக காட்சிகளாக்கிய ஹேராம் 2000ஆம் ஆண்டில் வெளிவந்தது. படத்தில் இடம்பெற்ற காட்சிகள் இரு ஆண்டுகள் கழித்து குஜராத்தில் ‘லைவ்' ஆனது.

* 2003 ஏப்ரல் 14ல் அன்பே சிவம் வெளியானது. ‘சுனாமி வரும்' என்று கமல் வசனம் பேசினார் (வசனம் : மதன்). அச்சொல்லே தமிழர்களுக்கு புதியது. 2004 டிசம்பரில் நிஜமாகவே வந்து தொலைத்தது.

* 2006ல் வேட்டையாடு விளையாடு. இரட்டை சைக்கோ கொலையாளிகள் குறித்த த்ரில்லர். படம் வெளிவந்து மூன்று மாதங்கள் கழித்து நொய்டா இரட்டை கொலையர்கள் மொகிந்தர் மற்றும் சதிஷ் பிடிபட்டார்கள்.

- சுற்றில் வந்த சுவாரஸ்யமான மின்னஞ்சலின் தமிழாக்கம். எப்படியெல்லாம் யோசிக்கிறானுங்கப்பா என்று மலைக்க வைக்கிறது இல்லையா?

தெஹல்காவில் சாரு!

இந்தவார ‘தெஹல்கா' பத்திரிகையில் சாருநிவேதிதாவின் சிறுகதை ப்ரீதம் சக்கரவர்த்தியால் ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு வெளியாகியிருக்கிறது.

தெஹல்கா வாங்காதவர்கள் இணையத்திலும் வாசிக்கலாம் :
http://www.tehelka.com/story_main43.asp?filename=Ne090110morgue_keeper.asp

2009

ஒவ்வொரு புதுவருடமும் மகிழ்ச்சி நிறைந்ததாக பிறக்கிறது அல்லது அவ்வாறு பிறப்பதாக நாம் கற்பிதமாகவாவது செய்துக் கொள்கிறோம். குறைந்தபட்சம் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதாக ஒவ்வொருவரும் பாவனையாவது செய்கிறோம். மகிழ்ச்சியையும், கொண்டாட்டத்தையும் தவிர வேறெதற்கும் புத்தாண்டில் இடம்தர நாம் தயாரில்லை.

ஜனவரி முதல் நாளன்று கன்னத்தில் கையை வைத்துக்கொண்டு, கவலை தோய்ந்த முகத்தோடு எவரையும் கண்டதாக எனக்கு இதுவரை நினைவில்லை. ஆனால் கடந்த ஆண்டு பிறந்தபோது நான் இப்படித்தான் இருந்தேன். தலைமேல் இடிவிழுந்த சோகம் எனக்கு இருந்தது. முன்னதாக 2008 டிசம்பரில் பணியை ராஜினாமா செய்திருந்தேன், 31ந்தேதி வரை மட்டுமே வேலையில் இருந்தேன். 2009 ஜனவரி ஒன்று முதல் நான் வேலையில்லாத பட்டயதாரி.

நிச்சயமற்ற எதிர்காலம். உற்சாகத்தோடு வளைய வருவதை போல மற்றவர்களிடம் நடித்துக் கொண்டிருந்தேன். ‘விளம்பர உலகம்’ புத்தகம் வெளியான நேரமது. காட்ஃபாதர் பாரா வேறு நம்பிக்கை தருபவனாக என்னை குறிப்பிட்டிருந்தார். அவருக்கு என் மீது இருந்த நம்பிக்கை கூட என்மீது எனக்கே இல்லை.

