டிசம்பர் 6 - அனைவரும் வருக!

நீதான் எழுத்தாளன் சாரு
எழுத்துதான் உனக்கு சோறு
இனிமே நம்மளோட லெவலே வேறு
ரோட்டுலே ஓடுது காரு
சொம்புங்க குடிப்பாங்க மோரு
நாம போவலாம் டாஸ்மாக் பாரு
குடிக்கலாம் ஜிங்காரோ பீரு
பிஜேபி தலைவர் வெங்கையா காரு
உலகமே எதிர்ப்பார்க்குது டிசம்பர் ஆறு
எக்ஸைல் ஹிட்டடிக்குது எல்லாரும் பாரு

- நாவலை வெளியிடுபவர் வாலிபக் கவிஞர் வாலி என்பதால், அவருக்கு சமர்ப்பிக்கும் வண்ணம் எழுதப்பட்ட சமகால உயர் தனித்துவ கவித்துவம் -

குடிவெறி

தமிழ்நாட்டில் இருந்துக் கொண்டு குடிவெறிக்கு எதிராகப் போராடுவது என்பது, அமெரிக்காவில் இருந்துக்கொண்டு சமத்துவத்துக்காக குரல் கொடுக்கும் பேரறிஞர் நோம்சாம்ஸ்கி நிலைமை மாதிரி படு தர்மசங்கடமான நிலைமை.ம் அத்தகைய ஒரு நிலையில் சமீபகாலமாக நானும், தோழர் அதிஷாவும் சிக்கிக் கொண்டிருக்கிறோம்.

ஒரு பிரபலமான அரசியல்/சமூக செயற்பாட்டாளர் அவர். ஏதேனும் பிரச்சினைகள் நேரும்போதெல்லாம் அது தொடர்பான விழிப்புணர்வுக் கூட்டங்களை சென்னையில் நடத்துவார். ஓசியில் டீயும், தம்மும் கிடைப்பதாக இருந்தால் கொலைகூட செய்யத் தயாராக இருக்கும் நாங்கள் அவ்வாறான கூட்டங்களில் கலந்துக் கொள்வதுண்டு. அந்த சமூக செயற்பாட்டாளர் மிகச்சரியாக ஒன்பது, ஒன்பதேகாலுக்கெல்லாம் எப்படிப்பட்ட முக்கியத்துவம் வாய்ந்த கூட்டமாக இருந்தாலும் முடித்துவிடுவதை கண்டோம். இம்மாதிரி கூட்டங்களில் வாய்ப்பு கிடைத்தால் வாழப்பாடி வரை வாய் கிழிய பேசும் பேச்சாளர்களுக்கு இவர் ஒழுங்கு செய்யும் கூட்டங்களில் ஏமாற்றம்தான். எப்படி இந்த பங்ச்சுவாலிட்டி அவருக்கு கைவந்தது என்று விசாரித்துப் பார்த்ததில் அதிர்ச்சிகரமான ஓர் உண்மை எங்களுக்கு தெரியவந்தது. பத்து மணிக்கு டாஸ்மாக் மூடிவிடுவார்கள் என்பதாலேயே, எந்தப் பிரச்சினையப் பற்றிய கூட்டத்தையும் ஒன்பது மணிக்கு அவர் முடித்துக் கொள்கிறார் என்றார்கள். குடிவெறி தீமைக்கு இவர் ஒரு எடுத்துக்காட்டு.

இதுபோல குடிவெறியின் தீமைகளை கண்ணால் கண்டும், காதால் கேட்டும், மூக்கால் சுவாசித்தும் உணர்ந்த நாங்கள், அதை எதிர்த்து பிரச்சாரம் செய்ய ஓரியக்கம் ஒன்றினை தொடங்கினோம். வரலாற்றில் யாரெல்லாம் குடிவெறியை எதிர்த்திருக்கிறார்கள், அவர்களை பின் தொடர்வோம் என்று ஆராய்ந்தபோது, உத்தமர் காந்தியின் பெயர் முதலில் வந்தது. அவர் அந்தக் காலத்து அன்னா ஹசாரே என்பதால் அவரை பின் தொடர்வதா என்று யோசித்தோம்.

