க்ரீன் டெக்னாலஜி : ஒரு சுருக்கம்!

‘க்ரீன் டெக்னாலஜி’ என்னும் சொல் கோபன்ஹேகன் மாநாட்டுக்குப் பிறகு பரபரப்பாக பேசப்படும் ஒரு சொல்லாகியிருக்கிறது. தமிழில் பச்சை தொழில்நுட்பம் என்று பச்சையாக மொழிப்பெயர்க்காமல் ‘சுற்றுச்சூழல் தொழில்நுட்பம்’ என்று நம் வசதிக்கு அழகாக மொழிபெயர்த்துக் கொள்ளலாம்.

இந்த ஆண்டிலிருந்து பொருளாதார கேந்திரமான வால்ஸ்ட்ரீட் சுற்றுச்சூழல் தொழில்நுட்பத்தை மையமாக்கி செயல்படும் என்று கணிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இதுவரை எரிவாயு மற்றும் எண்ணெய் ஆகிய துறைகளையே பெரிதுமாக பொருளாதாரத்துக்கு உலகம் நம்பிக் கொண்டிருந்தது. உலகமே இவற்றில்தான் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது.

புவிவெப்பம் மற்றும் சுற்றுச்சூழல் மாசு காரணமாக இவற்றுக்கு மாற்று தொழில்நுட்பத்தை முன்வைக்க வேண்டிய அவசியம் இன்று மனிதகுலத்துக்கு பெரும் சவாலாக விளங்குகிறது. இயற்கை நமக்கு அள்ளிக் கொடுத்திருக்கும் வளங்களை எந்தவிதத்திலும் சேதாரப்படுத்தாமல், அடுத்தக்கட்ட தொழில்நுட்ப வளர்ச்சிக்கு நாம் நகர்வது சுற்றுச்சூழல் தொழில்நுட்பத்தின் வாயிலாக மட்டுமே சாத்தியமாகும்.

எனவேதான் சுற்றுச்சூழல் தொழில்நுட்பம் இங்கே முக்கியத்துவம் பெறுகிறது. அரசுகளாலும், பல நிறுவனங்களாலும் இத்துறை வளர்ச்சிக்காக செலவழிக்கப்படப் போகும் தொகை நாம் கனவில் கூட காணமுடியாததாக இருக்கும் என்று மதிப்பிடப்பட்டிருக்கிறது. ஏற்கனவே நன்கு வளர்ச்சியடைந்திருக்கும் தகவல் தொழில்நுட்பத்துறை, சுற்றுச்சூழல் ஆராய்ச்சிகளுக்கு கைகொடுக்கும் எனவும் தெரிகிறது.

எதிர்காலத்தில் வளர்ச்சி அடையப்போகும் துறை எப்படி இருக்கும் என்று துல்லியமாக விளங்கிக் கொள்வது கொஞ்சம் கடினம்தான். காப்பி குடித்துவிட்டு நாம் குப்பைத் தொட்டியில் தூக்கி எறியும் பிளாஸ்டிக் கப்பிலிருந்து, விண்ணுக்கு ஏவப்படும் ராக்கெட்டின் எரிபொருள் வரை எல்லாவற்றையுமே மாற்றப்போகிறோம் என்று புரிந்துக் கொள்ளுங்கள். மின்சாரத்துக்கு மாற்று வந்தாலும் ஆச்சரியப்பட ஏதுமில்லை. இயற்கைக்கு இணக்கமில்லாத எல்லா விஷயங்களையும் தூக்கி கடாசிவிட்டு, புதிய விஷயங்களை உருவாக்கப் போகிறோம். புதியதோர் உலகம் படைக்கப் போகிறோம். நீங்கள் எழுதும் பேனாவிலிருந்து, வீடு, ரோடு என்று ஒன்றுவிடாமல் எல்லாமே மாறப்போகிறது.

இப்போது இருக்கும் விஷயங்களே, நம் பயன்பாடுகளுக்கு இலகுவாகதானே இருக்கிறது, நாம் ஏன் மாற்றவேண்டும்? என்ற நியாயமான சந்தேகம் உங்களுக்கு எழலாம். சுவர் இருந்தால்தானே சித்திரம் வரைய முடியும்? உலகு உயிர்ப்போடு இருந்தால்தான் மனிதக்குலமும் வாழும். இதுவரையிலான நமது பெரும்பாலான கண்டுபிடிப்புகளும், தயாரிப்புகளும் சுற்றுச்சூழலுக்கு எதிரானவை. இவற்றை தொடர்ந்து பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கும் பட்சத்தில் சில நூறு அல்லது சில ஆயிரம் ஆண்டுகளில் பூமியில் புல், பூண்டு கூட மிச்சமிருக்காது. இயற்கையின் கோபத்தை யார்தான் தாங்கிவிட முடியும்?

எல்லாவற்றையும் மாற்றுவதற்கான பணி இவ்வருடம் தொடங்குகிறது. இது ஒரு தொடக்கம் மட்டுமே. இப்பணி பல நூற்றாண்டுகளாய் தொடர்ச்சியாக முன்னெடுக்கப்பட்டால் தான், கடந்த இரண்டு, மூன்று நூற்றாண்டுகளில் நாம் பாழ்படுத்திய உலகை பழைய நிலைக்கு கொண்டுவர முடியும்.

ஒயிட் காலர், ப்ளூ காலர் வேலையை எல்லாம் மறந்துடுங்க. இனிமேல் எல்லாருக்குமே க்ரீன்காலர் வேலைதான்!

ஆயிரத்தில் ஒருவன் (2010)

பொங்கலுக்கு முன்பாக திருவண்ணாமலை செல்ல வேண்டியிருந்தது. கோயம்பேட்டில் இருந்து அரசுப்பேருந்து. பூமோ, தூமோ ஏதோ ஒரு பிரத்யேக டிவி சேனல். குணா ஓடிக்கொண்டிருந்தது. ஏற்கனவே ஐம்பது முறைக்கு மேல் பார்த்துவிட்டதால் அசுவாரஸ்யமாக ஹெட்போனை காதில் மாட்டினேன். ‘கரிகாலன் காலைப்போல...’ வேட்டைக்காரன் அலறினான்.

ஐந்துமுறைக்கும் மேலாக ‘மந்தரிச்ச உதடை’ திரும்ப திரும்ப கேட்டு, அலுத்துப் போனதால் ஹெட்போனை கழட்டினேன். செஞ்சியின் நெரிசலான போக்குவரத்தில் பேருந்து ஊர்ந்துக் கொண்டிருந்தது. எனக்கு பின்சீட்டில் ஒரு கிராமத்து இளைஞர், தன் புதுமனைவியிடம் வியப்பான குரலில், சத்தமாக சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். “பத்தொன்பது வருஷத்துக்கு முன்னாடியே கமல் என்னாம்மா படமெடுத்திருக்கார் பாரேன்!”

2029லும் யாராவது என்னைப் போல திருவண்ணாமலைக்கு பேருந்தில் போகலாம். அப்போதும் யாராவது கிராமத்து இளைஞர், “பத்தொன்பது வருஷத்துக்கு முன்னாடியே செல்வராகவன் என்னாம்மா படமெடுத்திருக்கார் பாரேன்!” என்று வியப்படையலாம்.