முன்னதாக கடந்த இரண்டு வருடங்களில் வீட்டில் மருத்துவத்துக்கு பெரிய தொகை (‘எல்’களில்) செலவழித்திருந்தேன். சேமிப்பு முற்றிலும் கரைந்த நிலை. ஒன்பதாயிரம் ரூபாய் பர்சனல் லோன் மாதாமாதம் கட்ட வேண்டும். அரிசி, மளிகை வகையறாக்களுக்கு இறுக்கிப் பிடித்தாலும் குறைந்தபட்சம் நாலு ரூபாய் தேவை. பெட்ரோல், இத்யாதி உள்ளிட்ட என் செலவுகள் இரண்டு ஆவது வேண்டும். ஒன்றாம் தேதி ஆனால் பதினைந்து ரூபாய் கையில் இல்லாவிட்டால் செத்தேன். நல்லவேளையாக சொந்தவீடு என்பதால் வாடகைப்பிரச்சினை இல்லை.

2009, ஜனவரி ஒன்று. மீண்டும் பிறக்கிறேன். கண்விழித்து பார்க்கிறேன். உலகம் புதியதாக, கூடுதல் மொக்கைகள் நிறைந்ததாக தெரிகிறது. ஒரே ஒரு விஷயத்தில் மட்டும் உறுதியாக இருந்தேன். என்ன நடந்தாலும் அழுது வடியக்கூடாது. சுயகழிவிரக்கம் மட்டும் வந்துவிடவே கூடாது.

ஆறுதல் தர கவுதம் சார் இருந்தார். நான் ராஜினாமா செய்தேன் இல்லையா? அந்த நிறுவனத்தில் ஒரு பிரிவுக்கு தலைவராக பணியாற்றியவர். பத்திரிகையாளர். கிடைத்த வேலைகள் எதை வேண்டுமானாலும் செய்யத் தயாராக இருப்பார். அவருக்கு கட்டுப்படி ஆகிறது என்றால் போஸ்டர் ஒட்டவும் தயங்கமாட்டார். கல்லாக இருந்தால் கூட சிற்பம் செதுக்கிவிடலாம். நான் வெறும் களிமண். என்னை அழகான பொம்மையாக உருவாக்கியவர்.

பிப்ரவரியில் இருந்து அவரோடு பணி. ஒரு எட்டுக்கு எட்டு அறையில் நான் மட்டுமே பணியாளன். கிடைத்த வேலைகளை செய்ய ஆரம்பித்தேன். கவிதை எழுதினேன். கானா எழுதினேன். கிசுகிசு எழுதினேன். பாராளுமன்றத் தேர்தலின் போது ஒரு கட்சிக்கு (எனக்கு எதிர்க்கட்சி) வேலைபார்த்தேன், அந்தக் கட்சியின் சாதனைகள் என்று பக்கம் பக்கமாக எழுதித் தள்ளினேன். அறுபது சதவிகிதம் எழுத்துப்பணி. நாற்பது சதவிகிதம் எல்லாப் பணிகளும். என்னுடைய குறைந்தபட்சத் தேவையான ‘பதினைந்து’க்கு எந்தப் பிரச்சினையும் இல்லாமல் கவுதம் சார் பார்த்துக் கொண்டார்.

இடையில் கிழக்குக்காக இன்னொரு புத்தகத்தையும் செதுக்கி, செதுக்கி எழுதிக் கொண்டிருந்தேன். ‘விஜயகாந்த்!’

விஜயகாந்த் தேர்தலில் வென்று ஜனங்களை வாழவைப்பாரோ இல்லையோ தெரியாது. என்னை வாழவைத்துவிட்டார். என்னுடைய கட்சி சார்பு தெரிந்திருந்தும், நம்பிக்கையோடு கிழக்கு கொடுத்த அசைண்மெண்ட் அது. அப்புத்தகத்தின் ஒவ்வொரு வரியையும் புன்முறுவலோடு வாசகன் படித்தாக வேண்டும் என்று எனக்கு நானே ஒரு எல்லையை தீர்மானித்துக் கொண்டேன். அதுவரை எழுதப்பட்ட வாழ்க்கை வரலாறு பாணியை உடைத்தாக வேண்டும். கிடைத்த ரெஃபரென்ஸ் எல்லாவற்றையும் கிரகித்துக் கொண்டு, பட்டுக்கோட்டை பிரபாகர் பாணியில் நாவலாக நூலை எழுதினேன்.