சமகாலத்தில் தனித்துவத்தோடு குடிவெறியை எதிர்த்தவர்கள் பா.ம.க.வினர் என்பதால், பா.ம.க.வில் இணைந்து குடிவெறியர்களை பந்தாடலாமா என்றும் திட்டமிட்டோம். சென்னைக்கு அருகில் அம்பத்தூரில் (பிரபல குடிவெறியர் ஜ்யோவ்ராம் வசிக்கும் ஊர் இது) நடந்த மது ஒழிப்பு மாநாட்டில் கலந்துக்கொண்ட பா.ம.க. பெண் தொண்டர் ஒருவரின் இந்தப் படத்தைக் கண்டவுடன், பாமகவில் சேரும் திட்டத்தையே கைவிட்டோம். இந்த சமூகத்தீமையைப் பற்றியே எப்போதும் நினைத்துக் கொண்டிருந்ததால், எங்களை அறியாமலேயே நாங்களும் கூட இக்காலக்கட்டத்தில் குடிவெறிக்கு பலியாகிவிட்டோம்.

ஆனாலும், இதுநாள் வரை குடிவெறியை எதிர்த்து மக்களிடையே பிரச்சாரம் செய்துவந்த மக்கள் நலப் பணியாளர்கள் பதிமூன்றாயிரம் பேரை திடீரென புரட்சித்தலைவி பணிநீக்கம் செய்துவிட்டதால், அந்தப் பணியை நாம் இருவர் மட்டுமாவது செய்தாக வேண்டும் என்று திடீரென நாங்கள் சபதம் எடுத்தோம்.

ஓரிரு குடிவெறியர்களையாவது திருத்த முடிந்தால், அதுவே இந்தியா 2020ல் வல்லரசாகும்போது நம்முடைய பங்காக இருக்கும் என்கிற ஆவலில் களமிறங்கினோம். முதற்கட்டமாக மூக்கு முட்ட குடித்துவிட்டு இணையத்தில் ட்விட்டர், ப்ளாக் மற்றும் கூகிள் பஸ்களில் கருத்து வாந்தியெடுக்கும் குடிவெறியர்களை திருத்த முயற்சித்தோம்.

எங்களின் முதற்கட்ட முயற்சியில் ஹாஃப் அடித்துக் கொண்டிருந்த பல்வேறு குடிவெறியர்கள் குவார்ட்டர், கட்டிங் என்று தங்களுடைய லிமிட்டை குறைத்துக் கொண்டார்கள். எங்களுடைய இணையச் சேவையை கேள்விப்பட்ட கேப்டன் கூட இப்போதெல்லாம் ஹாட் அடிப்பதில்லை, பீரோடு திருப்தி கொள்கிறார் என்கிற வெற்றிச் செய்தியை பின்னர் அறிந்துக் கொண்டோம். தோழர் ரோஸாவஸந்த் கூட தன் வீட்டில் சரக்கிருந்தும் தான் அடிப்பதில்லை என்று ட்விட்டரில் ஒப்புக் கொண்டார். 24 மணி நேர ஆஸ்பத்திரி மாதிரி, நாள் முழுவதும் குடிப்பதையே தொழிலாகக் கொண்டிருந்த வரவனையான் செந்தில், எங்களது உபதேசத்தால் குடிவெறியை வெறுத்து ஒதுக்கி, வேறு ஒரு உருப்படியான தொழில் செய்ய போய்விட்டார். அகிம்சை முறையிலான எங்களுடைய குடிவெறி எதிர்ப்புப் பிரச்சாரத்துக்கு இம்மாதிரி ஏராளமான வெற்றிகள் கிடைத்தது.

எந்த நல்ல விஷயம் நடந்தாலும், அதை கெடுக்க சில சாத்தான்கள் இருப்பது உலகம் தோன்றிய நாள் முதலாய் வழக்கம்தானே? எங்களது குடிவெறிக்கு எதிரான போரை கவிராஜன், சரண்கே, பொட்டீக்கடை சத்யா மற்றும் ஜ்யோவ்ராம் போன்ற குடிவெறியர்கள் முடக்க நினைத்தார்கள். ஹாலந்தில் இருக்கும் மெகா குடிவெறியரான மணிகண்டனும் இந்த சதிக்கு உடந்தை.

வெத்தலைப் பாக்கு பழக்கம் கூட இல்லாத எங்களிருவரையும் கஞ்சா புகைப்போம் என்று அவதூறு பரப்பினார்கள். ‘புழுதிவாக்கம் டாஸ்மாக்கில் நான் குடித்துக் கொண்டிருக்கிறேன். இங்கே வந்து குடிவெறிக்கு பிரச்சாரம் செய்து உதை வாங்கிச் செல்லுங்கள்’ என்றுகூட ஒரு குடிவெறியர் நேரடி மிரட்டல் விடுத்தார். இதற்கெல்லாம் நாங்கள் அஞ்சினால் இந்தியா எப்படி வல்லரசாக முடியும்?