காலத்தை தாண்டி நினைவுகூறத்தக்க திரைப் படைப்புகள் தமிழில் குறைவு. ஆயிரத்தில் ஒருவனையும் தயங்காமல் இப்பட்டியலில் சேர்த்துக் கொள்ளலாம். கமல்ஹாசனின் படங்கள் வெளியாகும் நேரத்தில் வசூல்ரீதியான வெற்றியை பெரும்பாலும் அடைவதில்லை. ஆயினும் பத்து, இருபது ஆண்டுகள் கழித்து அடுத்துவரும் தலைமுறையினர் சிலாகிக்கிறார்கள். செல்வராகவனும் சிலாகிக்கப்படுவார்.

* - * - * - * - * - *

புதுமைப்பித்தன் ஒரு மொக்கை எழுத்தாளர் என்று அடிக்கடி சாரு எழுதுவதுண்டு. ‘அப்படியென்ன மொக்கையாக எழுதியிருக்கிறார்?’ என்று அவரை வாசிக்க சாருவே தூண்டுகோலாக இருந்தார். வாசித்தபிறகே “புதுமைப்பித்தன் ஒரு லெஜண்ட், அவரை யாருடனும் ஒப்பிட இயலாது!” என்பது புரிந்தது.

சாரு யாரையாவது எதிர்மறையாக விமர்சித்தாலும் கூட, அவரது வாசகர்களுக்கு நல்லதையே செய்கிறார். நல்ல அறிமுகத்தை தருகிறார். சாரு ஆபத்தற்றவர். இன்னொரு எழுத்தாளர் நல்லமுறையிலேயே யாரையாவது அறிமுகப்படுத்தினாலும் கூட, அவர் ஆபத்தானவர் என்று உள்ளுணர்வு அடித்து சொல்லிக்கொண்டே இருக்கிறது. பெரும்பான்மையான நேரங்களில் உள்ளுணர்வே வெல்கிறது.

புதுமைப்பித்தனை வாசித்த யாருமே கபாடபுரத்தை மறக்க முடியாது. ஒரு மேஜிக் கலைஞனின் நுணுக்கத்தோடு, அவர் கவனமாக இழைத்து, இழைத்து நெய்த படைப்பு. ‘மேஜிக்கல் ரியலிஸம்’ என்பதையெல்லாம் புதுமைப்பித்தன் அறிந்திருப்பாரா என்று தெரியாது. ஆனால் அப்படைப்பு அச்சு அசல் ‘மேஜிக்கல் ரியலிஸ’ கூறுகளைக் கொண்டது.

கபாடபுரம் வாசித்ததில் இருந்தே, புதுமைப்பித்தனின் வர்ணிப்பு என்னை தொந்தரவு செய்துக்கொண்டே இருந்தது. அவரது எழுத்தை காட்சியாக, மிகச்சரியாக கற்பனை செய்ய இயலாதது குறித்த என்னுடைய திறமைக்குறைவை நினைத்து அடிக்கடி நொந்துகொள்வேன். இதனாலேயே அப்படைப்பை அடிக்கடி மீள்வாசிப்பும் செய்யவேண்டிய தேவை ஏற்பட்டது. கபாடபுரம் மாதிரியான தொல்லையை தந்த இன்னொரு படைப்பு ஜெயமோகனின் டார்த்தீனியம். மேஜிக்கல் ரியலிஸத்தின் தன்மையே வாசகனை இவ்வாறு தொந்தரவுக்கும், தொல்லைக்கும் ஆளாக்குவதாக இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்.

இந்த நீண்டகால தொந்தரவுக்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி வைத்திருக்கிறது ‘ஆயிரத்தில் ஒருவன்’. கபாடபுரத்துக்கு ஒப்பான ஒரு கனவு நகரத்தை கண்முன்னே காட்சியாக விரித்ததில் ஆயிரத்தில் ஒருவன் குழு அபாரவெற்றி கண்டிருக்கிறது.

* - * - * - * - * - *

இப்படம் வெளியான இரு தினங்களுக்குளாகவே பெற்றிருக்கும் விமர்சனங்கள் பலவும் நகைக்க வைக்கிறது. இதுவரை என்னவோ எல்லாப் படத்துக்கும் தமிழ் ரசிகன் ‘லாஜிக்’ பார்த்து ரசித்தது போலவும், இப்படம் லாஜிக்குகளை மீறியிருப்பது போன்ற தோற்றமும் கட்டமைக்கப்படுவது வேடிக்கையானதும் வினோதமானதுமான ஒரு விஷயம். மேஜிக்குக்கு லாஜிக் கிடையாது. ஆயிரத்தில் ஒருவன் ஒரு மேஜிக் கலைஞன்.

படத்தின் இரண்டாம் பாதி, ஈழத்தில் நடந்த கடைசிக்கட்ட சோகங்களை உருவி வணிகமாக்கியிருக்கிறது என்ற விமர்சனமும் அர்த்தமற்றது. படத்தின் படப்பிடிப்பு சம்பந்தப்பட்ட காலக்கட்டத்துக்கு முன்பே படமாக்கப்பட்டு விட்டது என்பதை செல்வராகவனே பேட்டியில் ஒப்புக் கொண்டிருக்கிறார்.

* - * - * - * - * - *

தொழில்நுட்பரீதியாக ஏகப்பட்ட விஷயங்களை முதன்முறையாக தமிழில் செல்வராகவன் சாத்தியமாக்கி காட்டியிருக்கிறார். குறிப்பாக சொல்லவேண்டுமானால் கிளாடியேட்டர் பாணியில் நடைபெறும் அந்த மைதான சண்டைக்காட்சி.

சுற்றிலும் ஆயிரமாயிரம் பார்வையாளர்கள். ஒரு தடியன் சங்கிலியில் இரும்புக் குண்டை கட்டி சுழற்றி, பலரின் தலைகளை சிதறவைக்கிறான் என்பதை சுலபமாக எழுத்தில் வடித்துவிடலாம். தத்ரூபமாக காட்சியாக்கிருப்பதில், ஒரே ஓவரில் எட்டு சிக்ஸர் (ரெண்டு பால் நோ பால்) அடிக்கிறார் செல்வா.

* - * - * - * - * - *

எல்லோரும் சொல்வதைப் போல ரீமா கலக்கியிருக்கிறார். அனாயசமாக இரு கைகளிலும் துப்பாக்கி ஏந்தி சுடுவதில் தொடங்கி, நீருக்குள் டைவ் அடிப்பது, ஓடுவது, ஒரு நொடி நகைத்து மறுநொடி கடுத்து என்று அதகளம். ரீமாவின் உழைப்புக்கு நிஜமாகவே அவர் அணிந்திருக்கும் லெதர் டவுசர் கிழிந்திருக்க வேண்டும். ஆண்ட்ரியா அழகு. ஊட்டிரேஸில் ஓடும் உயர்ஜாதிக் குதிரை.

