சாதி வன்முறை

சாதி தொடர்பான வன்முறைகளும், கலவரங்களும் நடைபெறும் போதெல்லாம் பூணூல் அணிந்தவர்களும் கூட சாதிவெறியை ஒழிக்க உறுதி பூணுகிறார்கள். நன்கு கவனிக்கவும். சாதியை ஒழிக்க வேண்டும் என்பதில்லை. சாதிவெறியை ஒழிக்க வேண்டும் என்கிறார்கள். அன்னா ஹசாரே எப்படி ஊழலை ஒழித்துவிடுவாரோ, அதுபோல இவர்களும் சாதிவெறியை ஒழித்துவிடுவார்கள் என்று நம்பித்தொலைப்போம். எனக்குத் தெரிந்த நன்கு படித்த, பல பட்டங்களை பெற்ற ஒரு அறிவுஜீவி ஒருமுறை சொன்னார். “சாதி கூடாது என்பதல்ல. சாதிவெறி கூடாது என்பதே நம் லட்சியமாக இருக்க வேண்டும்”. அடங்கொன்னியா, இவ்வளவு நாட்களாக கல்வியறிவு சாதியுணர்வை தகர்க்கும் அல்லது குறைக்கும் என்று எவ்வளவு முட்டாள்த்தனமாக நம்பிக் கொண்டிருந்தேன் என்று அப்போது நொந்துக் கொண்டேன்.

தென்மாவட்டத்தில் தற்போது நடைபெற்று வருவதைப் போன்ற சம்பவங்கள் நடைபெறும் போதெல்லாம் சாதியை மறுப்பவனின் குரல் சற்று குறைத்தும், சாதியை ஏற்றுக் கொண்டவன் குரல் சற்று ஓங்கியும் ஒலிப்பதை உற்றுக் கவனித்தால் உணரமுடியும். ஏன் இந்த உரத்தக் குரல் என்று பார்த்தோமானால், தன் சாதி நல்ல சாதி. இது மாதிரி அரிவாள் தூக்காது. பெட்ரோல் குண்டு வீசாது என்பதை மறைமுகமாக நிறுவுவது மட்டுமே அக்குரலுக்கான நோக்கமாக இருக்கிறது. மாற்றுச்சாதி கலவரங்களின்போது மட்டுமே கண்டிக்கும் இம்மாதிரியான குரல்கள், ஒரு மசுருக்கும் பிரயோசனப்படப் போவதில்லை. இவனிடம் இருக்கும் அதே சாதியுணர்வுதான், கலவரத்தை நடத்திக் கொண்டிருக்கும் சாதிக்காரனிடமும் கொஞ்சம் அதிகமாக இருக்கிறது என்பதை இவன் உணரவும் போவதில்லை.

வன்முறையில் ஈடுபடும் சாதிக்காரன் செய்வது பிஸிக்கல் வயலன்ஸ். மனதுக்குள் சாதியுணர்வினை, பற்றினை சுமந்துக்கொண்டு காந்தியவாதியாக சமூகத்தில் வாழ்ந்துக் கொண்டிருப்பவன் செய்துக் கொண்டிருப்பது மெண்டல் வயலன்ஸ். ஒப்பீட்டளவில் பார்க்கப் போனால் பிஸிக்கல் வயலன்ஸை விட, மெண்டல் வயலன்ஸ் பன்மடங்கு ஆபத்தானது. உயிர்ச்சேதங்களும், பொருட்சேதங்களும் இருந்தாலும், பிஸிக்கல் வயலன்ஸின் தாக்கம் தற்காலிகமானது. அதிகபட்சம் நாற்பது, ஐம்பது வருடங்களில் நீர்த்துப் போகக்கூடியது. மாறாக மெண்டல் வயலன்ஸ் என்பது ரிலே ரேஸ் மாதிரி தலைமுறை, தலைமுறையாக பல நூற்றாண்டுகளுக்கு கடத்தப்படக் கூடியது. பிஸிக்கல் வயலன்ஸுக்கான ஆணிவேராக, இந்த மெண்டல் வயலன்ஸே விளங்குகிறது.

பிஸிக்கல் வயலன்ஸ் கண்ணுக்குத் தெரியக்கூடியது. சட்டம் மூலம் தடுக்க முடியும். விளைவுகளுக்காக தண்டிக்கவும் முடியும். மெண்டல் வயலன்ஸ் கடவுள் மாதிரி. கண்ணுக்கும் தெரிந்து தொலைக்காது. அதன் நீட்சிதான் பிஸிக்கல் வயலன்ஸ் என்பதை சட்டம் முன் நிரூபிக்கவும் முடியாது. இது யார் யாரிடம் இருக்கிறது என்பதையும் சி.டி.ஸ்கேன் எடுத்தும் கூட கண்டுபிடிக்கவும் முடியாது.

மதத்தை ஒழிக்காமல் சாதியை ஒழிக்கவே இயலாது. மதம் வேண்டும். சாதி மட்டும் வேண்டாம் என்பது பிராக்டிக்கலாக நடைமுறைப்படுத்த இயலாதது. குருபூசையால் பிஸிக்கல் வயலன்ஸ் உருவாகிறது என்றால், விநாயகர் சதுர்த்திகளும், தீபாவளிகளும் மெண்டல் வயலன்ஸை ஏற்படுத்துகின்றன. சாதிய மெண்டல்களை உருவாக்குகின்றன. மதம் மாறுவதும் இதற்கு தீர்வல்ல என்பது பலமுறை அழுத்தமாக நிரூபிக்கப்பட்டு விட்டது. தலித் மதம் மாறினாலும் தலித்தாகவே இழிவுப்படுத்தப் படுகிறான். நாடாரோ, தேவரோ மதம் மாறினாலும், செல்லும் மதத்திலும் தன் சாதியப்பெருமையை தக்கவைத்துக்கொள்ள முயற்சிக்கிறான்.

மதத்தை ஒழிக்க, கடவுளை மறுத்தாக வேண்டும். இதைத்தான் பெரியாரியம் செய்கிறது. மத அடிப்படையிலோ, சாதி அடிப்படையிலோ எவனும் உயர்ந்தும் விடமுடியாது, தாழ்ந்தும் விட முடியாது என்பதைதான் பெரியார் கரடியாக கத்திக் கொண்டிருந்தார்.

சாதிய வன்முறைகள் கூடாது, மதக்கலவரங்கள் ஒழியவேண்டும் என்று நிஜமாகவே நினைப்பவர்கள் இவற்றைப் பற்றி பேசுவதற்கும், எழுதுவதற்கும் முன்பாக தன்னளவில் மட்டுமாவது கடவுளை மறுத்தாக வேண்டும். கடவுள் பெயரில் பரப்பப்படும் மூடநம்பிக்கைகளை வெறுத்தாக வேண்டும். இல்லையேல் இவர்களது ‘சாதிவெறி கூடாது’ அறிவிப்பு, நிஜமான அக்கறையின் பேரில் விளைந்ததாக இல்லாமல், குடியரசுத்தின குடியரசுத் தலைவரின் உரையை மாதிரி உப்புக்கும், சப்புக்கும் ஒப்பாத சம்பிரதாய விருப்பமாக மட்டுமே இருக்கும்.