எனவே, அடங்காப்பிடாரி குடிவெறியர்களை நேரடியாக சந்தித்து, குடிவெறி தீமைகளை எடுத்துரைத்து திருத்துவது என்று முயற்சியை மேற்கொண்டோம். இந்த முயற்சியின் முதல்கட்டமாக நேற்று கவிராஜன், சரண்கே ஆகியோரைச் சந்தித்து இரண்டு மணி நேர பேருரையாற்றினோம். 1970லோ அல்லது 1972லோ மதுவிலக்கினை திரும்பப் பெற்றுக் கொள்ளும் முடிவை கலைஞர் எடுக்கிறார். இந்த முடிவினை திரும்பப் பெறுமாறு கோரி, கலைஞரின் வீட்டுக்கே ராஜாஜி செல்கிறார். இந்த வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிகழ்வுக்குப் பிறகு, அதே மாதிரியான நிகழ்வு இந்த குடிவெறியர்களை நேரில் கண்டு குடிவெறி தீமை வேண்டாம் என்று நாங்கள் கெஞ்சியதுதான்.

இரவு ஒன்பது மணிவரை இந்த உரையைக் கேட்டு திருந்திய ஆடுகளாய் மாறினார்கள். இவர்கள் திருந்திவிட்டார்கள் என்று வெள்ளந்தியாய் நம்பி, நாங்கள் வீட்டுக்குச் சென்ற பிறகு, இருவரும் டாஸ்மாக்குக்கு சென்று, மிகச்சரியாக 9.59க்கு சரக்கு வாங்கி, மப்பு ஏத்திக் கொண்டதாக இன்று காலை அறிய முடிந்தது.

குடிவெறியரான ஜ்யோவ்ராமோ ஃபுல்லாக குடித்துவிட்டு, ‘மழையில் குடிப்பதை விட வேறென்ன பேரானந்தம் வேண்டும்’ என்று கூகிள் பஸ்ஸில் கவிதை எழுதி, அப்பாவி தமிழ் குடிமக்களை, டாஸ்மாக் குடிமக்களாக மாற்றம் செய்யும் வண்ணம் குடிவெறிக்கு ஆதரவான பிரச்சாரத்தை இன்றுமுதல் மேற்கொண்டிருக்கிறார்.

நேரடிப் பிரச்சாரமும் பயனில்லாவிட்டால், அடுத்ததாக காலில் விழுந்து கெஞ்சி குடிவெறியை கைவிடுமாறு கோருவதுதான் எங்களது ஒரே திட்டம். இதற்கும் குடிவெறியர்கள் தலை சாய்க்காவிட்டால், முள்ளை முள்ளால் எடுப்பதுபோல நாங்களும் குடிவெறியர்களாய் மாறி, மப்பு ஏத்திக்கொண்டு குடிவெறியின் தீமைகளை எடுத்துரைத்து அவர்களை மாற்றியே தீருவோம்.

குடிவெறிக்கு எதிரான எங்கள் போர், நாங்களே குடிவெறியர்களாக மாறினாலும் தொடரும் என்ற உறுதியை இப்பதிவின் வாயிலாக ஏற்கிறோம்.

தளபதி.. எங்கள் தளபதி!

1996 அல்லது 97 ஆம் வருடங்களாக இருக்கலாம். ஒரு ஓட்டை சில்வர் ஃப்ளஸ்தான் என் வாகனம். தினமும் காலை ஒன்பது மணியளவில் வேளச்சேரி செக்போஸ்டை கடந்து கன்னிகாபுரம் வழியாக அண்ணாசாலைக்குள் நுழைவேன்.

ஒரு நாள் அவ்வழியாக சென்றுக் கொண்டிருந்தபோது, ஒரு வீட்டில் மரண இசை முழங்கிக் கொண்டிருந்ததை தூரத்தில் கேட்டேன். அருகே வந்துக் கொண்டிருந்தபோது, என்னை வேகமாக தாண்டி வந்த சைரன் வைத்த கார் ஒன்று அந்த வீட்டின் முன்பாக க்ரீச்சிட்டு நின்றது.