கார்த்தி ஆரம்பக்காட்சியில் இருந்தே அட்டகாசம். ‘பேலன்ஸ் அமவுண்டை கொடுத்துடுங்க!’ என்று அழுதுக்கொண்டே கேட்கும் காட்சியெல்லாம் கலக்கல். இரவில் இரண்டு ஃபிகரும் கட்டிக்கொண்டு தூங்க, அவர் முழிக்கும் முழி ‘ஏ’ க்ளாஸ். பார்த்திபனின் பாத்திரம் இதுவரை தமிழில் இல்லாதது.

* - * - * - * - * - *

ஆயிரத்தில் ஒருவன் - ஹாலிவுட்டுக்கும், கோலிவுட்டுக்குமான இடைவெளியை வெகுவாக குறைத்திருக்கிறான். விரைவில் எட்டிவிடலாம் என்ற நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தியிருக்கிறான். இதுவரை கமல் மட்டுமே சுமந்துகொண்டிருந்த சுமையை, கூட சேர்ந்து தானும் சுமக்க முன்வந்திருக்கும் செல்வராகவனுக்கு ரெட் சல்யூட்!

ஆலத்தூர் காந்தி!

96ஆம் ஆண்டு காலவாக்கில் நடந்த விஷயங்கள் அவை.

திருநின்றவூரில் இருந்து பெரியபாளையம் செல்லும் சாலையில் எப்போதாவது சென்றிருக்கிறீர்களா? வழிநெடுக நிறைய செங்கல்சூளைகளை கண்டிருக்கலாம். அக்கம்பக்கத்து கிராமங்களில் இருந்து ஏராளமானோர் இந்த சூளைகளில் வேலை பார்ப்பார்கள். அவற்றில் பாதி பேர் குழந்தைத் தொழிலாளர்கள். அருகிலிருந்த சேவாலயா போன்ற அமைப்புகள் இக்குழந்தைத் தொழிலாளர்களை மீண்டும் கல்வி கற்கச் செய்யும் முயற்சிகளில் தீவிரமாக ஈடுபட்டிருந்தார்கள்.

பிரச்சினை இப்படியிருக்க, செங்கல் சூளைகளால் அடுத்து ஒரு பெரிய பிரச்சினை ஏற்பட்டது. அது சுற்றுச்சூழல்.

சூளைகளை எரியவைக்க அதுவரை விறகுகளை பயன்படுத்தி வந்த முதலாளிகள், தயாரிப்புச் செலவை குறைக்க க்ரூட் ஆயில் எனப்படும் சுத்திகரிக்கப்படாத எண்ணெயை பயன்படுத்த ஆரம்பித்தார்கள். இதனால் அப்பகுதியின் நிலத்தடி நீர் கெட துவங்கியது. கரும்புகை சூழ்ந்து காற்றில் கலப்படம் ஏற்பட்டது. கிராமத்தவர்கள் பலரும் உடல்நலம் குன்றத் தொடங்கினார்கள்.

தங்கள் கிராமங்கள் மாசுபடுவதை அப்பகுதி இளைஞர்களால் தாங்கிக் கொள்ள முடியவில்லை. இளைஞர் மன்றம், சிறுவர் மன்றம் என்று அமைப்புகளை உருவாக்கி ஒருங்கிணைந்து போராட முடிவெடுத்தார்கள். சேவாலயா, எக்ஸ்னோரா போன்ற தன்னார்வு அமைப்புகள் இளைஞர்களின் போராட்டங்களுக்கு ஆதரவுதர, செங்கல் சூளைகளால் ஏற்படும் சுற்றுச்சூழல் பாதிப்புகளுக்கு எதிரான போராட்டம் களைகட்டத் தொடங்கியது.

தொடர்ச்சியான போராட்டங்களின் தீவிரம், செங்கல் சூளை முதலாளிகளை பின்வாங்க வைத்தது. சூளை நட்த்துவதற்கே ஆபத்து வந்துவிடுமோ என்று அஞ்சியவர்கள், கச்சா எண்ணெய் மூலம் எரிப்பதை நிறுத்திக் கொண்டார்கள். தங்கள் போராட்டத்துக்கு கிடைத்த வெற்றி இளைஞர்களை பெரிதும் ஊக்கப்படுத்தியது.

அடுத்ததாக, ஏரியில் மண் அள்ளும் பிரச்சினை. மூன்று அடி ஆழம் வரையே மண் அள்ளலாம் என்று மாவட்ட நிர்வாகம் கூறியிருந்தும், ஏழு அடிக்கும் மேலாக தோண்டி மண்வளம் சுரண்டப்பட்டது. இதனால் விவசாயத்துக்கு கடுமையான பாதிப்பு ஏற்பட்டது. இம்முறை இளைஞர்கள் தங்கள் போராட்ட அணுகுமுறையை மாற்றிக் கொண்டார்கள். ஊரை காலி செய்யும் போராட்டம் நடத்தினார்கள்.

இவ்வாறாக ஒவ்வொரு பிரச்சினைக்கும் விதவிதமான போராட்டங்கள். சில வெற்றியடைந்தால், பல நசுக்கப்பட்டது. வெற்றிகளின்போது மகிழ்ச்சி அடைந்தவர்கள், தோல்வி அடையும்போது விரக்தி அடைவதும் இயல்புதானே?

“எவ்வளவு காலத்துக்குதான் போராடிக் கொண்டே இருப்பது? எல்லாவற்றுக்கும் அரசையே எதிர்ப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தால் நம்முடைய கிராமம் தன்னிறைவு அடைவது எப்போது?” என்றொரு சிந்தனை இளைஞர்களிடையே எழுந்தது. இந்த இளைஞர்களில் ஒருவரான சாரதி, அப்போது தொண்டு நிறுவனமான சேவாலயாவில் பணியாற்றிக் கொண்டிருந்தார். இந்த மனமாற்றத்துக்கு அவர் படித்த எம்.ஏ., (காந்திய சிந்தனைகள்) கல்வியும் ஒரு காரணம். போராட்டங்கள் போதும் என்று முடிவெடுத்தார்கள் ஆலத்தூர் இளைஞர்கள். போராட்டங்களை நிறுத்தியதால் ஏற்பட்ட வெற்றிடத்தை செயல்பாடுகள் மூலமாக சரிசெய்ய முன்வந்தார்கள்.

2004ஆம் ஆண்டு ‘உதவும் நண்பர்கள்’ என்ற பெயரில் ஒரு அமைப்பை தோற்றுவித்தார்கள். பதிவு பெற்ற அமைப்பான உதவும் நண்பர்கள் கிராமப்பகுதி கல்வி, பொருளாதார முன்னேற்றம், சுகாதாரம், சுற்றுச்சூழல், வேலைவாய்ப்பு, விளையாட்டு, விவசாயம் உள்ளிட்ட கிராம மேம்பாட்டு திட்டங்களை, கிராம மக்களின் பங்களிப்போடு இன்று வெற்றிகரமாக செயல்படுத்தி வருகிறார்கள்.

சாரதிக்கு இப்போது வயது 40. நிர்வாக அறங்காவலராக இவ்வமைப்பின் முழுநேர ஊழியராக பணியாற்றுகிறார். கோதண்டன், மனோகரன், மதுரை, பிரகாசம், சிவக்குமார், செல்வகுமார், செந்தில்குமார், ராகவேந்திரன் என்று எட்டு இளைஞர்கள் அறங்காவலர்களாக இருக்கிறார்கள். இவர்கள் எட்டு பேருமே 96 போராட்டங்களின் போது சிறுவர் மன்றத்தில் தீவிரமாக பணியாற்றியவர்கள்.