அந்நூல் ஒரு நாவல். சோகங்களும், சாதனைகளுமாக மிக சீரியஸாக எழுதவேண்டிய விஜயகாந்தின் வாழ்க்கையை துள்ளலும், கும்மாளமுமாக எழுதினேன். பதிப்பகம் வெளியிடுமா என்று தெரியவில்லை. புனைவுகளில் அவர்களுக்கு பெரிய ஆர்வமில்லை. புனைவு மாதிரி வரலாறு. என்ன செய்வார்களோ என்று நினைத்தேன்.

நானே எதிர்பாராவிதமாக அந்நூலை கிழக்கு கொண்டாடியது. அட்டகாசமான அட்டைப்படத்தோடு வெளிவந்த ‘விஜயகாந்த்’தான் என்னுடைய விசிட்டிங் கார்ட். பேரரசு பாணியில் கமர்ஷியலாக தொடர்ந்து எழுதலாம் என்று நம்பிக்கை கொடுத்த புத்தகம். முதல் புத்தகம் ஜஸ்ட் பாஸ் என்றால், விஜயகாந்த் எனக்கு சூப்பர்ஹிட். அதுவரை எழுத்து என்றால் வார்த்தை, வீரியம், லொட்டு, லொசுக்கு என்று தடுமாறிக் கொண்டிருந்தவனுக்கு ஃபார்முலா பிடிபட்டது. ‘நீ இலக்கியம் எதையும் படைக்க வேண்டியதில்லை. இப்போதைக்கு அத்துறை பிழைத்துப் போகட்டும். அறுபது வயசுக்கு மேலே பார்த்துக் கொள்ளலாம்’ என்று எனக்கு நானே சொல்லிக் கொண்டேன்.

மே மாதம் இறுதியில் தமிழ்மொழி பிறந்தாள். 2009ன் ஆரம்ப மாதங்கள் தந்த சோர்வும், சோம்பலும், நிச்சயமின்மையும் மறைந்து நிஜமான மகிழ்ச்சி மனதுக்குள் பூக்கத் தொடங்கியது.
குமுதம் ரிப்போர்ட்டரில் தொடர் எழுதும் வாய்ப்பு கிடைத்தது, நன்றி விஜயகாந்த். ஓரளவுக்கு பொருளாதாரப் பிரச்சினைகளை சமாளிக்க முடிந்தது. ஜூலை மாதம் வாழ்க்கையில் வசந்தம் வீசத் தொடங்கியது. முழுநேரப் பத்திரிகையாளனாகி விட்டேன். நிச்சயமான எதிர்காலம். நிறைவான வருமானம்.

அடுத்த ஐந்து மாதங்களாக மூச்சுவிட நேரமின்றி வேலை. உழைப்புக்கு ஏற்ற பலனை கைமேல் உணரமுடிகிறது. குமுதம் ரிப்போர்ட்டரில் வெளிவந்த சைபர்கிரைம் புத்தகமாக கிழக்கு வெளியீடாக வெளிவந்திருக்கிறது. வாழ்க்கையின் மோசமான ஆண்டாக துவங்கிய 2009, ஆண்டிறுதியில் ஆசுவாசம் வழங்கியிருக்கிறது.

இவ்வருடத்தின் ஒவ்வொரு நொடியும் எனக்கு தோள்கொடுத்த நட்பான அதிஷாவை அடுத்த ஆறு ஜென்மங்களிலும் கூட மறக்க முடியாது. சோர்வுறும்போதெல்லாம் ‘வருதப்பட்டு பாரம் சுமக்கிறவர்களே, என்னிடம் வாருங்கள்!' என்று மத்தேயு.. மன்னிக்கவும் பாரா சொல்கிறார். அப்புறமென்ன கவலை?

2010 புத்தாண்டை மகிழ்ச்சிகரமாக வரவேற்க எனக்கு இப்போது ஆயிரம் காரணங்கள் இருக்கிறது. அனைவருக்கும் புத்தாண்டு வாழ்த்துகள்!