உள்ளே இருந்து இறங்கி வந்தவர் சென்னை மாநகரின் மேயராக இருந்த ஸ்டாலின். உடல் வைக்கப்பட்டிருந்த இடத்துக்கு வேகமாகச் சென்று, ஒரு நிமிடம் அஞ்சலி செலுத்தினார். இறந்தவரின் உறவினர் (பையனாக இருக்கலாம்) ஒருவர் அருகில் சோகமாக நின்றிருந்தார். அவரிடம் இறந்தவர் பற்றிய விவரங்களை விசாரித்து, செலவுக்கு கொஞ்சம் பணமும் கொடுத்து கிளம்பினார்.

இத்தனைக்கும் காலமானவர் திமுகவை சேர்ந்தவரும் கிடையாது. தினம் அந்த வழியாக மாநகராட்சிக்கு அலுவலகத்துக்கு செல்லும் ஸ்டாலின், தான் செல்லும் வழியில் யாரோ மரணித்துவிட்டதைப் பார்த்து, உடனே மரியாதை செலுத்த இறங்கியிருக்கிறார். “பார்க்குறதுக்கு ரொம்ப ஏழ்மையான குடும்பமா தெரிஞ்சது. அதுதான் செலவுக்கு பணம் இருக்குமோ, இருக்காதோன்னு தெரிஞ்சுக்கறதுக்கு இறங்கி வந்தேன்” என்று காரில் ஏறும்போது சொன்னார்.

‘அரசியலில் எளிமை’ குறித்து ஏடுகளில் மட்டுமே அறிந்திருந்த எனக்கு அந்நிகழ்வு பெரிய ஆச்சரியத்தைக் கொடுத்தது. 96-2001 காலக்கட்டத்தில் சென்னையில் வசித்தவர்கள் பலரும் ஸ்டாலினின் எளிமையை உணர்ந்திருப்பார்கள். முதல்வரின் மகன், மாநகரின் மேயர், எம்.எல்.ஏ., போன்ற எந்த பந்தாவும் ஸ்டாலினுக்கு இருந்ததில்லை. அக்காலக் கட்டத்தில் பல்வேறு இடங்களிலும் அவரது திடீர் அதிரடி விசிட்டுகள் நகர்வாசிகளை ஆச்சரியத்துக்கும், மகிழ்ச்சிக்கும் உள்ளாக்கியது.

பதினைந்து ஆண்டுகள் ஆகியும் இந்த எளிமை அவரை விட்டு இன்றுவரை மறையவில்லை. சில காலம் முன்பு நாம் செய்தித்தாள்களில் வாசித்திருக்கலாம். தவறான சிகிச்சையால் கண்பார்வை பறிபோன சுரேகா என்கிற மாணவிக்கு ஸ்டாலின் தனிப்பட்ட முறையில் உதவி, ஐதராபாத்தில் உயர்சிகிச்சை அளிக்க வைத்தார். ஸ்டாலினோடு நிழல் போல இருக்கும், திமுகவின் மாநில இளைஞரணி துணைச் செயலர் ஹசன் முகம்மது ஜின்னா பலமுறை இந்நிகழ்வைப் பற்றிச் சொல்லியிருக்கிறார். “தளபதி திடீர்னு வண்ணாரப்பேட்டைக்கு வண்டியை விடுன்னு சொன்னாரு. என்ன, ஏதுன்னு தெரியாம காரில் உட்கார்ந்தோம். அங்கே ஒரு இடத்துலே காரை நிப்பாட்டிட்டு, ஒரு சந்துக்குள்ளே இறங்கி நடக்க ஆரம்பிச்சாரு. அப்போ அங்க இருந்தவங்க சிலபேரு பேசிக்கிட்டாங்க. ‘ஏய் அங்கே பாருப்பா ஒருத்தரு ஸ்டாலின்மாதிரியே போறாரு’ ன்னு”. இந்நிகழ்வு நடந்தபோது ஸ்டாலின் துணை முதல்வராக இருந்தவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. தெருவில் எந்த பாதுகாப்பும் இல்லாமல் சாதாரண மனிதராக, பெரிய பொறுப்பில் இருக்கும் ஒருவர் நடந்துச் செல்வதை மக்களால் நம்பவே முடியவில்லை.

கடந்த வாரம் நடந்த நிகழ்ச்சி ஒன்றும் இம்மாதிரியானதுதான். மனதை நெகிழ வைத்த நிகழ்வு அது.