‘கனவு இந்தியா’ என்ற அமைப்பினைச் சார்ந்த நடராஜன் என்ற நண்பர் மூலமாக சாரதி நமக்கு அறிமுகமானார். சுளீர் வெயில் அடித்த ஒரு நாளில் திருநின்றவூர் ரயில் நிலையத்தில் சாரதியை சந்தித்தோம். வெள்ளை கதர் ஜிப்பா, கதர் வேட்டியென்று அச்சு அசலாக ஒரு காந்தியவாதியின் தோற்றம். மீசைவைத்த சிறுவயது காந்தியைப் போலவே இருக்கிறார்.

கிராம முன்னேற்றத்துக்கு தன்னை அர்ப்பணித்துக் கொண்ட இவர், சேவை தடைபட்டுவிடக் கூடாது என்று திருமணம் செய்துக் கொள்வதை தவிர்த்து விட்டார். விவசாயத் தொழில் புரிந்துவரும் சாரதி, உதவும் நண்பர்களின் முழுநேரப் பணியாளர். இவருக்கு இரண்டு அண்ணன்கள், ஒரு தம்பி. சகோதரனின் சேவையார்வத்தை ஊக்குவிக்கும் வண்ணமாக பதினைந்து செண்ட் இடத்தோடு கூடிய தங்களது பரம்பரை இல்லத்தை ‘உதவும் நண்பர்கள்’ அமைப்புக்கு எழுதி வைத்து விட்டார்கள்.

சாரதியும், அவரது அமைப்பும் இந்த ஐந்து ஆண்டுகளில் அப்படி என்னவெல்லாம் செய்திருக்கிறார்கள்? ஆலத்தூருக்குப் போய் பார்ப்போமா?

* யாருக்காவது அவசரத்துக்கு இரத்தம் தேவைப்பட்டால் உடனே ஆலத்தூருக்கு போன் போடலாம். ஊரே இரத்த தானத்துக்கு இரத்தப் பிரிவு வாரியாக தங்களை தானம் செய்து வருகிறது. இதுவரை ஐந்துபேர் கண்தானமும் செய்திருக்கிறார்கள்.

* ஆதரவற்ற குழந்தைகள் இல்லம் ஒன்று உருவாக்கி நடத்தி வருகிறார்கள். பெற்றோர் இல்லாத ஏழைக்குழந்தைகளுக்கு கல்வி, உணவு, உடை, தங்குமிடம் ஆகியவை இலவசம். சுமார் இருபது குழந்தைகள் இப்போது இல்லத்தில் பரமாரிக்கப் படுகிறார்கள்.

* காமராஜர் பெயரில் மாலைநேரக் கல்விமையம் ஒன்று செயல்படுகிறது. ஆலத்தூர், மேட்டுத்தும்பூர், எடப்பாளையம், பள்ளத்தும்பூர் என்று நான்கு இடங்களில் மாணவர்களுக்கு மாலையில் கல்வி போதிக்கப்படுகிறது. இந்த நான்கு ஊர்களிலும் ஒட்டுமொத்தமாக 320 குழந்தைகள் பயனடைகிறார்கள். இவர்களுக்கு கல்வி மட்டுமன்றி பேச்சு ஆங்கிலம், கம்ப்யூட்டர், தியானம், யோகா என்று பயிற்சி வகுப்புகள் நடக்கிறது. தன்னார்வ அமைப்புகள் மூலமாக இக்குழந்தைகளுக்கு நோட்டுப் புத்தகங்களும், சீருடைகளும் இலவசமாகவே பெற்றுத் தரப்படுகிறது.

* விவேகானந்தர் பெயரில் கம்ப்யூட்டர் பயிற்சி மையம் நடைபெறுகிறது. ஒரே நேரத்தில் 30 பேர் கம்ப்யூட்டர் கற்கலாம். அலுவலகப் பயன்பாட்டுக்குத் தேவையான சாஃப்ட்வேர்களை சொல்லித் தருகிறார்கள். இதுவரை நானூறுக்கும் மேற்பட்டவர்கள் இங்கே பயிற்சி பெற்றிருக்கிறார்கள். பாரதியார் பெயரில் டைப்ரைட்டிங் இன்ஸ்டிடியூட்டும் உண்டு.

* காலையிலும், மாலையிலும் சமைப்பதுதான் வேலைக்கு செல்லாத கிராமத்து மகளிரின் வேலை. மீதி நேரம்? ஏதாவது வேலை பார்த்து சம்பாதிக்கலாம் இல்லையா? அதற்குதான் அன்னை தெரசா தையற்பயிற்சி மையம் நடக்கிறது. இங்கே பயிற்சி பெற்றவர்களுக்கு வேலைவாய்ப்பையும் இவர்களே ஏற்படுத்தித் தருகிறார்கள். எம்பிராய்டரிங் பயிற்சியும் உண்டு.

* இந்தியா சுடர், தி செவன் ஹெல்ப்பர்ஸ் போன்ற தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனங்களோடு, உதவும் நண்பர்களுக்கு நல்ல நெருக்கம் உண்டு. இதுபோன்ற நிறுவனங்களின் உதவியைப் பெற்று உயர்கல்வி படிப்பதற்கான கல்லூரிக் கட்டணம், சிறப்புக் கட்டணம், தேர்வுக் கட்டணம் ஆகியவற்றை மாணவர்களுக்கு வழங்குகிறார்கள்.

* உடல் ஊனமுற்றோருக்கு அறுவைசிகிச்சை, செயற்கை உறுப்புகள் பொறுத்துதல் போன்ற பணிகளை தொண்டு நிறுவனங்களை அணுகி செய்துத் தருகிறார்கள். அரசின் உதவி யாருக்காவது தேவைப்படின், அதையும் செய்து கொடுக்கிறார்கள்.

* கால்நடை, விவசாயம், பொது சுகாதாரம், சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு, சிறுதொழில் பயிற்சி மற்றும் இளைஞர்களுக்கு ஆளுமை மேம்பாட்டுப் பயிற்சி என்று ஏராளமான பயிற்சிப் பட்டறைகள் அடிக்கடி நடத்தப்படுகிறது.

* இப்போது ஐந்தரை லட்சம் ரூபாய் செலவில் தங்களுக்கென ஒரு மருத்துவமனை கட்டி வருகிறார்கள். இங்கே தாங்களே மருத்துவர்களை பணிக்கு அமர்த்தி குறைந்த செலவில் தங்கள் மருத்துவ தேவைகளை ஈடுசெய்ய திட்டமிட்டிருக்கிறார்கள். இன்னமும் தேவையான பணம் கிடைக்காததால் இப்பணி பாதியில் நிற்கிறது. ஐந்தரை கோடி ரூபாய் செலவில் மிகப்பெரிய மருத்துவமனை ஒன்றை தங்கள் பகுதியில் நிறுவி, மாவட்டத்துக்கே இலவச சிகிச்சை அளிக்க வேண்டுமென்பது இக்கிராம மக்களின் இலட்சியம்.

இன்னும் நிறைய சொல்லிக்கொண்டே போகலாம். மேற்கண்ட சேவைகள் அனைத்துமே இலவசம்.

“நமக்கு நாமே என்பது மாதிரி எங்களுக்கு தேவையான விஷயங்களை நாங்களே செய்துக்கொள்கிறோம். இதற்கான திட்டங்களை தீட்டவும், நிதி ஆதாரங்களை உருவாக்கவும் கிராம வளர்ச்சி மன்றம் ஒன்றை தோற்றுவித்திருக்கிறோம். எங்கள் கிராமம் தன்னிறைவு அடைய மக்களின் பங்கேற்போடு, தன்னார்வலர்கள் இருபத்து நான்கு மணி நேரமும் உழைக்க தயாராக இருக்கிறோம். சுயராஜ்ய கிராமம் என்பதே எங்கள் இலட்சியம்” என்கிறார் சாரதி.
மகாத்மா காந்தியின் கனவு தன்னிறைவு பெற்ற கிராமங்கள். ஆலத்தூர் போன்ற கிராமங்களும், சாரதி போன்ற இளைஞர்களும் காந்தியின் கனவை நிறைவேற்றுவார்கள் என்ற நம்பிக்கை பலப்படுகிறது.


எக்ஸ்ட்ரா மேட்டர் 1 :

லோக்கல் அரசியல்வாதிகளின் ஆதரவு இவர்களுக்கு நிறைய இருக்கிறது. ஊராட்சிமன்றத் தலைவரான ஏழுமலை ஒருமுறை தன்னுடைய வக்கீல் நண்பரை பார்க்கச் சென்றிருக்கிறார். அங்கே ஒரு தம்பதிகள் பதினைந்து லட்ச ரூபாய் மதிப்புள்ள தங்கள் சொத்தினை ஏதாவது ஆதரவற்றோர் இல்லத்துக்கு எழுதித்தர வந்திருந்தார்கள்.

அவர்களிடம் தங்கள் கிராம அமைப்பான உதவும் நண்பர்களை பற்றி பேசியிருக்கிறார் ஏழுமலை. இவர்களது செயல்பாடுகளால் கவரப்பட்ட அத்தம்பதிகள் தங்கள் சொத்தினை உதவும் நண்பர்கள் பெயரில் எழுதிவைத்து விட்டார்கள்.

கொடுமை என்னவென்றால், உயில் எழுதி வைத்த மறுநாளே பிரகாஷ் – கோமளவள்ளி தம்பதிகள் ஏதோ பிரச்சினையில் தற்கொலை செய்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். தற்கொலைக்கு முன்பாக ஒரு நல்ல காரியம் செய்யவே தங்கள் சொத்தினை எங்களுக்கு எழுதி வைத்து விட்டு போய்விட்டார்கள் என்று சோகமாக சொல்லுகிறார்கள் ஆலத்தூர் கிராமவாசிகள்.


எக்ஸ்ட்ரா மேட்டர் 2 :

உதவும் நண்பர்களை தொடர்புகொள்ள :
1/30, பஜனைக் கோவில் தெரு,”
ஆலத்தூர் கிராமம், பாலவேடு அஞ்சல்,
சென்னை – 55.
போன் : 9444511057

(நன்றி : புதிய தலைமுறை)

பெண்களோ பெண்கள்!

பொங்கல் என்றாலே கிராமங்கள் தானா? சிங்காரச் சென்னையில் இருக்கும் வாலிபர்களுக்கு சந்தை, மாடு, ஜல்லிக்கட்டு போன்ற அடையாளங்கள் இல்லையென்றாலும் வேறுமாதிரியான பொங்கல் அடையாளங்கள் உண்டு. எங்களுக்கெல்லாம் பொங்கல் கொண்டாட்டம் டிசம்பர் இறுதியிலேயே தொடங்கிவிடுகிறது. தமிழர் பண்பாட்டை மறக்காமல் கிட்டத்தட்ட பதினைந்து நாட்களுக்கு பொங்கல் கொண்டாடும் வழக்கம் சென்னை வாலிபர்களுக்கு உண்டு என்று சொன்னால் ஆச்சரியமாக தானிருக்கும்.

பொங்கலுக்கு அடுப்பில் பொங்கல் வைத்து அது பொங்கிவரும்போது பொங்கலோ பொங்கல் என்று கோஷமிட்டு கொண்டாடுவது கிராமங்களில் வழக்கம் என்பதை சினிமாவிலோ, டிவியிலோ பார்த்து தெரிந்துகொள்ள முடிகிறது. நாங்களோ ஜனவரி மாதம் முழுவதும் “டாஸ்மாக்” எனும் பொதுமக்கள் வெகுவாக கூடும் ஸ்தலத்திற்குச் சென்று ஹேவார்ட்ஸ் 5000 மற்றும் கிங்பிஷர் குடுவைகளை குலுக்கி அது பொங்கிவரும்போது ஆனந்தக் கண்ணீருடன் நண்பர்களுடன் சியர்ஸ் சொல்லி பொங்கல் கொண்டாடுகிறோம்.

போகி அன்றும் எங்களது 'திருவிளையாடல்' தொடரும். பஞ்சர் சிவா கடையில் கெஞ்சிக் கூத்தாடி வாங்கிய பழைய சைக்கிள் டயர்களுடன் போகி கொண்டாடுவது எங்கள் பண்பாடு. அட்வெஞ்சரில் ஆர்வம் கொண்ட சில வாலிபர்கள் அந்த டயரின் ஒரு புறத்தை கொளுத்தி விட்டு அப்படியே ஒரு குச்சியால் எரிந்த டயரை ஓட்டிக் கொண்டு தெருவை வலம் வருவது வழக்கம். மார்கழிமாத கோலம் போடும் பிகர்களின் கவனத்தைக் கவர இதுமாதிரியான அட்வெஞ்சர்ஸ் அவசியம். சில ஆண்டுகளாக காவல்துறையினர் இந்த விளையாட்டுக்குத் தடை போட்டு எங்களது வாலிப வேகத்தை தடுத்து வருவது கடுமையாக கண்டிக்கத்தக்கது. காவல்துறையை கையில் வைத்திருக்கும் முதல்வர் இதற்கு பொறுப்பேற்க வேண்டும்.

போகி அன்று “மோளம்” அடித்துக் கொண்டே தெருவை வலம்வரும்போது நாம் வெட்டும் பிகரின் வீட்டின் எதிரில் நின்று “போகி போச்சி, பொங்கலும் போச்சி, பொண்ணு தாடா மாமோய்” என்று கோரஸாக கூச்சலிட்டு வருங்கால மாமனாரை கலாய்ப்பதும் உண்டு.

ஏதோ கிராமத்து இளைஞர்களுக்கு மட்டுமே வீரம் உண்டு. ஜல்லிக்கட்டில் தினவெடுத்த தோள்களுடன் பயமில்லாமல் முட்டும் மாடுகளை அடக்குகிறார்கள் என்ற மாயத்தோற்றம் அல்லது மாயவெளி அல்லது மாயபிம்பம் அல்லது என்ன எழவோ இருக்கிறது. அப்படியெல்லாம் எதுவும் இல்லை. நாங்களும் ரவுடிதான்.