திருத்தணியைச் சேர்ந்தவர் ஜோதி. மாற்றுத்திறனாளியான அவர் தீவிரமான திமுககாரர். சமீபத்தில் இவருக்கு திருமணம் நடந்தது. தாலி கட்டிய கையோடு, மணமாலையை கழட்டிவிட்டு நேராக அண்ணா அறிவாலயத்துக்கு வந்துவிட்டார். ஸ்டாலினை சந்தித்து தனக்கு திருமணமாகியிருப்பதால், ஆசி வாங்க வந்ததாக சொன்னார். “ஏன் இவ்வளவு சிரமப்பட வேண்டும்?” என்று கடிந்துக் கொண்ட ஸ்டாலின், ஜோதி குறித்த மற்ற விவரங்களை கேட்டுத் தெரிந்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

அன்று மாலை திருத்தணியில் ஜோதிக்கு திருமண வரவேற்பு. யாருமே எதிர்பாராத வண்ணம் மண்டபத்துக்குள் தன் வழக்கமான அதிரடி ஸ்டைலில் நுழைந்தார் ஸ்டாலின். ஜோதிக்கு இன்ப அதிர்ச்சி. “கல்யாணம் ஆனவுடனேயே, இரண்டரை மணி நேரம் பயணம் பண்ணி என்னை வந்து பார்த்தியேப்பா, பதிலுக்கு நான் வந்து உன்னை பார்க்க வேணாமா?” என்று தன் அறிவிக்கப்படாத திடீர் வருகைக்கு காரணமும் சொன்னாராம்.

அரசியல் தலைவர்களிடம் எளிமை இல்லை. கட்சித் தொண்டர்களுக்கு மரியாதை இல்லை என்றெல்லாம் திட்டமிட்டு, அன்னா ஹசாரே பாணியில் மொக்கைப் பிரச்சாரம் செய்யப்பட்டு வரும் இதே காலத்தில்தான், திமுகவின் பொருளாளரும், அடுத்த முதல்வருமான ஸ்டாலின் விடிவெள்ளியாக தெரிகிறார்.

அவரது தலைவர் கலைஞருக்கு தமிழ்நாட்டின் ஒவ்வொரு ஊரிலும், ஒரு நபரையாவது பெயர் சொல்லி அழைக்குமளவுக்கு தெரியும். ரொம்பவும் அடி வாங்கிய பழைய பழமொழிதான். இருந்தாலும் இந்த இடத்தில் பொருத்தமாக இருப்பதால் சொல்லி வைக்கிறோம். ‘புலிக்கு பிறந்தது பூனையாகுமா?’

சென்னையில் சாக்ரடிஸ்!

ஏதோ ஒரு புத்தகக் காட்சி சீசனின் போது சாரு எழுதியிருந்ததாக நினைவு. ‘எஸ்.ராமகிருஷ்ணனை சுற்றி பத்து இளைஞர்கள் இருந்தார்கள். அவர்கள் மத்தியில் எஸ்.ரா பேசுவதையும், அதை உன்னிப்பாக இளைஞர்கள் கவனிப்பதையும் காணும்போது, இப்படித்தானே ஏதென்ஸில் சாக்ரடிஸ் பேசுவதை அரிஸ்டாட்டில், பிளேட்டோ உள்ளிட்ட இளைஞர்கள் கேட்டிருப்பார்கள் என்று நினைத்தேன்’.

சாரு சித்தரித்த அந்தக் காட்சியை நாம் கண்டதில்லை. ஆனால் நேற்று சென்னை ரஷ்ய கலாச்சார மையத்தை கண்டபோது, இது சென்னையா அல்லது பண்டைய ஏதென்ஸா என்கிற சந்தேகம் வந்தது. மேடையில் பேசிக்கொண்டிருந்தவர் சாக்ரடிஸ்தானோ என்கிற மனக்குழப்பமும் ஏற்பட்டது. நல்லவேளையாக அது எஸ்.ரா.தான். அவரது ட்ரேட் மார்க் முன்வழுக்கை மற்றும் முகத்தில் நிரந்தரமாக தங்கிவிட்ட வால்ட் டிஸ்னி கார்ட்டூன் பாணி புன்னகையை கண்டு உறுதி செய்துக் கொண்டோம்.