பொங்கலுக்கு பதினைந்து நாள் முன்பே எங்களது “ஜல்லிக்கட்டு” ஜல்ஸாவாக ஆரம்பமாகிவிடுகிறது. டிசம்பர் 31 இரவு 12 மணிக்கே அசுரவேகத்தில், புல் மப்புடன் கொலைவெறியுடன் சொந்த பைக்கிலோ அல்லது ஓசி பைக்கிலோ பயணித்து எங்கேயாவது, எவனோடவாவது வீரத்துடன் முட்டிக் கொண்டு சாவது என்பதை எங்கள் பண்பாடாகவே வைத்திருக்கிறோம். உயிர் எங்களுக்கு தயிர்.

இவ்வாறாக பொங்கலையும், மாட்டுப் பொங்கலையும் கொண்டாடும் நாங்கள் காணும்பொங்கலை மட்டும் விட்டுவிடுவோமா? மார்கழி மாதம் முழுவதுமே எங்களுக்கு காணும் பொங்கல் தான். அதிகாலை 4 மணிக்கே எழுந்து, கிடுகிடுக்கும் குளிரில் பச்சைத் தண்ணீரில் குளித்து, பட்டை அடித்து, அப்பா பாக்கெட்டிலிருந்து அம்பதோ, நூறோ லவட்டி தெருவலம் செல்வது வழக்கம். அப்போது தான் 5.30 மணிக்கு மார்கழிமாத கோலம் போட வரும் நைட்டி நந்தினியையும், மிடி மீனாட்சியையும் அதிகாலையிலேயே சந்திக்க முடியும். பிகர்களை மேக்கப் இல்லாமல் ஒரிஜினல் பர்சனாலிட்டியில் மீட் செய்ய முடிவது இந்த காணும் பொங்கலில் மட்டுமே சாத்தியம்.

அதற்குப் பின்பாக குளிருக்கு இதமாக ஒரு கிங்ஸ் வாங்கி 4 பேர் ஷேர் செய்துக் கொண்டு பயபக்தியுடன் அருகிலிருக்கும் ஏதாவது கோயிலுக்குச் சென்றால் சில வயோதிகர்கள் ஏதோ மார்கழி பஜனை செய்து வெண்பொங்கலோ அல்லது சுண்டலோ தருவார்கள். மார்கழி மாதம் முழுவதுமே அப்பாவின் தண்டச்சோறு திட்டு இல்லாமல் கோயில்களில் எங்களுக்கு ராஜமரியாதையுடன் “டிபன்” தருகிறார்கள்.

காணும் பொங்கல் ஸ்பெஷலாக பிகர் வெட்ட அரசாங்கம் சிறப்பு அனுமதியாக சுற்றுலாப் பொருட்காட்சி நடத்துவதை சென்னையின் வாலிபச் சிங்கங்கள் நன்றியுடன் வருடாவருடம் நினைத்துப் பார்ப்போம். சுற்றுலாப் பொருட்காட்சி மட்டுமா? கடற்கரையில் காணும்பொங்கல் அன்று வங்காள விரிகுடாவில் அடிக்கும் அலை எங்களது ஜொள் அலையே. சித்தாள் பிகரிலிருந்து சாப்ட்வேர் பிகர் வரை ஒரே இடத்தில் காணவேண்டுமா? சென்னைக்கு ஜனவரி 17 அன்று வாருங்கள். கடற்கரையில் பிகர்களுக்கு பிலிம் காட்டுவதற்காக நீச்சல் தெரியாவிட்டாலும் கடலில் குதித்து வீரத்துடன் உயிர்த்தியாகம் செய்யும் வாலிபர்களை சென்னையில் மட்டுமே காணுவது சாத்தியம்.

பிகர் கிடைக்காமல் அவதிப்படும் வாலிபர்களுக்கு வரப்பிரசாதம் இந்த காணும் பொங்கலே. வண்டலூர் உயிரியல் பூங்காவுக்கோ அல்லது கிண்டி சிறுவர் பூங்காவுக்கோ சென்றால் அவரவர் பர்சனாலிட்டிக்கேற்ப தக்க எக்ஸ்போர்ட் பிகரையோ (எக்ஸ்போர்ட் கம்பெனியில் வேலை செய்யும் பிகர்), சித்தாள் ஃபிகரையோ கரெக்டு செய்ய முடியும். ஏற்கனவே பிகரை ரைட்டு செய்து வைத்திருக்கும் புண்ணியவான்களும் பிகர்களோடு கோவளம், மகாபலிபுரம் என்று ரவுண்டு கட்டி கொண்டாடும் வழக்கமும் உண்டு.

பொங்கலுக்கு அடுத்து விரைவில் வரும் காதலர் தினத்துக்கான ஆயத்தங்களைச் செய்ய பொங்கல் விடுமுறை சென்னை இளைஞர்களுக்கு கிடைத்திருக்கும் மிகப்பெரிய வரப்பிரசாதம் என்பதில் எந்த ஆச்சரியமும் இல்லை.

"பெண்களோ பெண்கள்"

ஆயிரத்தில் ஒருவன்!

'வெற்றி! வெற்றி' என்ற செண்டிமெண்டலான வசனத்தோடு தொடங்குகிறது படம். மணிமாறன் என்ற சாமானிய வைத்தியர், பெரிய புரட்சிக்காரனாக உருவாவதை 'திடுக்' திருப்பங்களோடு, இனிய பாடல்களோடு படமாக்கியிருக்கிறார்கள். இப்படத்தின் தாக்கம் ஐம்பதாண்டுகள் கழித்து எடுக்கப்பட்ட ஹாலிவுட் படங்களான கிளாடியேட்டர், பைரேட்ஸ் ஆஃப்ட த கரீபியன் ஆகியவற்றில் கூட இருப்பது ஆச்சரியமான ஒன்று.

சிவாஜிகணேசனை வைத்து, பல படங்களை எடுத்தவர், பி.ஆர்.பந்துலு. அவரது "வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன்" மகத்தான வெற்றி பெற்றதுடன் பல பரிசுகளையும் பெற்றது. பின்னர் சிவாஜியை வைத்து அவர் தயாரித்த "கர்ணன்", "கப்பலோட்டிய தமிழன்" ஆகிய படங்கள் தரமானவையாக இருந்த போதிலும், போதிய வசூல் இல்லை. கடன் சுமையினால் பந்துலு தவித்தார்.

கடனில் இருந்து மீள, எம்.ஜி.ஆரை வைத்து ஒரு படம் தயாரிக்கத் தீர்மானித்தார். எம்.ஜி.ஆரை சந்தித்துப் பேசினார். அவர் படத்தில் நடிப்பதற்கு எம்.ஜி.ஆர். ஒப்புக்கொண்டு, கால்ஷீட் கொடுத்தார். "ஆயிரத்தில் ஒருவன்" என்ற பெயரில், படத்தை பிரமாண்டமாக கலரில் தயாரிக்க பந்துலு ஏற்பாடு செய்தார்.

கதாநாயகியாக ஜெயலலிதா ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டார். அவர் எம்.ஜி.ஆருடன் இணைந்து நடித்த முதல் படம் இதுதான். மற்றும் எம்.என்.நம்பியார், மனோகர், ராம்தாஸ், நாகேஷ், எல்.விஜயலட்சுமி, மாதவி ஆகியோரும் நடித்தனர்.