இலக்கியம் தொடர்பான நிகழ்வுகளுக்கு சென்னையில் அரங்கம் நிறைவது அரிதிலும் அரிதான விஷயம். சாரு, ஜெயமோகன் மாதிரி சூப்பர் ஸ்டார் எழுத்தாளர்களின் புத்தக வெளியீடுகள் தவிர்த்து, இலக்கியப் பேருரைகளுக்கெல்லாம் கூட்டம் சேர்வது என்பது நினைத்தேப் பார்க்க முடியாத விஷயம். எஸ்.ரா.வின் ஏழு நாள் உலக இலக்கிய தொடர்பேருரைகளுக்கு கூடும் கூட்டம் ஒரு உலக அதிசயம். நீண்டகாலம் கழித்து தரையில் அமர்ந்து ஒரு பேச்சை கேட்பது இப்போதுதான்.

பதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக திமுக இலக்கிய அணி கூட்டங்களில் இவ்வாறான சுவாரஸ்ய உரையை கேட்டிருக்கிறோம். முதல் நாள் உரையில் டால்ஸ்டாயின் அன்னாகரீனா நாவல் பற்றி அமோகமாகப் பேசியதாக, ஷாஜியோடு போனில் பேசும்போது சொன்னார். அன்று போகும் வாய்ப்பு இல்லை என்பதால் இரண்டாம் நாள்தான் செல்ல முடிந்தது. தஸ்தாவேஸ்கியின் ’க்ரைம் & ஃபணிஷ்மெண்ட்’ பற்றி பேசினார் எஸ்.ரா.

இதை வெறும் பேச்சு என்று சொல்வதா, சொற்பொழிவு என்று சொல்வதா, சொல்லருவி என்று சொல்லுவதா என்று மகாக்குழப்பம். மூன்று மணி நேரம் எதிரில் அமர்ந்திருக்கும் கூட்டத்தை மாயக்கயிறு கொண்டு கட்டிப் போட்டார் என்பதே உண்மை. முதல் வரிசையில் அமர்ந்திருந்த மனுஷ்யபுத்திரன் கொஞ்சமும் அசையாமல் சிலையாக சமைந்திருந்தார். மொத்தக் கூட்டமும் கிட்டத்தட்ட இதே மாதிரியான மோனநிலைக்குதான் போயிருந்தது.

நேரடியாக நாவலை மட்டும் பேசாமல், நாவலாசிரியன் அந்நாவலை எழுதுவதற்கான சூழல், பின்னணி, அவசியமென்று எளிய வார்த்தைகளில், கிட்டத்தட்ட மூன்று மணி நேரம் கொஞ்சமும் சுணங்காமல் கொட்டித் தீர்த்துவிட்டார். தஸ்தாவேஸ்கியோடு நாமே வாழ்ந்த அனுபவத்தை எஸ்.ரா தந்தார்.

எஸ்.ரா.வின் பேச்சை வேறு சந்தர்ப்பங்களிலும் நிறைய முறை கேட்டிருக்கிறோம். குறிப்பாக ‘குழந்தைகள்’ பற்றி பேசும்போது அவரும் குழந்தையாக மாறி, கண்கள் மின்ன ஆர்வமாகப் பேசுவார். அந்நிலையில் பார்க்கும்போது உலகின் ஒரே அழகிய ஆணாகவும் அவர் தெரிவார். நேற்றும் அந்த அழகு நான்கைந்து சந்தர்ப்பங்களில் வெளிப்பட்டது.

வரும் ஞாயிறு வரை, எஸ்.ரா அருவியாகக் கொட்டப் போகிறார். சென்னையில் வசிப்பவர்கள் / ஆர்வமிருப்பவர்கள் ரஷ்ய கலாச்சார மையத்துக்கு வந்து நனையலாம். ரஷ்ய கலாச்சார மையத்தோடு, புஷ்கின் இலக்கியப் பேரவை மற்றும் உயிர்மை இணைந்து இந்நிகழ்வை நடத்துகிறது.

அம்மான்னா சும்மாவா?

பஸ் கட்டணம் உயர்வு என்றதுமே முதலில் மகிழ்ந்தது எங்கள் ரூட்டில் பஸ் ஓட்டிக் கொண்டிருக்கும் கண்டக்டரும், டிரைவரும்தான். இருவருமே புரட்சித்தலைவி கண்ட சின்னமான ரெட்டை எலையை கையில் பச்சையாகக் குத்தியவர்கள்.