படத்தைப் பற்றி நாம் பேசுவதைவிட, படத்தில் கதாநாயகியாக நடித்த புரட்சித்தலைவியே பேசுவது மேலானது அல்லவா? தலைவரோடு, தலைவி நெருக்கமாக நடித்த காதல் காட்சியைப் பற்றி பேசுகிறார்.

ஓவர் டூ புரட்சித்தலைவி...

சினிமா உலகை பொறுத்தவரையில் நான் எம்.ஜி.ஆர். அவர்களுக்கு ரொம்பவே கடமைப்பட்டிருக்கிறேன். எங்கள் முதல் சந்திப்பே சுவாரஸ்யமானது. வெண்ணிற ஆடையில் நடிக்கும் முன் சில கன்னடப் படங்களில் நடித்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது, ஆயிரத்தில் ஒருவன் படத்தை எடுக்க பந்துலு திட்டமிட்டிருந்தார். அதில் எம்.ஜி.ஆர் அவர்கள்தான் கதாநாயகன். பந்துலு அவர்கள் தயாரித்துக் கொண்டிருந்த படத்தில் கதாநாயகியாக நடித்துக் கொண்டிருந்த நானே ஆயிரத்தில் ஒருவனிலும் நடிக்க வேண்டும் என்பது பந்துலுவின் விருப்பம். என்னைப் பற்றி மெதுவாக எம்.ஜி.ஆர் அவர்களிடம் சொல்லி விட்டார் பந்துலு. நான் நடித்த கன்னடப் படத்தை, தான் (எம்.ஜி.ஆர்) பார்க்க விரும்புவதாக சொன்னாராம். அவர் பார்த்து சம்மதம் தெரிவித்த பிறகுதான் என்னை நடிக்க வைப்பதுப் பற்றி பேசி முடிவு செய்யப்படும் என்று பேசிக் கொண்டார்கள்.

அவர்களோடு உட்கார்ந்து நானும் கன்னட படம் பார்த்தேன். படம் பார்த்ததும் எம்.ஜி.ஆர் அவர்கள் எழுந்து பந்துலு பக்கம் திரும்பி சரி என்பதுபோல் தலையை ஆட்டிவிட்டு போனார். என் வாழ்நாளிலேயே அன்றுதான் பெரும் சந்தோஷம் அடைந்தேன்.

அவர் மற்றவர்களுக்கு கொடுக்கும் மரியாதை குறையவே குறையாது. யாரிடமும் சமமாக பழகுவார். தன்னைப் பற்றியும் தன் பாத்திரத்தைப் பற்றியும் சிந்தித்துக் கொண்டிருக்க மாட்டார்.படசெட்டில் தன்னோடு நடிக்கும் அத்தனை பேரையும் கவனித்து சொல்லிக் கொடுப்பார். கலகலவென்று பேசுவார் தலைவர். அதில் நகைச்சுவை கலந்திருக்கும். பதிலுக்கு நானும் லொட லொடவென்று பேசி வைப்பேன். இதற்காக எம்.ஜி.ஆர். எனக்கு சூட்டிய பெயர் வாயாடி.

முதல் காதல் காட்சியில் நடிக்கும்போது எனக்கு வெட்கமாக இருந்தது! என் முதல் படத்தில் காதல் காட்சிகளில் (வெண்ணிற ஆடை) நடிக்காமல் இருந்த எனக்கு அப்படியே எல்லாப் படங்களிலும் வரமுடியுமா? கூடாதல்லவா?

ஆயிரத்தில் ஒருவன் படத்தின் நாயகி ஓர் இளவரசி. அவளை வில்லன் வழக்கம்போல மணக்க விரும்புகிறான். தற்செயலாக அவளை கதாநாயகன் சந்திக்கிறான். வில்லனிடமிருந்து அவளை அவன் காப்பாற்றியாக வேண்டும்.

திருமணமான ஒரு பெண்ணை அந்த நாட்டின் ராஜாவான வில்லன் ஏறெடுத்து பார்க்க கூடாது. இப்படி ஒரு சட்டம் அந்த நாட்டில் உண்டு. சட்டத்தை மீற முடியுமா? மீறலாமா? தப்பு, தப்பு. எனவே, திருமணப் பத்திரிகை அச்சடிக்கபடாமலேயே இதில் வரும் கதாநாயகனுக்கும், கதாநாயகிக்கும் திருமணம் நடந்தேறி விடுகிறது. வெளி உலகின் கண்களுக்கு இப்போது கணவன்-மனைவி.ஆனால் கதாநாயகன்- இளவரசியின் கரத்தை பிடித்தவன் மனநிலை என்ன? வில்லனிடமிருந்து தப்பிச் செல்லவே இதை செய்தோம். இது திருமணமல்ல, தந்திரம். எனவே, இளவரசியின் கணவன் என்ற உரிமையை கொண்டாடக் கூடாது என்று கதாநாயகன் நினைக்கிறான். இளவரசியின் காதலை ஏற்க சாதாரண குடிமகனான காதலன் அஞ்சுகிறான். நியாயத்தின் அடிப்படையில். இந்நிலையில் ஒருநாள் இரவு இளவரசி உள்ளே படுத்திருக்க, கதாநாயகன் வெளியே வந்து படுக்கிறான். வானம் சும்மா இல்லை, இருளாகிறது. மேகத்தைக் கவ்வி இழுத்துக் கொண்டு கர்ஜிக்கிறது. மின்னலைத் தூதனுப்பி மழையையும் கொட்டு கொட்டென்று கொட்ட செய்கிறது.

அப்போது நாயகி நாயகனை உள்ளே அழைக்கிறாள். அந்தப் பாடல், நாணமோ...... நான் நடித்த முதல் காதல் காட்சி. நான் பல திரைப்படங்களில் காதல் காட்சிகளை கண்கொட்டாமல் பார்த்திருக்கிறேன். ஆங்கிலப் படம், இந்திப் படம், தமிழ் படம், தெலுங்கு படம், கன்னடப் படம் இப்படி எல்லா படங்களிலும் காதல் காட்சிகளைப் பார்த்திருக்கிறேன். ஆனால், நானே காதல் காட்சியில் முதன் முதலாக நடிக்க ஆரம்பித்த போதுதான், எனக்கு அதில் நடிப்பது எவ்வளவு கஷ்டமானது என்பது தெரிய வந்தது. என்னையும் மீறிய ஒரு நடுக்கம் ஏற்பட்டது. அதுவும் என்னுடன் நாயகனாக நடிப்பவர் எம்.ஜி.ஆர் என்பதை எண்ணியபோது எனது நடுக்கம் அதிகமானதே தவிர குறையவில்லை. ஒரு காட்சி படமாக்கப்படுவதற்கு முன்பாக ஒத்திகைப் பார்ப்பது வழக்கம். அதுவும் காதல் டூயட்டாக இருந்தால் நடன டைரக்டரும், அவரது உதவியாளரும், பாட்டுக்கேற்ப நடனமாடி, நாங்கள் எப்படி அக்காட்சியில் நடிக்க வேண்டுமென்பதை செய்து காட்டுவார்கள்.