“ஆயிரம் ரூபாய்க்கு 23.50தான் பேட்டாவா கொடுக்குறாங்க. இப்போ கட்டணத்தை உயர்த்தியது மூலமா எங்களுக்கெல்லாம் தாயுள்ளம் கொண்ட அம்மா 30 ரூவாயா பேட்டாவை உயர்த்துவாங்க” என்று நாக்கை தொங்கப் போட்டுக்கொண்டு நம்பிக்கை தெரிவித்தார் எங்க ரூட்டு கண்டக்டர்.

ஆயிரக்கணக்கான போக்குவரத்துத் தொழிலாளர்கள் ஆவலாக எதிர்ப்பார்த்த ‘பேட்டா உயர்வையும்’ அம்மா அறிவித்திருக்கிறார். இனிமேல் ஆயிரம் ரூபாய் கலெக்‌ஷனுக்கு ரூ.16.50/- ஆக பேட்டாவை உயர்த்தி ஆணையிட்டிருக்கிறார்.

அடுத்து நம் மடியிலும் தங்கத்தாரகை அம்மா கைவைத்து விடுவாரோ என்று அஞ்சிப்போய், அவசர அவசரமாக மாடு மடியை தஞ்சமடைந்திருக்கிறார்கள் பால் உற்பத்தியாளர்கள்.

* * * * * * * * * *

செந்தமிழன் சீமான் என்றொரு சிங்கத்தின் கர்ஜனையில் மே மாதம் வரை நாடு அதிர்ந்துக் கொண்டிருந்தது. மே பதினைந்தாம் தேதி காலையில் இருந்து அவருக்கு தொண்டையில் ‘கிச் கிச்’. இப்போதெல்லாம் கர்ஜிக்க முயற்சித்தாலும் ‘மியாவ் மியாவ்’ என்றுதான் சவுண்டு வருகிறது.

அவருடைய லேட்டஸ்ட் ‘மியாவ் மியாவ்’ மூவர் தூக்குத்தண்டனை தொடர்பானது. புரட்சித்தலைவி அம்மா அவர்கள் அமைச்சரவையைக் கூட்டி மூவரின் உயிரையும் காப்பார் என்று ஆக்ரோஷமாக கைகளை உயர்த்தி, கண்கள் சிவசிவக்க வீர உரையாற்றியிருக்கிறார் ‘தள்ளு தள்ளு’ தலைவர்.

அம்மா, இவரை இப்படியே விட்டுவிட்டால் ’ஈழத்துக்கு ராணுவத்தை அனுப்பி ராஜபக்‌ஷேவை கைது செய்வார் புரட்சித்தலைவி’ என்கிற ரேஞ்சுக்கு அள்ளிவிட ஆரம்பித்துவிடுவார்.

இந்த ஆனந்தத் தொல்லையை சமாளிக்க அம்மாவுக்கு ஒரே ஒரு வழிதான் இருக்கிறது. உடனடியாக அமைச்சரவையைக் கூட்டி, ஒரு நடிகையை கற்பழித்ததாக இவர் மீது பதியப்பட்டிருக்கும் முதல் தகவல் அறிக்கையை தள்ளுபடி செய்வது மட்டுமே ஒரே வழி.

அப்படி மட்டும் செய்துவிட்டால் ஈழத்தாய்க்கு பிரமோஷன் கொடுத்து, உலகத்தாயாக்கவும் எங்கள் தன்மானச் சிங்கம் சீமான் ரெடியாகவே இருக்கிறார். அம்மா மனசு வைப்பாரா?

* * * * * * * * * *

கங்கை, யமுனை, சரஸ்வதி மாதிரி தமிழகத்துக்கு வற்றாத ஜீவநதி ஒன்று இல்லையே என்று புரட்சித்தலைவி அம்மா 91-96 காலத்திலேயே சிந்தித்திருக்கிறார். இடையில் தீயசக்தி ஆட்சி வந்ததையடுத்து ஜீவநதியை உருவாக்கும் திட்டம் தள்ளிப்போய் 2001 ஆட்சிக்காலத்தில் நடைமுறைக்கு வந்தது. டாஸ்மாக் எனும் அந்த ஜீவநதி மட்டும் இல்லையேல் 2006 தீயசக்தி ஆட்சியே நடந்திருக்காது. திவால் ஆகியிருக்கும்.