ஆயிரத்தில் ஒருவன் படத்தின் நடன டைரக்டராகப் பணியாற்றியவர் தங்கப்பன். அவரது குழுவைச் சேர்ந்த ஓர் இளம் பெண்ணும், வாலிபரும் நாணமோ என்ற பாட்டுக்குரிய பாவனைகளை ஆடிக் காட்டினார்கள். ஆணும் பெண்ணுமாக அவர்கள் நெருக்கமாக நடித்துக் காட்டியபோது எனக்கு அது புதுமையாக இருந்தது. அவர்கள் செய்தபடி இப்போது நானும் எம்.ஜி.ஆரும் நடிக்க வேண்டும். ஏதோ இனம் தெரியாத உணர்வு என்னைப் பற்றிக் கொண்டது. காட்சி படமாக்கப்பட ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டன. காமிரா முன்பு நான் நின்று கொண்டிருக்கிறேன். டைரக்டர் ஸ்டார்ட் என்று சொல்லி படப்பிடிப்பை ஆரம்பிக்க வேண்டியதுதான் பாக்கி. காதல் மயக்கத்தில் போதையோடு கதாநாயகனை நான் எனது விழிகளால் அளக்க வேண்டும். அதாவது அன்பு தோயப் பார்க்க வேண்டும். உடனே, கதாநாயகன் என்னை அப்படியே பதிலுக்குப் பார்த்தபடி நெருங்கி வந்து என்னை அணைத்துக் கொள்வார். இதுதான் படமாக்கப்படவிருந்த காட்சி. கேமிரா இயங்க ஆரம்பித்திருந்தது. கதாநாயகனான எம்.ஜி.ஆர் என்னை நெருங்கி வருகிறார். ஒன்றுமே ஓடவில்லை. திணறி போய்விட்டேன். எனது தவிப்பை தயாரிப்பாளரும் டைரக்டருமான பந்துலு சார் கண்டுக் கொண்டார் போலும்.என்னை கூப்பிட்டு, என்னம்மா குழந்தை நீ எம்.ஜி.ஆரை பார்க்க வேண்டாம். காமிராவைப் பார்த்தே நடிக்கலாம் என்று சொன்னதும் எனக்கு தைரியம் வந்துவிட்டது.

அந்த யோசனை எனக்கு கைக் கொடுத்தது. மீண்டும் எம்.ஜி.ஆருடன் அந்த காதல் கட்டத்தில் நடித்தபோது டைரக்டர் சொல்லிக் கொடுத்தபடி அன்றைய என் முதல் காதல் காட்சியில் நடித்து முடித்தேன். இந்தக் காட்சியின் தொடர்ச்சியாக அடுத்த காட்சியை படமாக்க செட்டில் ஆட்கள் பம்பரமாக சுழன்றனர். எம்.ஜி.ஆர் பாடிக் கொண்டே மலர் மஞ்சத்தில் நெருங்கி உட்கார்ந்து என்னருகில் நகர்ந்து நகர்ந்த வர, படுக்கையில் நான் மெல்ல சாய வேண்டும். இந்தக் காட்சியை படமாக்கும்போது எனக்கு குளிர் ஜுரமே வந்துவிட்டது போல் உடல் நடுங்க ஆரம்பித்துவிட்டது. அதை கண்டுபிடித்துவிட்ட எம்.ஜி.ஆர். ஏன் ஒரு மாதிரியா இருக்கீங்க? சோர்வாகவும் காணப்படறீங்க? என்று என்னை பார்த்து கேட்டார். ஒன்றுமில்லை, ஒன்றுமில்லை என்று ஏதோ சொல்லி சமாளித்தேன். வாய் பேசியதே தவிர என் உடல் நடுங்கிக் கொண்டுதான் இருந்தது. கட்டிலில் சாயும்போது உடல் நடுக்கத்தை சமாளிக்க வலது கையால் யாரும் கவனிக்காதபடி தலையணைக்குள் என் கையை விட்டு கட்டிலின் காலை கெட்டியாக பற்றிக் கொண்டேன். என் நடுக்கம் இதனால் நின்றது.

அன்றைய அந்த காதல் காட்சி சரியாக அமைய, முழு ஒத்துழைப்பும் கொடுத்து, எனக்கு எவ்வித பயமும் ஏற்படாத வகையில் தைரியமான வார்த்தைகளை சொல்லி என்னை சரிவர நடிக்க வைத்த எம்.ஜி.ஆருக்கு நான் மிகவும் கடமைப்பட்டிருக்கிறேன்.

திரைப்பட உலகில் ஆயிரக்கணக்கான நடிகைகள் நடித்த காதல் காட்சிகளில் ஒன்றுதான் அன்று நான் நடித்ததும், இருந்தாலும் நான் காதல் காட்சியில் அன்றுதானே முதன்முதலாக நடித்தேன். என் முதல் காதல் காட்சியில் நடித்து முடித்ததும் என் மனநிலை எப்படி இருந்தது தெரியுமா? எல்லோரும் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்களோ என்ற பிரமைதான் என் நினைவைக் கவ்வி கொண்டிருந்தது. அந்த படப்பிடிப்பு முடிந்து வீடு திரும்பிக் கொண்டிருந்தேன். பெற்றோருக்கு தெரியாமல் ஒரு பெண் தன் காதலனை ரகசியமாக சந்தித்துவிட்டு வீடு திரும்பும்போது எங்கே பிறர் தன்னை கண்டுபிடித்துவிட்டு போட்டோகாசம் செய்வார்களோ என பயந்த நிலையுடன் வருவாளோ, அதுமாதிரிதான் நானும் இருந்தேன். இன்னும் சொல்லப் போனால், படப்பிடிப்பு குழுவினரும் ஸ்டுடியோ தொழிலாளர்களும்தான் இருந்தார்கள்.

அவர்கள் யாரும் என்னைப் பார்க்கவில்லை. என் நடிப்பை அவர்கள் அப்படி அதிசயமாக பார்த்திருக்க மாட்டார்கள். தினம் தினம் இப்படி பல காட்சிகளை கண்டவர்களாயிற்றே. எம்.ஜி.ஆருடன் நான் நடித்த முதல் காதல் காட்சியை காண தியேட்டரில் அமர்ந்திருந்தேன். வெள்ளித்திரையில் நான் நடித்த முதல் காட்சியைப் பார்த்தபோது ஏதோ அனுபவபட்ட நடிகை நடித்தது மாதிரிதான் எனக்கு பட்டது. நான் பயந்ததும். நடுங்கியதும் எனக்கே தெரியவில்லை.காதல் காட்சியில் நடித்த அன்று சில நடிகைகள் இரவு தூங்கவில்லை அந்தப் படப்பிடிப்பை பற்றியே நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன் என்றெல்லாம் சொல்வார்கள். என்னைப் பொறுத்தவரையில் எந்த சலனமும் என் உறக்கத்தை பாதிக்கவில்லை. அன்றிரவு அருமையான தூக்கம் என்னைத் தழுவிக் கொண்டது.

(புரட்சித்தலைவி பேட்டிக்கு நன்றி : தமிழ்சினிமா.காம்)