மீண்டும் ஆட்சிக்கு வந்திருக்கும் அம்மா, அந்த ஜீவநதியை மேலும் புனிதமாக்கும் முயற்சிகளின் முனைப்பாக இருக்கிறார். தமிழகத்தில் உயர்த்தர குடிமக்களை உருவாக்கும் பொருட்டு ‘எலைட் ஷாப்’புகளை ஏற்படுத்தப் போகிறாராம். குடிவெறியர்கள் சாதாரண சப்பைப் பார்களிலேயே காட்டு, காட்டு என காட்டுவார்கள். எலைட் பார்கள் வந்துவிட்டால் ஒட்டுமொத்தமாக உருவி காட்டிவிடுவார்களோ என்று கிளுகிளுப்படைந்துப் போயிருக்கிறது தமிழகம்.

* * * * * * * * * *

தமிழகத்தை முன்னேற்றப் பாதையில் கொண்டு செல்வதை மட்டுமே ஒரே லட்சியமாக இதுவரை கொண்டிருந்த புரட்சித்தலைவி அம்மாவின் கருணைப்பார்வை மகாராஷ்டிரம் மீதும் திரும்பியிருக்கிறது. இனி மகாராஷ்டிரமும் இந்தியாவின் முதல் மாநிலம் ஆகும்.

கடந்த மாதம் சோ.அய்யர் அவர்களது டைரக்‌ஷனில் மிகச்சிறப்பாக படமாக்கப்பட்டு வெளியான உள்ளாட்சித் தேர்தல் திரைப்படத்தின் மராத்திய ரீமேக், அடுத்த மாதம் மகாராஷ்டிராவில் வெளியாகிறதாம்.

எனவே அம்மாநிலத்தின் பர்பானி மாவட்டம், ஜிந்தூர் நகராட்சியில் இருக்கும் இருபத்தோரு வார்டுகளையும் கைப்பற்ற அம்மா ஓ.பி.எஸ். வகையறாக்களுக்கு ஆணையிட்டிருக்கிறார்.

ரபாட்பேகம் காதிர், முன்னிஷா பெரோஜ்கான், பிட்டு அப்பாசமி, முனாப், சைதை எஸ்.டயாப், காட்டூன் ஷாகிப்கான், யாசின் கரீம், விக்ரம் தேஷ்முக் உள்ளிட்ட 21 வேட்பாளர்கள் இரட்டை இலைச் சின்னத்தில் களம் காணப்போகும் சிறுத்தைகள். இவர்களில் பெரும்பாலானோர் தமிழகத்தில் போனமாசம் வரைக்கும் சேட்டுக்கடை வைத்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் என்று ரத்தத்தின் ரத்தம் ஒருவர் நம் காதில் கிசுகிசுக்கிறார்.

இரட்டை இலை அங்கே வென்றதும் பால், பஸ் கட்டணம், மின்சாரம் ஆகியவை மகாராஷ்டிராவிலும் உயர்த்தப்பட்டு விடுமோ என அங்கிருக்கும் மக்கள் பேதியடைந்திருக்கிறார்கள்.

* * * * * * * * * *

எத்தனை முறை எட்டி உதைத்தாலும், போயஸ் கார்டனுக்கு சென்று பத்து ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை புரட்சித்தலைவின் பொற்பாதங்களை கழுவிவிட்டு வரும் தமிழக இடதுசாரிகள் தற்போது கடுமையான குழப்பத்தில் இருப்பதாக தெரிகிறது.

சட்டமன்றத் தேர்தல் முடிந்ததுமே, அம்மா அவருடைய வழக்கமான பாணியில் உதைத்துத் தள்ளிவிட, கடைசியாக கேடுகெட்டுப்போய் கோயம்பேடு டாஸ்மாக்குக்கு போய் கூட்டணி பேசி மார்க்ஸ், லெனின், மாவோவின் பெயரையும் கெடுத்தாயிற்று. உள்ளாட்சியில் ‘பல்பு’ வாங்கியதற்குப் பிறகு டாஸ்மாக் தலைவரும் கூட மதிப்பதில்லை.

வேறு போக்கிடமின்றி தவிக்கும் இடதுசாரிகள் மீண்டும் தா.பா. தலைமையில் செந்தமிழன் தள்ளு தள்ளு, இனமான நெடுமாறன் பாணியில் அம்மாவுக்கே தீச்சட்டி தூக்கினாலும் ஆச்சரியப்பட ஏதுமில்லை.

தமிழக இடதுசாரிகளின் அவலநிலைக்கு சற்றும் சளைத்ததல்ல தமிழக ஊடகங்களின் நிலையும்.

பின்னே, அம்மான்னா சும்மாவா?